“Wat nou conservatorium?

Waarom zou een vrouw pianist moeten worden?

Je kunt maar beter gewoon trouwen en baby’s krijgen.”

 

Men lacht haar hard uit als ze haar werkelijke ambitie kenbaar maakt: dirigent worden.

‘Ze’, is Antonia Brico in de film De dirigent.

Het verhaal speelt in de twintiger jaren van de vorige eeuw.

 

Antonia Brico is met haar ouders vanuit Nederland geëmigreerd naar Amerika.

Haar ouders blijken overigens niet haar biologische ouders te zijn.

Antonia werd geboren als kind van een Italiaanse pianist en een jonge Nederlandse vrouw, een tienermoeder.

Haar adoptieouders zijn met haar naar Amerika gevlucht, omdat de biologische moeder naarstig op zoek is naar haar dochter.

 

Antonia droomt ervan om dirigent te worden.

Ze heeft kennelijk het muzikaal talent van haar biologische vader.

Je ziet in de film hoe ze bij een concert de partituur meeleest en een zodanig scherp muzikaal gehoor heeft, dat ze feilloos een verkeerd gespeelde noot detecteert.

 

Niemand neemt haar ambitie, dirigent worden, serieus.

Vrouwen kunnen niet spelen in een orkest.

Vrouwen kunnen ook niet leiden.

Laat staan dat mannen zich in een orkest laten aansturen door een vrouw; dat druist in tegen alle tradities.

 

Maar Antonia blijft standvastig en overwint het ene obstakel na het andere.

Ze is de eerste vrouw die het Berlijns Philharmonisch Orkest, een van de beste orkesten ter wereld, dirigeerde.

En dat op 24-jarige leeftijd.

 

 

Wist je dat nog steeds af en toe beweerd wordt dat de eigenschappen die vereist zijn voor een dirigent, typisch mannelijk zijn.

Zoals bijvoorbeeld ‘een fysiek overwicht’?

Dat Jorma Panula (1930), Finse dirigent, componist en docent orkestdirectie, die veel grote dirigenten van tegenwoordig heeft opgeleid, de hem gestelde vraag ‘of vrouwen kunnen dirigeren’ ooit beantwoordde met:

“Absoluut niet…. Vrouwen kunnen het proberen, maar het is echt anders. Ik zie ze hun best doen, zweten, hun gezicht betrekken, maar het wordt er alleen maar slechter van; het is puur een biologische kwestie.” 

En dat de jonge dirigent Vasili Petrenko (1976) bijvoorbeeld beweerde dat “een mooie vrouw voor het orkest de musici alleen maar afleidt.”

En de directeur van het Parijse conservatorium, zei dat dirigeren “niet te combineren valt met het moederschap.”

 

 

Ook al mogen vrouwen inmiddels wel leren dirigeren, op de dirigentenopleidingen melden zich nog altijd minder vrouwen aan dan mannen.

Gelukkig neemt het aantal vrouwelijke dirigenten dat bij een professioneel orkest wordt gevraagd, toe. En worden vrouwelijke dirigenten zichtbaarder.

 

 

Overigens is het niet alleen in de muziekwereld zo, dat je obstakels moet overwinnen om je talenten tot bloei te brengen.

Heel gemakkelijk worden ambities in de kiem gesmoord, bijvoorbeeld doordat mensen in je directe omgeving aangeven dat je onvoldoende talent hebt om te realiseren wat je voor ogen hebt.

Dat je beter je pijlen op iets anders kunt richten.

Of dat er geen droog brood te verdienen valt met wat jij voor ogen hebt en dat je jouw droom maar droom moet laten en een pragmatische keuze moet maken.

Of dat je als vrouw in een mannenberoep wel heel stevig in je schoenen moet staan om je te kunnen handhaven.

Dus dat je beter iets anders kunt kiezen.

 

Het zijn allemaal tegenargumenten, die ervoor zorgen dat je jouw talenten niet gebruikt.

Ze eerder wegstopt, dan dat je ze ontwikkelt.

 

 

Misbruik je talenten niet door ze niet te gebruiken

Koester je talenten.

Voedt ze waardoor je ze ontwikkelt en ze vol tot bloei kunnen komen.

 

 

In mijn coachtrajecten kom je jouw talenten op het spoor.

Je ervaart wat ze voor jou betekenen en je krijgt zicht op hoe je ze te gelde kunt maken in het werk dat je doet.

En hoe je jouw loopbaan zo dirigeert dat je realiseert wat je voor ogen hebt.

 

 

Wil je meer zicht op wat individuele loopbaancoaching bij MEER WAARDE IN WERK voor jou zou kunnen betekenen?

