Do Ho Suh groeide op in Zuid-Korea. Hij studeerde daar schilderkunst.

Om zijn kunststudie voort te zetten verhuisde hij naar de Verenigde Staten. Voor hem was dat één van de moeilijkste beslissingen van zijn leven.

Tegelijkertijd ook een van de belangrijkste.

Door zijn eigen thuis achter te laten, ging hij voor het eerst nadenken over en werd hij zich bewust van het concept ‘thuis’ als zodanig.

Dat een huis meer is dan een fysieke structuur van muren.

En dat je ergens thuis voelen ook een emotioneel en psychologisch concept is.

 

Een fijn huis, een thuis voelt als een (tweede) huid.

Zoals ook een kledingstuk zo lekker kan passen, dat je je daarin helemaal thuis voelt.

Misschien herken je dat.

Ik vind het grappig dat we het dan ook hebben over een ‘woontrui’ of een ‘huispak’.

 

Door zijn verhuizing van Zuid-Korea naar de Verenigde Staten raakte Do Ho Suh gefascineerd door hoe we ons als mens verhouden tot de ruimtes waarin we leven.

En wat het betekent om ‘thuis’ te zijn.

In zijn werk als kunstenaar komt dit thema op allerlei manieren naar voren.

 

Een van de belangrijkste en moeilijkste beslissingen van zijn levenDo Ho Suh: Hubs        © foto: Martin Langbroek

 

Zo maakte hij bijvoorbeeld prachtige architecturale werken van heel transparante stoffen en ontwikkelde hij een bijzondere techniek, de zogenaamde thread drawing.

Ik vond het mooi om een en ander te zien op de tijdelijke tentoonstelling van zijn werk in museum Voorlinden in Wassenaar.

 

 

Je thuis voelen beperkt zich overigens niet tot je thuis voelen in je huis.

Je thuis voelen is ook belangrijk op en in je werk.

Als je werk inhoudelijk en jouw werkomgeving optimaal bij je passen, dan voelt dat als ‘thuiskomen’.

In die formulering hoor ik dat ook wel eens van mijn coachklanten.

 

Maar matchen werk en werkomgeving niet (meer) met jou, dan voelt dat anders.

Soms kun je je daarvan pijnlijk bewust worden.

 

Dat overkwam een van mijn coachklanten, toen ze na zwangerschapsverlof en ouderschapsverlof weer terugkwam op haar werk.

 

Dat haar werk niet goed meer bij haar paste, was voor haar verlof al duidelijk voor haar.

En daardoor aanleiding om een coachtraject te starten.

Door haar verlof had ze het coachtraject tijdelijk ‘on hold’ gezet.

Maar toen ze na haar verlof de draad op haar werk weer oppakte, kwam bij haar keihard binnen dat de organisatie waar ze werkte haar ‘huis’ niet meer was.

Ontredderd en in tranen verliet ze het pand.

 

Zover hoeft het niet komen.

Durf tijdig oprecht en eerlijk in jouw eigen spiegel te kijken.

Durf een beslissing te nemen, ook al vind je dat moeilijk.

Durf los te laten en bij te sturen.

 

En weet je niet wat beter bij jou zou passen dan jouw huidige werk?  

Lees mijn aanbod betreffende het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’.

In een kleine groep (maximaal zes deelnemers) ga je drie dagen lekker interactief aan het werk.

Aan de hand van een bewezen effectief trainingsprogramma, begeleid door mij als jouw trainer/coach.

Tussen de trainingsdagen in, ben je bezig met het uitwerken van je opdrachten en heb je contact met de mededeelnemers en met mij als jouw coach.

Met nog wat nawerk na dag 3, sta je gereed om het werk te realiseren dat optimaal bij jou past.

 

Dat is werk waarvan je energie krijgt.

Werk waarvoor je ’s ochtends fit je bed uit komt, met zin om aan het werk te gaan.

En werk waarbij je na een werkdag weer lekker opgeladen en met voldoening huiswaarts keert.

 

 

Wil je in een face to face gesprek helder krijgen of het programma ‘Bouw je ideale loopbaan’ bij jou past?

Neem gerust contact met me op.

 

 

 

 

 

“Ik ben op zoek naar wat echt bij me past. Waar ik niet uitgeput van thuis kom en waar ik echt plezier aan beleef.

Wat wil ik? En waar wil ik dat?”

 

Dat zijn vragen waar hij een antwoord op wil.

Hij weet van zichzelf dat hij makkelijk beïnvloedbaar is door anderen. En dat ook heeft laten gebeuren.

Zo wilde hij na het Voortgezet Onderwijs graag een jaar naar Amerika om zijn Engels te verbeteren. En vervolgens naar de Hotelschool te gaan.

Zijn ouders stonden daar helaas niet achter. Hij paste zich aan en ging op zoek naar een alternatief.

Nu wil hij graag eigen keuzes maken. Zelf de regie hebben over zijn keuzes en zijn eigen leven.

