Wat als jouw professionele identiteit allesbepalend is?

Je werk als deel van je identiteit 

 

‘Wie ben je?’, ‘Wat doe je?’; alle kans, dat je je werk ter sprake brengt bij het beantwoorden van die vragen.

Bij netwerkbijeenkomsten of anderszins bijeenkomsten die op de een of andere manier te koppelen zijn aan werk, kan ik me goed voorstellen dat je in eerste instantie aangeeft wat je doet qua werk.

En misschien in een later stadium van het contact vertelt over jouw privé situatie.

Je spendeert veel tijd aan je werk. Het is dan ook helemaal niet gek dat je identiteit voor een deel gevormd wordt door je banen, functies en je carrière.

Maar wat als je jouw identiteit ontleent aan je werk? Wat als jouw professionele identiteit allesbepalend is?

 

Mozaïek van identiteiten

 

Mozaïek van identiteiten

 

In een artikel van mt/sprout las ik over een mozaïek van identiteiten.

Dat is een beeld dat mij aanspreekt. Je werk is deel van je identiteit, maar in mijn optiek ben je niet wat je doet als werk. Je bent meer dan dat.

Identiteit is dan ook geen eendimensionaal concept, maar meer een bouwsel van verschillende delen. Delen die je ook kunt zien als rollen die je vervult.

Zo ben ik zelf bijvoorbeeld partner van M., moeder van vier ruim volwassen kinderen, grootmoeder van zeven kleinkinderen, zus van vijf broers en één zus. Maar ook auteur van ‘Wat wil ik nu echt?’, wandelmaatje, vriendin, keramist, tuinvrouw, leerling van mijn pianodocent. Dat alles naast mijn werk als loopbaancoach /outplacementconsultant.

En mijn identiteit is mede gevormd door mijn jarenlange ervaring als docent; docent handvaardigheid in het voortgezet onderwijs en docent theorie en methoden loopbaanbegeleiding in het hoger onderwijs.

Welke identiteit de boventoon voert, hangt af van de situatie en de mensen om me heen.

Alhoewel ik onderken dat het opgegroeid zijn in een gezin met zeven kinderen en mijn al met al bijna twintig jaar ervaring als docent, grote invloed hebben gehad op de ontwikkeling van mijn identiteit. Ik zie mezelf als een ‘sociaal dier’ en blijf in specifieke situaties ook een beetje een ‘juf’.

 

 

Wat als je je hele identiteit ontleent aan je werk?

 

Misschien ken jij ze ook; mensen die hun hele identiteit ontlenen aan hun werk. Ze zijn wat ze doen in hun werk en ontlenen ook de meeste zin, voldoening aan hun werk.

Stel je eens voor wat er dan gebeurt als je ontslagen wordt of verplicht moet stoppen met je werk omdat je de pensioenleeftijd hebt bereikt. Wie ben je dan nog zonder je werk?

Een identiteitscrisis ligt dan op de loer.

 

Dat doet me denken aan de zogenaamde PIZ-trainingen; Pensioen In Zicht.

Zo’n training helpt je om de balans op te maken van het werkzame leven en zelfbewust lijnen uit te zetten voor die eerste periode na het werk.

Ik zie op internet dat ze nog volop worden aangeboden, dus waarschijnlijk voorzien ze nog steeds in een behoefte.

 

 

Een identiteitscrisis ligt ook op de loer als je verstrengeld zit in werk dat niet bij je past

 

Een ander aspect van identiteit is dat je drager bent van een set van normen en waarden. Die normen en waarden kunnen onder spanning komen te staan als je werk daar niet langer mee matcht.

Ik zie dat bij mijn klanten. Met enige regelmaat is dat ook de reden waarom mensen een beroep doen op mij als loopbaancoach.

‘Waar ben ik eigenlijk mee bezig?’, ‘Waar lever ik een bijdrage aan?’ ‘Is dit wat ik wil?’, ‘Is dit wat bij mij past?’, zijn vragen die hen bezighouden.