Bel (0575 544588/ 06 54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een gratis oriënterend gesprek.

 

 

 

 

‘Je kunt alles worden wat je wilt, als je het maar hard genoeg probeert’.

 

Dat is vooral onder Amerikanen een populaire stelregel, volgens Tom Rath.

Rath is bekend van het StrenthsFinder-assessment en het boek ‘Ontdek je sterke punten 2.0’.

“Nee, je kunt niet alles worden wat je wilt”, zegt Rath. “Je kunt wel een betere versie worden van wie je al bent”.

 

Met zijn gedachtegoed borduurt Rath voort op de filosofie van zijn opa, Donald Clifton (1924-2003).

 

Die filosofie komt kort gezegd hierop neer:

Word je bewust van je natuurlijke aanleg.

Bouw die talenten vervolgens verder uit met kennis en ervaring.

Zet je talenten in en je zult meer plezier en succes hebben in je werk.

 

Maar hoe vaak zijn mensen niet vervreemd van hun natuurlijke aanleg?

Hebben ze geprobeerd om van een appelboom een perenboom te worden. Zoals Marinus Knoope het verwoordt in zijn boek ‘De creatiespiraal’.

Dat kun je wel proberen, maar als appelboom zul je nooit mooie peren voortbrengen.

 

 

Doe je natuurlijke aanleg dan ook geen geweld aan. Maak gebruik van je talenten, je sterke punten en ontwikkel ze.

 

Heb je jouw talenten nog niet zo scherp?

Volgens Marcus Buckingham zijn je sterke punten te herkennen aan een viertal kenmerken, samengevat in het acroniem SIGN.

In SIGN staat ‘S’ voor Succes, ‘I’ voor Instinct, ‘G’ voor Groei en ‘N’ voor Noodzaak.

S: Als je gebruik maakt van je sterke kanten, dan ben je effectief in je werk; je hebt succes.

I: Je kijkt met plezier uit naar het inzetten van je talenten en zoekt naar andere taken waarbij je dit kunt doen; je doet dat als vanzelf/instinctief.

G: Tijdens het uitvoeren van je taak ben je nieuwsgierig, geconcentreerd en je leert telkens bij; je groeit.

N: Na de taak voel je voldoening; je ervaart noodzaak.

 

Kijk met die kenmerken voor ogen eens naar de taken waar je afgelopen week of afgelopen weken mee bezig bent geweest.

Wanneer herkende je bovengenoemde kenmerken?

Alle kans dat je toen jouw talenten hebt ingezet.

 

 

Wist je dat uit onderzoek blijkt dat maar 17% van de mensen het grootste deel van de werkdag gebruik maakt van zijn sterkste punten?

Is dat niet bedroevend?

 

Temeer omdat het kunnen inzetten van je sterke kanten ook grote invloed heeft op jouw betrokkenheid in je werk.

Het blijkt zelfs dat mensen die de mogelijkheid krijgen om zich elke dag op hun sterke punten te richten, tot zes keer meer betrokkenheid voelen bij hun werk.

En meer dan drie keer sneller zullen aangeven dat ze ergens in uitblinken.

Dit in vergelijking met mensen die in hun werk niet de mogelijkheid hebben om zich te richten op hun sterke punten.

 

 

Waarom dan nog aandacht besteden aan zwakke kanten? Zeker veel aandacht?

Het mag toch langzamerhand wel duidelijk zijn dat je sterke kanten meer aandacht verdienen dan je zwaktes?

Ook al wil nog niet iedereen dat onderkennen.

 

 

Ga aan het werk om jouw sterke punten boven water te krijgen.

In mijn aanpak focussen we ook daarop. We maken dus geen sterkte-zwakte analyse.

 

We brengen jouw sterke kanten in kaart door te werken met succesverhalen.

Uit die succesverhalen destilleren we jouw kwaliteiten.

Je zult ervaren dat jouw sterke punten voldoen aan de kenmerken samengevat in SIGN.

 

 

Heb je jouw kwaliteiten eenmaal in kaart, dan wordt jouw volgende stap het creëren van werk waarin je kunt focussen op die sterke kanten.

Zodat je succes ervaart.

En je als vanzelf taken creëert en naar je toe trekt, waarin je jouw talenten in kunt zetten.

Je flow ervaart, voelt dat je groeit en voldoening hebt van je werk doordat je voelt dat je nodig bent en een waardevolle bijdrage levert met het werk dat je doet.

 

 

 

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken?

Neem gerust contact met me op.

In onderling overleg bepalen we welk begeleidingstraject het beste bij jou past.