 

 

Zijn vraag is of ik testen heb, op grond waarvan hij antwoorden krijgt op zijn vragen.

Maar wil je zoiets belangrijks als een loopbaankeuze af laten hangen van een test?

 

Een relatiekeuze laat je ook niet afhangen van een test

 

Vergelijk een loopbaankeuze eens met een keuze voor een partner. Die laat je toch ook niet afhangen van een test?

Integendeel.

Je wilt de dialoog aangaan met de persoon zelf. Je wilt samen ervaringen opdoen.

Daarbij stap voor stap ervaren, zowel met je gevoel als je verstand, of jullie bij elkaar passen.

En dat is heel wijs.

 

Mogelijk dat je in tweede instantie jouw ervaringen gaat delen met anderen.

Met anderen erover praten om voor jezelf helder te krijgen of die persoon echt bij je past.

 

 

Bij loopbaankeuzes zou het niet anders moeten zijn.

Of het nu gaat om een eerste keuze, een vervolgstap in dezelfde richting of een loopbaanswitch.

Laat een loopbaankeuze, net als een relatiekeuze niet afhangen van de resultaten van een test.

Ook al ben je, net als mijn coachklant, misschien daartoe geneigd.

 

 

Heb je een loopbaanvraag, dan lijkt een test een makkelijke oplossing om tot een antwoord te komen.

Maar of je een antwoord krijgt waar jij uiteindelijk gelukkig van wordt?

Dat betwijfel ik.

 

 

Net als bij partnerkeuze zal je de dialoog aan moeten gaan. In eerste instantie met jezelf. In tweede instantie met anderen.

Zeker als je, net als mijn coachklant, zelf de regie wilt hebben over jouw leven en dus de keuzes die je maakt.

 

 

Wil je zelf invloed hebben op je loopbaan en jouw leven?

Ontwikkel loopbaancompetenties, zodat je competent bent om jouw keuzes te maken.

Want maak je zelf geen keuzes, dan worden ze heel makkelijk door anderen voor je gemaakt.

 

In mijn programma Bouw je ideale loopbaan maak je je die loopbaancompetenties eigen.

Zodat je zelf kunt sturen in jouw loopbaan en elk moment de keuzes kunt maken die passen bij jou, als persoon en als professional.

 

Waar moet je dan concreet aan denken?

Geïnspireerd door een college van Marinka Kuipers, loopbaanwetenschapper aan de Open Universiteit, noem ik 5 loopbaancompetenties:

 

  1. Kwaliteitenreflectie:

Aan de hand van jouw succesverhalen identificeer je jouw kwaliteiten.

Doordat je ze destilleert uit jouw succesverhalen maak je ze je gemakkelijk eigen. En heb je gelijk het bewijsmateriaal aan de hand waarvan jij kunt laten zien wat de inzet van jouw kwaliteiten een potentiële werkgever oplevert.

 

  1. Motievenreflectie:

Je hebt ervaren waar jouw vuurtje van gaat branden. Welke waarden jij terug wilt zien in jouw werk en wat jou drijft.

 

  1. Onderzoek verrichten naar werk:

Onafhankelijk van vacatures, werving- en selectiebureaus of recruiters, doe je zelf jouw onderzoek naar waar op de arbeidsmarkt mensen zoals jij nodig zijn.

 

  1. Netwerken:

En effectief netwerken is echt iets anders dan jouw netwerk inzetten om jouw cv onder de aandacht te brengen.

 

  1. Loopbaanzelfsturing:

Vrijwel niemand blijft nog hangen in een dezelfde baan.

Dat betekent dat je wendbaar moet zijn en jezelf moet blijven ontwikkelen, als persoon en als professional.

Loopbaanzelfsturing betekent ook risico’s durven nemen.

Maar heb je het programma Bouw je ideale loopbaan gevolgd, dan zijn die risico’s gecalculeerd; je kunt ze overzien.

Bovendien heb je na het programma alternatieven bij de hand. Want als je geen alternatieven hebt, dan kun je ook niet kiezen.

 

 

Het trainingsprogramma is voor een beperkte groep. Er kunnen maar maximaal 6 mensen deelnemen.

Dus meld je snel aan.

Wil je eerst je vragen aan me voorleggen? Bel (0575-544588/ 0654762865) of e-mail ([email protected]) me gerust.

 

 

 

 

Heb jij ook zo’n hekel aan obstakels op jouw weg? En de omleidingen om ze te vermijden?

De maand augustus vond er groot onderhoud plaats op de weg van Zutphen naar Arnhem en Nijmegen.

Dat betekende dus dat ik een omleiding moest volgen. Een omleiding die me algauw twintig minuten extra en mijn goede humeur kostte.

 

Ik ben dan geneigd om naar alternatieven te zoeken.

Soms pakt dat verkeerd uit.