Je werk past dan niet (langer) bij wie jij bent of wie jij wilt zijn. Dat heeft alles te maken met wat werk voor jou betekent en de bijdrage die je wilt leveren met je werk; je persoonlijke missie en je missie met betrekking tot werk.

 

 

In hoeverre is jouw professionele identiteit dominant?

 

Vraag je jezelf af of je je identiteit te veel laat bepalen door je werk, zodanig dat je verstrengeld bent met je werk?

Laat je gedachten eens gaan over onderstaande vragen, geïnspireerd door het artikel van Charlotte Post voor mt/sprout:

  1. Hoeveel denk je na over je baan buiten je werkomgeving?
  2. Vind je het moeilijk om deel te nemen aan gesprekken met anderen die niet over je werk gaan?
  3. Hoe beschrijf je jezelf? Hoeveel van deze beschrijving hangt samen met je functie, titel of bedrijf? Hoe snel vertel je mensen die je net hebt ontmoet over je baan?
  4. Waar breng je de meeste tijd door?
  5. Heeft iemand ooit tegen je geklaagd dat je te veel op je werk zit of thuis aan het werk bent?
  6. Heb je naast je werk hobby’s waar je je ei in kwijt kunt?
  7. Hoe zou je het vinden als je niet meer verder zou kunnen met je huidige werk of je beroep?

 

Tot slot

 

Helemaal opgaan in je werk en je hele identiteit ontlenen aan je werk is niet per definitie problematisch. Bijvoorbeeld niet als je er bewust voor kiest.

Pas als het ongezond wordt voor jezelf of je omgeving, ben je een slaaf van je werkidentiteit.

 

 

Heb je het gevoel dat je werk niet langer bij je past? 

‘Waar ben ik eigenlijk mee bezig?’, ‘Waar lever ik een bijdrage aan?’ ‘Is dit wat ik wil?’, ‘Is dit wat bij mij past?’; zijn dat vragen die je bezighouden?

Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

/door

Hoe kleiner de aanstelling, hoe meer werkdruk

Waarom minder uren werken lang niet altijd de oplossing is als je grote werkdruk ervaart.

 

‘Je bent goed gek’, zei mijn man. ’Dan ga je nog meer werken in je eigen tijd.’

Ik herinner het me nog goed. Het was jaren geleden, voordat ik als zelfstandig ondernemer aan het werk ging.

Al met al heb ik 25 jaar als docent in het onderwijs gewerkt. Vier jaar als docent handvaardigheid, zeven jaar als docent Algemene Onderwijskunde, vier jaar als docent gesprekstechnieken en observatiekunde en tien jaar als docent theorie en methoden loopbaanbegeleiding.

Met uitzondering van de jaren als docent handvaardigheid, heb ik steeds deeltijdbanen gehad. Met wisselende taakomvang, variërend van 0,4 tot 0,7 fte met soms een aanvulling tot 0,9 fte. Afhankelijk van de vraag.

Bij tijd en wijle was ik buiten mijn werkuren nog behoorlijk druk met mijn werk. Met name met het voorbereiden van mijn lessen en nawerk, zoals het beoordelen van opdrachten, nakijken van toetsen of het beoordelen van casuïstiek.

Dat deed me weleens verzuchten: ‘Misschien moet ik wat minder uren gaan werken.’

Maar of het verkleinen van je taakomvang dan de oplossing is?

 

Hoe kleiner de aanstelling, hoe meer werkdruk

 

Meerderheid van de docenten werkt niet voor niets in deeltijd

 

De gemiddelde aanstelling in het onderwijs is 28,8 uur.

Veel docenten werken parttime omdat ze anders hun werk niet afkrijgen. Of geen tijd meer overhouden voor wat naast hun werk belangrijk voor hen is.