 

 

 

 

Waar je de tijd vindt om iets toe te voegen aan je kwaliteit van leven  

 

Tijd tekortkomen, misschien herken je dat. Ikzelf had er van tijd tot tijd last van. Met als gevolg dat ik ‘te druk was in mijn hoofd’.  

Vroeger werd weleens tegen mij gezegd: ‘als je geen tijd hebt, dan moet je maar tijd maken’. Maar zo werkt dat niet. De kwantiteit van tijd kun je niet vergroten. Wel de kwaliteit.  

Al jaren nu, start ik mijn dag met een wandeling. Nog voor mijn ontbijt. Meestal zo rond half acht. Soms nog wat vroeger, als de vogels me met hun gekwetter eerder gewekt hebben dan mijn wekker.   

Ik loop de straat uit, het Bongerds pad in en zit gelijk in het groen. Het is voor mij iedere keer weer genieten met al mijn zintuigen. Het inademen van de frisse ochtendlucht, het zien van de beweging van het water in de Berkel, de geluiden van de eenden, de ganzen en de vogels en andere dieren in het vogelpark.  

Ik ontmoet een enkeling die zijn hond uitlaat op de vroege morgen. En op mijn terugweg de tegemoetkomende docenten en leerlingen van het Bongerdsschooltje en van het Stedelijk. Kennelijk pas ik zo langzamerhand in hun beeld, want wederzijds wordt er vriendelijk gegroet.   

Ondanks dat ik elke dag dezelfde route loop, zie ik elke dag weer iets anders en hoor ik elke dag weer andere geluiden. Als ik er maar voor opensta. 

 

 

Mijn ochtendwandeling voegt echt iets toe aan mijn kwaliteit van leven. Het is voor mij een waardevol begin van mijn dag.  

Totaal anders dan hoe ik jaren terug mijn dag begon. Nog voordat ik naar de badkamer ging, zette ik mijn computer aan. Om te zien wat er in mijn inbox was binnengekomen.  

Nu ga ik na mijn wandeling in alle rust ontbijten. Mijn telefoon blijft op mijn werkplek. Zo rond negenen start ik mijn computer op. Van negen tot tien ‘tune ik in’ op mijn dag en vanaf tien uur heb ik mijn afspraken.  

 

 

Hoe is dat voor jou?  

Heb jij het gevoel dat je met regelmaat tijd tekort komt? En vraag je je af waar je de tijd vindt om iets toe te voegen aan je kwaliteit van leven?  

Helaas zitten er in een week maar 168 uur en daarmee moet je het doen. Bovendien is het ook nog eens zo, dat je van die 168 uur gemiddeld zo’n 90 uur kwijt bent aan wat men noemt persoonlijk onderhoud. Denk daarbij aan slapen, aan- en uitkleden, persoonlijke verzorging, eten, drinken, opruimen, administratie.  

Je houdt dan dus nog maar 78 uur over om ‘vrij’ te besteden. En van die 78 uur is het dan ook nog maar heel persoonlijk wat jij als ‘vrij’ ervaart. Bijvoorbeeld je werk.  

Het is dan ook goed om je af te vragen wat zodanig belangrijk voor je is, dat je daar tijd voor vrij wilt maken. Waar word je echt blij van? Wat geeft jou energie? Wat is waardevol voor jou?  

Richt je tijd kwalitatief in. Wees daarbij trouw aan je waarden. Stop met waar je niet gelukkig van wordt. En stop met nadenken en idealiseren. Kom in beweging, zet stappen.  

 

 

Vind je het moeilijk om ‘de vinger erachter te krijgen’ waaraan het schort in je huidige werk?  

Of misschien breder: hoe je werk zich verhoudt tot wat naast je werk belangrijk voor je is? 

Neem gerust contact met me op en maak een afspraak voor een oriënterend gesprek. Dat kan met deze link.

 

 

 

 

“Aan jou is een goede dokter verloren gegaan”.

Die opmerking heb ik vaak te horen gekregen.

Ik vind het een mooi compliment. Het doet me goed, het streelt me.

Toch heb ik er geen spijt van dat mijn loopbaan gelopen is, zoals die gelopen is.

 

Ik heb er geen spijt van dat ik geen gebruik heb gemaakt van het aanbod van mijn ouders om na mijn MMS in één jaar een gymnasiumdiploma te halen bij de nonnen in Vught.

Ik heb genoten van de brede Hbo-opleiding die ik in plaats daarvan heb gevolgd.

Het was een opleiding met voor mij aanlokkelijke pedagogische/ psychologische componenten en het creatieve.

Die opleiding heeft me geholpen om daarna bewust mijn richting te kiezen.