Zo koos ik in plaats van voor de auto, voor de trein naar Elst. In die trein was het snikheet, geen airco zoals ik had verwacht.

Bovendien vielen er op de terugweg allerlei treinen uit door de hitte. En kon ik pas vele uren later dan gedacht, weer huiswaarts.

Maar soms pakt een alternatief ook heel goed uit.

Zo ontdekte ik dat de afslag nemen naar Velp en door Velp naar Arnhem rijden me geen extra tijd kost om in Arnhem te komen.

En na de vakantieperiode is dat een goed alternatief om de files bij Velperbroek te mijden.

 

 

Ook als je bezig bent met het verwerven van een nieuwe baan word je soms voor obstakels geplaatst.

Word je bijvoorbeeld niet uitgenodigd voor een sollicitatie- of selectiegesprek, dan is dat een teleurstelling.

Dat wordt het des te meer als je wel uitgenodigd bent voor een eerste gesprek, maar niet verder komt dan de eerste ronde.

En nog sterker, als je wel wordt uitgenodigd voor een vervolggesprek, maar uiteindelijk toch niet wordt uitverkozen.

 

Dat is balen. Soms is het heel erg zuur.

Je hebt het gevoel dat je er bijna bent, maar uiteindelijk ben je er nog helemaal niet.

Alsof je voor een wegversperring staat.

Je bent vlakbij jouw doel, maar door de versperring kun je jouw doel niet bereiken.

 

Obstakels zijn omleidingen in de juiste richting

 

Wist je dat een obstakel ook heel positief kan uitwerken?

Dat het, wanneer je erop terugkijkt, een omleiding kan zijn in de juiste richting?

 

Frits bijvoorbeeld, die werd niet uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en vroeg de werkgever waarom niet.

Zo kwam hij de criteria aan de weet aan de hand waarvan men had geselecteerd.

Bij de selectie hebben ze vooral gelet op soortgelijke ervaring in openbare ruimte en groen, gesprekservaring met diverse marktpartijen en ervaring binnen het gemeentelijk werkveld.

 

Het is maar goed dat Frits niet uitgenodigd is voor een gesprek.

Want de verkregen informatie over het selectieproces wees Frits in de richting van vacatures die beter aansluiten bij zijn huidige werkervaring.

En niet onbelangrijk, het werk dat hij het allerliefste doet.

Dat is met name het geven van bedrijfskundig advies en advies met betrekking tot financieringen in een functie als relatiemanager binnen het MKB.

 

 

En zo had Karlijn al twee positieve gesprekken achter de rug. Ze was er bijna, maar werd het uiteindelijk niet.

Een verlies, dat ze toch even moest verwerken.

Maar met de positieve feedback kan ze haar voordeel doen.

Ze kreeg te horen dat ze een energieke en open indruk geeft en goed contact maakt.

Dat ze een bijdrage levert aan een fijn en prettig gesprek, nuchter overkomt, vooruitdenkt, verbindingen legt en meerdere belangen in ogenschouw neemt.

Ze weet dat ze wat betreft die punten in elk geval goed zit. Dat sterkt haar in haar presentatie.

 

Maar ook leerpunten zijn goed om te horen. Ook al ervaar je dat niet altijd zo.

Zo kreeg een van mijn coachklanten te horen dat het goed is om te oefenen met to the point formuleren, omdat hij geneigd is om te breedsprakig te zijn.

En dat hij contact moet maken met elke gesprekspartner.

 

 

Overigens hoeft het lang niet altijd aan jou te liggen als je bij selectie afgewezen wordt.

Vaak blijkt in een selectieproces dat de organisatie zelf ook nog zoekende is wat voor iemand ze specifiek nodig hebben. En wat de inhoud van de functie moet gaan worden.

Zie een sollicitatiegesprek als wederzijds oriënterend.

Jij bent op weg naar een nieuwe baan, maar weet nog niet heel precies wat. De organisatie is op zoek naar een nieuwe medewerker, maar weet nog niet precies wie.

Door een sollicitatiegesprek open in te gaan kunnen jullie erachter komen of jullie op dezelfde weg terechtkomen of dat jullie wegen beter kunnen scheiden.

 

 

Het is vervelend als je op weg naar jouw nieuwe baan belemmerd wordt.

Maar realiseer je dat obstakels een omleiding kunnen zijn in de juiste richting. En dat je door die omleidingen steeds verder in de richting komt van jouw doel.

 

 

 

Het is belangrijk dat je weet wat jouw doel is om de weg ernaartoe te kunnen bepalen.

Heb je nog geen helder beeld van wat je te bieden hebt en van het werk dat je wilt doen?

In een individueel loopbaantraject kom je tot een heldere omschrijving van het profiel van jouw ideale werk.

Aan de hand van dat profiel ga je gericht op zoek naar de concrete mogelijkheden op de arbeidsmarkt, die daarin passen.

En door het stevige fundament waaraan je in het loopbaantraject hebt gebouwd, kun je succesvol jouw ideale baan realiseren.