Want werk je zelf fulltime in het onderwijs, dan zul je dat vast herkennen. En kijk je huiswerk of opdrachten bijvoorbeeld na in het weekend en bereid je je lessen voor in de avonduren, omdat je daar overdag niet aan toe komt omdat je dan je lessen geeft.

Parttime werken in het onderwijs heeft overigens niet alleen te maken met de keuze van de onderwijsgevenden. Als je de onderwijsvacatures een beetje in de gaten houdt, dat weet je dat veel parttimebanen worden aangeboden. Soms is het sprokkelen geblazen als je fulltime wilt werken. En wordt het bijvoorbeeld 0,4 fte op de ene school, aangevuld met 0,5 of 0,6 fte op een andere school.

En dan maar op en neer, van de ene school naar de andere en vergaderingen hier en vergaderingen daar. Waardoor het aantal uren dat je bezig bent met je werk alleen maar toeneemt. En de eventuele werkdruk eveneens.

In onderzoek van de Algemene Onderwijs bond (AOb) komt naar voren dat docenten structureel overwerken. Omgerekend naar fulltimebanen draaien docenten in het primair onderwijs een gemiddelde werkweek van 46,9 uur. Docenten in het voortgezet onderwijs komen aan 45,2 uur.

En ook docenten in het hoger onderwijs ervaren een steeds hogere werkdruk.

 

 

Werkdruk is niet hetzelfde als het druk hebben op je werk.

 

Het druk hebben op je werk is niet per definitie ongezond.

Je kunt het druk hebben op je werk en heel enthousiast zijn over wat je doet. Je voelt je betrokken bij je werk en de organisatie waarvoor je werkt.

Hard werken houd je dan goed vol, omdat je tijdens je werk vooral flow ervaart. Je gaat helemaal op in wat je doet, beleeft er plezier aan en bent intrinsiek gemotiveerd.

Als je bevlogen je werk doet, dan levert werk je energie op, in plaats van dat het je energie kost.

 

Ongezonde werkdruk levert werkstress op.

Bij een ongezonde werkdruk is er een structurele disbalans tussen wat er van iemand wordt verwacht op het werk en wat hij kan doen.

 

 

Er is een verschil tussen objectieve en subjectieve werkdruk

 

Bij objectieve werkdruk vraagt de uitvoering van het werk meer tijd van je dan je als medewerker beschikbaar hebt. Wil je dat als medewerker oplossen, dan kun je dat doen door te overwerken of accepteren dat er achterstanden ontstaan in het werk.

Subjectieve werkdruk heeft meer te maken met hoe jij als werkende de werkdruk beleeft. Daarbij maak je een inschatting van de taakeisen die aan je worden gesteld en de regelmogelijkheden die je ervaart. Die laatste hebben namelijk invloed op jouw beleving van werkdruk.

Zo werkt bijvoorbeeld een van mijn coachklanten structureel over, omdat na werktijd nog bloed- of urineonderzoekjes moeten worden gedaan of patiënten moeten worden teruggebeld. Het zou voor haar minder werkstress geven als ze daarin zelf zou kunnen sturen, bijvoorbeeld tussen de praktijkafspraken door tijd zou kunnen reserveren voor het terugbellen van patiënten. En bloed- en of urineonderzoeken zou kunnen uitbesteden aan de assistente.

Pogingen om haar afsprakenagenda zo in te richten dat ze in ‘werktijd’ de ruimte heeft voor taken zoals genoemd, blijken niet succesvol. Steeds weer wordt er in die geplande tijd een beroep op haar gedaan. En de assistentes zijn meestal op tijd naar huis, waardoor zij na ‘werktijd’ met regelmaat nog enige tijd bezig is voordat ze naar huis kan.

In een van mijn vorige artikelen lees je hoe taakeisen die aan je worden gesteld als stressoren kunnen worden ervaren, maar ook als uitdaging.

 

 

Minder uren werken is lang niet altijd de oplossing als je grote werkdruk ervaart

 

Een risico van parttime werken is dat je in vergelijking met mensen die fulltime werken meer kunt ‘uitdijen’ in je werk.