Het werd orthopedagogiek, met als afstudeerrichtingen kinderpsychiatrie en leerstoornissen.

Bewust studeerde ik in deeltijd. Ik wilde mijn eigen boontjes doppen.

Naast mijn studie werkte ik als pedagogisch medewerkster in een pedo-therapeutisch instituut voor gedragsgestoorde kinderen. Later als docent handvaardigheid op een Scholengemeenschap in Nijmegen.

Door mijn latere werk als docent bij de afdeling Algemene Onderwijskunde van de lerarenopleiding van Fontys Tilburg, kwam ik in aanraking met keuzebegeleiding.

Met name geïnspireerd door een van mijn collega’s, Gerard van de Kam.

Inmiddels ben ik al ruim 35 jaar actief in het vakgebied van de loopbaancoaching. Waarvan 14 jaar als opleider in het vakgebied loopbaanbegeleiding en 25 jaar als uitvoerend loopbaancoach.

En heb ik er spijt van?

Absoluut niet.

Integendeel; ik geniet er nog elke dag van.

 

 

Heb ik ergens spijt van met betrekking tot mijn loopbaan?

Het is een van de 5 vragen die je jezelf zou moeten stellen, om te achterhalen of je qua loopbaan nog op het goede spoor zit.

Of het niet tijd is om je koers bij te stellen; een loopbaanswitch te maken, een opleiding te gaan volgen of bijvoorbeeld een eigen bedrijf te starten.

 

Ik geef je mijn reflecties over de andere 4 vragen.

 

Ben ik trots op het werk dat ik doe?

Jazeker. Ik doe mijn werk nog steeds met heel veel passie.

Ik doe wat ik heel graag doe. En als loopbaancoach doe ik, wat ik denk dat belangrijk is.

Ik voeg waarde toe en maak het verschil.

 

Voel ik me zeker in mijn loopbaan?

Die vraag gaat niet over baanzekerheid, want die bestaat niet.

Die vraag gaat erover of je erin gelooft dat je waarde toevoegt, waar je ook werkt.

En daarop kan ik volmondig met ‘ja’ antwoorden.

Ik voel me zeker in mijn loopbaan. Ik ervaar dat ik van betekenis ben voor mijn coachklanten en dus waarde toevoeg.

En doordat ik van betekenis ben voor mijn coachklanten voeg ik ook waarde toe aan organisaties.

 

Kan ik rijkdom verwerven?

Bij het antwoord op deze vraag moet je niet direct denken in euro’s.

Ook al is geld zeker belangrijk.

Maar er zijn andere vormen van rijkdom die veel belangrijker zijn en waarvan je de waarde niet kunt uitdrukken in geld.

Heb je bij mij een loopbaantraject gevolgd, dan weet je waarop ik doel.

Bijvoorbeeld familie, vrienden, hobby’s, persoonlijke ontwikkeling, leren, maatschappelijke bijdrage leveren.

Als je deze zaken mist, dan kan geld die leegte niet vullen.

En om mijn antwoord te geven op de vraag Kan ik rijkdom verwerven?  

Ja, volop.

Mijn werk als loopbaancoach stelt mij in staat om te bouwen aan de diverse vormen van rijkdom.

Er is een balans tussen mijn werk en wat daarnaast belangrijk voor me is. Ik heb tijd om te besteden aan mijn gezin, mijn familie, hobby’s, te leren, mijn maatschappelijke bijdrage te leveren.

 

Kom ik in de rol als loopbaancoach optimaal tot mijn recht?

Ook die vraag kan ik volmondig met ‘ja’ beantwoorden.

Ook al had ik misschien ook een heel goede dokter kunnen worden.

Of een goede verloskundige, zoals ik zelf weleens heb gedacht.

In mijn werk als loopbaancoach kan ik mijn potentieel heel goed kwijt. En kan ik de bijdrage leveren aan de samenleving, die bij me past.

Ik ervaar voldoening in mijn werk. En ik kom er ‘s morgens graag mijn bed voor uit.

 

 

Wat zou jouw antwoord zijn op de 5 loopbaanvragen die je je zou moeten stellen?

• Heb ik ergens spijt van met betrekking tot mijn loopbaan?
• Ben ik trots op het werk dat ik doe?
• Voel ik me zeker in mijn loopbaan?
• Kan ik rijkdom verwerven?
• Kom ik in mijn huidige rol optimaal tot mijn recht?

 

Neem de tijd om jezelf de 5 loopbaanvragen te stellen. Voordat je vervalt in de dagelijkse routine.

En kom indien nodig tot een besluit.

Je weet me te vinden.