 

 

 

 

Uren heb ik doorgebracht bij Hanneke Verhey in Deventer en Zutphen.

Weken bij Joop Crompvoets in Swalmen, Hans Meeuwsen in Goirle en Thomas en Katrin König in Kleef.

Dat alles in het kader van mijn hobby; keramisch vormgeven.

Of noem het simpelweg ‘pottenbakken’; draaien op de pottenbakkersschijf of vormen met de hand.

Op het laatst had ik privéles van Hanneke.

Als ik dan eenmaal mijn doel helder voor ogen heb en helemaal op dreef ben, dan is er voor mij geen besef meer van plaats en van tijd.

Helemaal verliezen kan ik me in mijn hobby; het maken van keramiek.

 

Het kost me weinig moeite om de beelden weer naar boven te halen.

Ik laat me inspireren door wat ik zie.

Fascinerend vind ik met name de keramiek van de Native Americans (Indianen). Niet alleen de techniek en de vormen, maar ook de decoraties.

Zo heb ik me bijvoorbeeld laten inspireren door een pot in het Chapin Mesa Archeological Museum in Mesa Verde National Park, in de USA.

 

Een échte hobby is iets anders dan louter vrijetijdsbesteding

 

Ik was vooral gebiologeerd door de techniek.

Hoe hebben ze die pot gemaakt?

Hij is in elk geval opgebouwd uit rollen klei. En aan de afdrukken in de klei te zien, lijken de rollen met kneepjes van de vingertoppen tegen elkaar te zijn aangedrukt.

Maar hoe hebben ze dat precies gefikst?

Ik ga dan aan het experimenteren. Totdat ik een werkwijze gevonden heb, die voor mij voldoet.

Dan kan ik van start en gaan bouwen aan wat ik voor ogen heb.

En dan raak ik helemaal in de flow.

Ik steek mijn tong nog net niet tussen mijn lippen, maar 100% gefocust ben ik dan aan het werk.

Ik heb zelfs niet in de gaten als ik geobserveerd word.

Ik ben alleen bezig met dat wat ik op dat moment aan het maken ben. En mijn werkstuk groeit onder mijn handen.

Ik heb het in mijn vingers, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik heb het onder controle en al doende gaat het me steeds beter af.

Het is een mooi staaltje van merkbaar beter worden in iets; mastery, zoals men dat in psychologentermen noemt.

Het is een van de kenmerken van een échte hobby.

 

Een echte hobby is iets anders dan louter vrijetijdsbesteding

 

Voor mij is met klei bezig zijn een ultieme vorm van ontspanning. En in die zin een mooi voorbeeld van een échte hobby

Een échte hobby is iets anders dan louter vrijetijdsbesteding.

Op cv’s zie ik nog weleens dat mensen bijvoorbeeld films kijken scharen onder de noemer hobby’s. Of kijken naar voetbalwedstrijden.

Maar volgens Ap Dijksterhuis, hoogleraar psychologie van de Nijmeegse Radboud Universiteit en gespecialiseerd in geluk, zijn films of series kijken op bijvoorbeeld Netflix geen échte hobby’s.

Als je met een échte hobby bezig bent, dan kun je niet even tussendoor appen of mailen.

Het komt zelfs niet in je op, om dat te doen. Gefocust als je bent op je hobby.

Terwijl je, als je een film kijkt of naar een voetbalwedstrijd op TV, je rustig even tussendoor kunt appen of een berichtje kunt liken op Facebook.

 

Dijksterhuis ziet een échte hobby als één van de schaarse activiteiten waarbij je helemaal ‘uit kunt staan’.

Teruggetrokken uit de hectiek van werk. Of de hectiek van een druk gezin.

Door een échte hobby laad je jouw accu weer op. En voorkom je dat je opbrandt.

 

Er onvoldoende voor zorgen dat je je accu weer oplaadt is een belangrijke oorzaak van een burn-out.

Crucialer dan werk dat je te veel energie kost.

Dus laad je accu op met een échte hobby!

Maak daar bewust tijd voor. In plaats van dat je maar beziet hoe een dag of een week verloopt en of er nog tijd overblijft voor je hobby.

 

Wat dat betreft werkt het schrijven van deze e-mail voor mij ook weer als een wake up call.

Bewust tijd maken voor mijn hobby!

Zoals psycholoog Paraskas Petrou het noemt: Ga leasure craften.

In analogie met job craften: pas je vrije tijd aan, aan persoonlijke wensen en eisen.

 

 

Dat heeft alles te maken met jouw persoonlijke missie.

Voorkom dat je, zoals een van mijn potentiële klanten aangaf, weinig tijd hebt voor creativiteit naast je werk, je werk moeilijk kunt loslaten en een piekerhoofd hebt.

Heb je jouw missie scherp, dan kun je keuzes maken in lijn met jouw persoonlijke missie. Niet alleen met betrekking tot werk, maar voor alle levensterreinen die belangrijk voor je zijn.

 

Zet een eerste stap in de goede richting en neem contact met me op voor een oriënterend gesprek.

Leg je vragen aan me voor en krijg een indruk van wat ik voor jou daarin kan betekenen.

 

 

 

 

Op het blog van African Clean Energy lees ik in vrije vertaling het volgende:

“De zon komt op in Bulegeni, Uganda. Het is zes uur ‘s ochtends.

Caroline Nafuna staat gereed om het ontbijt te maken voor haar man en hun acht kinderen.

Voordat ze weggaan van huis voor werk of school.

Ze begint met het maken van een vuur in een lemen kookplaats, grenzend aan haar huishouding.

Ze probeert haar gezicht uit de rook te houden als ze lucht in het stapeltje aanmaakhoutjes blaast.

Caroline doet dit elke dag. Het is onderdeel van haar dagelijkse routine. Ze realiseert zich niet dat dit klusje grote negatieve gevolgen heeft voor haar gezondheid”.

 

Onderzoek van de Wereld Gezondheids Organisatie laat zien dat wereldwijd jaarlijks ruim vier miljoen mensen overlijden door household air pollution (HAP); het inademen van rook die vrijkomt door het koken op open vuur of primitieve kookpotjes.

Dat is meer dan het aantal mensen dat jaarlijks overlijdt aan malaria, HIV en TBC.

 

© Foto: Patrick Messier/ Shutterstock.com

 

Over missie gesproken:

De in Zuid-Afrika geboren Steven Walker en zijn zoon Ruben, zagen het als hun missie om hun bijdrage te leveren aan het oplossen van dit probleem.

In 2011 richtten zij African Clean Energy (ACE) op.

Gedreven door hun missie: Een wereld zonder schadelijke rook door koken.

Ze ontwikkelden de ACE 1; kooktoestellen op zonne-energie in combinatie met heel efficiënte verbranding van biomassa. Waardoor er geen rook meer ontstaat.

 

En hun oplossing reikt verder.

De ACE 1 heeft niet alleen een positief effect op de gezondheid, maar ook op het klimaat.

Bovendien is hun kooktoestel ook nog eens een mooie energievoorziening voor bijvoorbeeld het opladen van een smartphone of een LED-lampje.

Zeker in regio’s waarin weinig toegang is tot elektriciteit, is dat super.

 

Hoe mooi is het als je op zo’n manier jouw bijdrage kunt leveren aan een betere wereld?

En dan ook nog eens in veel opzichten.

Het hele proces van manufacturing en supply chain gebeurt met inzet van de plaatselijke bevolking. Die deels door opleiding en training toegerust moet worden om het werk voor ACE te kunnen doen.

Zo levert ACE ook een belangrijke educatieve bijdrage.

Naast bijvoorbeeld een bijdrage aan de empowerment van vrouwen.

Want het zijn meestal de vrouwen die verantwoordelijk zijn voor het verzamelen van de brandstof. Voor het koken en de verlichting.

In de meest afgelegen gebieden, kan daar kennelijk wel tot zes uur per dag mee gemoeid zijn.

Door de ACE 1 komt er daardoor tijd vrij voor de vrouwen.

Tijd, die ze kunnen besteden aan educatie of werkzaamheden waarmee ze inkomen kunnen genereren.

Hoe gaaf, maar vooral hoe waardevol is dat?

 

Voor mij is African Clean Energy met hun ACE 1 een prachtig voorbeeld van hoe je jouw missie vorm kunt geven. Het is een voorbeeld dat mij raakt.

Vast ook wel, doordat in mijn coachtrajecten persoonlijke missie een belangrijk item is.

Wil je voldoening ervaren van je werk? Dan is het belangrijk dat jouw werk aansluit bij jouw persoonlijke mssie.

 

Heb jij jouw persoonlijke missie helder? Misschien zelfs mooi uitgetypt of handgeschreven op papier?

Met name jouw missie met betrekking tot werk?

 

Zo ja, laat me eens horen welke bijdrage jij wilt leveren met het werk dat je doet.

 

Moet je het antwoord op mijn bovenstaande vragen vooralsnog schuldig blijven?

Maak een afspraak voor een oriënterend gesprek. Dat kan met deze link.

Want potentiële werkgevers horen graag van jou waarom je voor hun organisatie wilt werken en waarom die functie voor jou.

 

 

 

 

 

Heb jij nog een visitekaartje van je werk?

Zo’n kaartje waarop je functie vermeld staat?

Hoe vaak gebruik je dat nog?

 

Of heb je als zelfstandig ondernemer mooie visitekaartjes laten ontwerpen? En heb je daarvoor misschien flink in de buidel getast?

Je visitekaartje laten ontwerpen’; een van de beginnersfouten van online dienstverleners. Volgens Kitty Kilian van de Blogacademie.

Online dienstverleners hoeven volgens haar niet naar netwerkborrels. Visitekaartjes zijn dus nergens voor nodig. Iedereen kan je vinden op LinkedIn.

En gelijk heeft ze. Het is zonde van je geld om erin te investeren. Dat geldt overigens niet alleen voor online dienstverleners.

 

In mijn trainingen en trajecten gebruik ik mijn visitekaartje nog wel. Maar dan om toe te lichten waarom we witte kaartjes ter grootte van visitekaartjes gebruiken.

Op die kaartjes schrijven we kwaliteiten. Kwaliteiten, die we destilleren uit succesverhalen.

 

Bedrijven gaan steeds minder waarde hechten aan cv’s. Steeds meer aan kwaliteiten.

 

 

Het is toch veel mooier om je te presenteren met je kwaliteiten dan met een visitekaartje met daarop je functienaam?

Want wat zegt jouw functienaam over wat jij een werkgever of opdrachtgever te bieden hebt?

Over het algemeen heel weinig.

 

Over visitekaartjes gesproken; ook een gevolgde opleiding kun je als een visitekaartje zien. Tenminste, veel mensen zien dat zo.

Wat dat betreft is me tijdens praktijkdagen voor studenten HBO-psychologie vaak gevraagd wat het diploma waard is op de arbeidsmarkt.

Daar is geen eenduidig antwoord op te geven.

Belangrijk is welke kwaliteiten, welke competenties jij verworven hebt door het volgen en succesvol afronden van die opleiding.

Dus wie jij door die opleiding geworden bent als persoon en als professional.

 

Wat dat betreft vind ik het mooi dat er op de arbeidsmarkt een trend zichtbaar is, dat het cv minder belangrijk wordt. Want ook je cv is een soort visitekaartje, waarmee je je presenteert.

Een recruiter zei onlangs daarover: “Ik denk dat bedrijven steeds minder waarde gaan hechten aan cv’s en kandidaten steeds minder aan vacatureteksten. Het wordt in schaarse arbeidsmarkten belangrijker dat kandidaat en organisatie gaan aftasten wat ze voor elkaar kunnen betekenen. In welke contractvorm dan ook”. 

 

Dat is een kolfje naar mijn hand. Het sluit naadloos aan bij mijn visie en mijn aanpak.

Als baanzoeker stel je je niet afhankelijk op van vacatures, een recruiter of een werving- en selectiebureau.

Jij gaat als een ondernemer te werk.

Dat betekent dat je een goed beeld hebt van wat je te bieden hebt en van het product of de dienst die jij in de markt wilt zetten.

Jij doet je onderzoek naar de behoeften op de arbeidsmarkt.

En maakt een koppeling tussen wat jij te bieden hebt en wat een potentiële opdrachtgever of werkgever nodig heeft.

 

Met mijn aanpak heb je eigenlijk ook geen cv nodig.

Op basis van gevoerde gesprekken werk jij voor een potentiële werk- of opdrachtgever een voorstel uit.

Een voorstel waarin je beschrijft hoe jij van betekenis kunt zijn voor het oplossen van problemen waarvoor de werkgever zich geplaatst ziet of voor ontwikkelingen die in de organisatie of het werkveld gaande zijn.

 

Gebruik je cv in elk geval niet als binnenkomer in een organisatie. Verstop jezelf niet achter je cv.

Zet je cv ook niet uit in je netwerk. Zie mensen uit je netwerk als deuropeners om bij organisaties binnen te komen.

Zodat je als persoon een organisatie binnenkomt en gesprekken aan kunt gaan.

 

 

Zit je voor je gevoel nog vast aan het oude denken?

Ben je geneigd om te zoeken naar vacatures? Te kijken of je daarin past, in plaats van dat je jezelf als uitgangspunt neemt?

Denk je dat je het moet hebben van je cv? Ben je geneigd om wat ik noem ‘te leuren met je cv’?

Wees voorbereid op de toekomst van werk. Neem zelf de regie.

Start daarmee en maak een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

In een van mijn vorige berichten vertelde ik je dat ik vijftien jaar in Tilburg heb gewoond.

Alhoewel het Tilburgse carnaval mij als Limburgse niet zo aansprak, ging het niet langs me heen.

Tijdens carnaval noemen de Tilburgers zich Kruikezeikers of Kruiken en de stad wordt dan Kruikestad genoemd.

Tilburg was vroeger een textielstad. Met name een ‘wolstad’.

Het verhaal gaat dat urine gebruikt werd om de wol te wassen. De inwoners spaarden urine in kruiken. Deze werd opgekocht om later gebruikt te worden om de wol te wassen.

De wol kon met urine worden ontvet door de hoeveel ammoniak, die erin zit.

Het verhaal wordt vaak verteld en het is terug te vinden op afbeeldingen, bijvoorbeeld in het Textielmuseum. Dus waarschijnlijk is het echt wel waar.

Urine werd overigens ook gebruikt bij het verven van de wol. Of ‘het laken’ of ‘vollen’, zoals men het toentertijd noemde.

Dat ‘vollen’ was handwerk. Of het gebeurde in een volmolen; een machine op waterkracht, waarmee wol vervilt werd door met houten hamers in een bak op de natte wol te slaan.

Als hulpmiddelen werden vette klei, urine, zeep en water gebruikt.

Door het gebruik van urine was de stank rond zo’n volmolen vaak niet te harden. Een dergelijke molen werd daarom meestal buiten het dorp gebouwd.

 

Tilburg als textielstad sloot aan bij een van mijn hobby’s, het werken met wol.

In de zeventiger jaren heb ik heel wat vachten weggesponnen en kilo’s wol geverfd met allerlei natuurlijke materialen. Om er vervolgens op mijn Glimakra weefgetouw, bijvoorbeeld mooie stoffen voor jasjes van te weven.

Weeftechnieken leerde ik van een technisch professional van het Textielmuseum.

 

Als je je profileert als azijnpisser, dan maak je weinig kans

 

 

Kruikezeikers hebben wel iets gemeen met azijnpissers. Dat snap je wel.

Alhoewel, ik denk dat je beter met een Kruikezeiker te maken kunt hebben dan met een azijnpisser.

 

Want samenwerken, mogelijk ook samenleven, met een azijnpisser is geen feest.

Een azijnpisser is, het woord zegt het al, een zuur, chagrijnig, sikkeneurig persoon.

Wat afgezwakt, een mopperkont. En in keurig Nederlands, een kniesoor. Maar dat klinkt voor mij wel heel Hollands.

 

Misschien ken jij zo iemand ook wel. Heb je er zelfs een heel helder beeld van. Word je er al moe van, als je eraan denkt.

Het zijn mensen die geneigd zijn hun wereld te bezien door een donkere bril. Bijvoorbeeld hun werk. En algauw allerlei negativiteit spuien.

Het is goed om van tijd tot tijd je hart te luchten, in plaats van er een moordkuil van te maken. Maar realiseer je wat het met je omgeving doet.

 

Zo hoort een potentiële werkgever niet graag allerlei negatieve uitlatingen over jouw vorige werk of jouw vorige werkgever.

Ook al wil je misschien zelf op die manier beargumenteren waarom je de overstap naar ander werk wilt maken.

Maar pas op en stap niet in die valkuil.

Bij een potentiële werkgever kun je door jouw negatieve uitlatingen alarmbellen doen rinkelen.

Want wie weet, hoe jij je straks over hem uitlaat? Als het je bij hem niet bevalt?

 

Bovendien roep je met je negatieve uitlatingen mogelijk ook nog andere vragen op.

Zeker als je ondanks het feit dat je niet blij bent met je werk, daar toch enkele jaren bent blijven zitten.

Je hebt dan in elk geval iets uit te leggen.

Want als het werk je al langer niet bevalt, waarom heb je dan niet eerder werk gemaakt van ander werk?

 

Kortom: als je je profileert als azijnpisser, dan maak je weinig kans op een mooie nieuwe baan.

Wil je werk maken van ander werk, omdat je het niet meer naar je zin hebt in je huidige werk?

Kies voor een positieve insteek.

 

Zo werkte ik onlangs met een coachklant, in het kader van het gesubsidieerde ontwikkeladviestraject voor 45-plussers, aan de omschrijving van het werk dat hij wil doen.

Daarbij kwamen mooie omschrijvingen naar voren als afgeleide van zijn missie met betrekking tot werk.

Verder richtinggevende items in de zin van activiteiten en taken waarmee hij zich bezig wil houden, favoriete rollen, verantwoordelijkheden en werkvelden.

 

Al met al leverde de exercitie mooie input op voor het schrijven van een overtuigende en bovenal positief gefundeerde motivatiebrief.

Totaal iets anders dan de negatief getinte brief waarmee hij zijn overstap naar een ander werkveld had willen beargumenteren.

Die laatste brief kon in de digitale prullenbak. Positief werk aan de winkel!

 

 

Ben je totaal uitgekeken op het werk dat je nu doet?

Of wil je anderszins weer een positieve slinger geven aan je huidige werk?

Maak een afspraak met me voor een oriënterend gesprek via deze link.

Graag maak ik samen met jou werk van mooi werk.

 

 

 

 

Het zal je maar gebeuren.

Guus Martens, een van mijn oud-collega’s van de Academie Mens en Arbeid in Tilburg overkwam het. Overigens twee decennia geleden al.

Toch zie ik nog heel helder voor me hoe hij mij erover aansprak.

Het was een paar jaar na mijn vertrek uit Tilburg. Voor het afscheid van een van mijn oud-collega’s, was ik weer in het Brabantse. Niet in Tilburg, maar in de Verkadefabriek in Den Bosch.

 

“Ze hebben mijn vak afgeschaft”.

© foto: Angeline Swinkels

 

De Verkadefabriek is voor mij, net als de panden in de Spoorzone in Tilburg, een prachtig voorbeeld van hergebruik van een industrieel pand.

 

Ze hebben mijn vak afgeschaft”, zei Guus. “Kun je je dat voorstellen?”.

Beroepenkunde was zijn vak. Het was een van de kernvakken van de AMA. Net als kennis van opleidingen. Een vak, ook gegeven door Guus.

Jaarlijks verscheen er een nieuwe, aangepaste versie van zijn ‘Nieuwe Gids voor School en Beroep’. In het werkveld bekend als de ‘Martensgids’. Voor sommige studenten niet alleen bekend, maar misschien ook wel berucht.

Het was zweten voor zijn tentamens. Bij die tentamens mocht je de ‘Martensgids’ gebruiken bij het uitwerken van casuïstiek. Maar onder druk van de tentamentijd moest je haarscherp uit kunnen ‘tekenen’ via welke opleidingswegen iemand zich kon kwalificeren voor bepaalde functies.

 

Ikzelf heb volop mogen genieten van de vakken van Guus. Want naast mijn docentschap aan de AMA volgde ik met een eigen opleidingsplaatje de deeltijdopleiding.

Toentertijd was het de bedoeling dat je alle beroepenkennis paraat had. Dat kun je je nu bijna niet meer voorstellen.

De Beroepengids heb ik nog steeds in mijn kast staan. De gids herinnert me aan een tijd dat het allemaal totaal anders was.

 

Steeds meer beroepen zijn in de loop der jaren verdwenen. Overigens ook het scherpomlijnde begrip ‘beroep’.

 

Waar op de arbeidsmarkt beroepen steeds meer plaats maakten voor functies, maakte op de AMA het vak Beroepenkunde plaats voor Functieanalyse.

Functies zijn veel minder afgebakend dan beroepen. En zoals jij weet, kunnen aan functies diverse functienamen hangen.

Heb je een helder beeld van de functie die je uit wilt oefenen? Dan is het zaak om te achterhalen welke functienamen gangbaar zijn voor het werk dat je wilt doen.

En zoals aan een specifieke functie diverse functienamen kunnen hangen, zo zegt een functienaam maar ten dele iets over de functie-inhoud.

Het is dan ook belangrijk om je goed te verdiepen in een omschrijving van een functie. Want mogelijk wordt er inhoudelijk iets heel anders onder een bepaalde functienaam verstaan, dan jij zelf hebt bedacht.

 

Maar met de ontwikkeling van beroepen naar functies zijn we er nog niet. Ook functies verdwijnen steeds meer naar de achtergrond.

In toenemende mate komen rollen meer in the picture. En afhankelijk van bijvoorbeeld een project en de fase daarin, worden rollen toebedeeld aan hen die een bepaalde rol het beste past.

Of, denkend vanuit mijn visie, doe jij als werkende een voorstel in welke rol en op welke manier jij voor jouw organisatie van betekenis kunt zijn.

 

 

Een slimme professional is op zijn toekomst qua werk voorbereid.

 

Volg de ontwikkelingen in jouw vakgebied. In sommige vakgebieden gaan die razendsnel.

Hetzelfde geldt voor de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt. Zorg dat je zicht hebt op waar mensen zoals jij nodig zijn. Men misschien zelfs zit te springen om mensen zoals jij.

 

Maar met alleen ‘naar buiten kijken’ ben je er nog niet. Ga ook het gesprek aan met jezelf, de interne dialoog. Heb oog voor jouw ontwikkelingen als persoon en als professional. Want mogelijk past het werk dat je nu doet, jou over een jaar of drie, vier niet meer.

 

Reageer alert op signalen en stuur tijdig bij. Dan voorkom je dat je als donderslag bij heldere hemel overvallen wordt door een negatief bericht.

Misschien niet zozeer dat jouw vak wordt afgeschaft, maar dat je functie komt te vervallen. Om wat voor reden dan ook.

 

 

In een individueel coachtraject leer je hoe je zelf de regie kunt pakken in je loopbaan. Onafhankelijk van vacatures, recruiters, uitzend- of werving- en selectiebureaus.

Op basis van een helder beeld van wat jij te bieden hebt, de bijdrage die jij wilt leveren en de behoeften op de arbeidsmarkt, kom jij tot een koppeling die past.

Je kunt vrijelijk meebewegen met de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en de ontwikkeling in jezelf als persoon en als professional.

Zodat jij het spel op de arbeidsmarkt vrolijk mee kunt spelen en kunt groeien, bloeien en excelleren in het werk dat je doet.

 

Heb je interesse in een individueel loopbaantraject?

Stuur even een reply op deze e-mail. Als mentor en coach ga ik graag met je op pad.

Of plan direct een afspraak in voor een oriënterend gesprek.