Werk je fulltime, dan werk je sowieso al vijf dagen. Misschien met overwerk nog iets meer. Werk je parttime, dan heb je mogelijk meer ruimte voor werk, buiten je werk. Waardoor je er makkelijker meer tijd voor kunt pakken. En je ‘werktijd’ dus minder begrensd is. Met het risico dat een contract voor minder uren leidt tot nog meer uren werken in eigen tijd.

Ben je een toegewijde werker met een groot verantwoordelijkheidsgevoel? Wees erop bedacht dat je niet doorschiet in perfectionisme. Goed is goed genoeg.

Wat dat betreft kun je veel leren van de mensen waar je de grootste moeite mee hebt. Want die hebben, zij het in een doorgeschoten vorm, een kwaliteit waarvan het goed zou zijn dat je daarvan iets zou ontwikkelen.

Voordat je besluit om minder te gaan werken, waarvoor je dubbel de prijs betaalt, benut de regelruimte die je zelf hebt om de druk te laten afnemen. Voor sommigen is het bijvoorbeeld veel beter om nog een uurtje langer op je werk te blijven, het werk af te hebben en met een lege tas naar huis te gaan. In plaats van er thuis nog veel meer uren aan te besteden.

Heb je zelf niet de mogelijkheid om je taken te herschikken, ga dan in gesprek met je leidinggevende over hoe je je werk zo kunt kneden, dat het beter bij je past; jobcraften.

 

 

 

Heb je last van ongezonde werkdruk en ervaar je veel stress op je werk?

Neem contact met me op, via e-mail ([email protected]) of via telefoon 06-54762865/ 0575-544588.

In een oriënterend gesprek onderzoeken we wat er schort aan je huidige werk en wat je nodig hebt om het tij te keren.

 

 

 

 

/door
,

Stress; vriend of vijand?

Hoe anders denken over en omgaan met stress je gezonder kan maken 

 

Je zou denken dat stress je ziek maakt en het risico verhoogt op van alles en nog wat, van een gewone verkoudheid tot hart- en vaatziekten.  

Als ik om me heen hoor, dan wordt stress ook best vaak genoemd als belangrijke factor bij ziek worden en ziek zijn.  

Ook Kelly McGonigal, docent gezondheidspsychologie aan Stanford University, zag stress als een vijand, een bedreiging voor de gezondheid. Maar ze kwam door de resultaten van een Amerikaans onderzoek naar de invloed van stress op vroegtijdig overlijden, tot een andere visie.  

Hoe je denkt over stress en hoe je ermee omgaat blijkt namelijk veel uit te maken. Zo veel dat stress, in plaats van ziek, je zelfs gezonder kan maken.

 

Anders denken over en omgaan met stress kan je gezonder maken

 

Relatie tussen stress en vroegtijdig overlijden

 

Uit het Amerikaanse onderzoek kwam naar voren, dat mensen die in het jaar voorgaand aan het onderzoek veel stress hadden ervaren, 43 procent meer kans hadden om vroegtijdig te overlijden.  

Je zou dus denken dat stress slecht is, een bedreiging voor je gezondheid.  

Maar wat bleek uit het onderzoek?  

Het risico op vroegtijdig sterven door stress, gold alleen voor de mensen die dachten dat stress gevaarlijk was voor hun gezondheid.  

Mensen die veel stress ondervonden, maar die niet als gevaarlijk beschouwden, hadden niet meer kans om vroegtijdig te overlijden. Ze hadden in verhouding tot anderen zelfs het laagste risico om te sterven. Mensen die weinig stress ervaarden, meegerekend.  

De onderzoekers schatten dat over de acht jaar dat ze sterfgevallen volgden, 182 duizend mensen vroegtijdig stierven. Niet door de stress zelf, maar van het idee dat het slecht is voor je gezondheid.

 

 

Als je denken over stress verandert, blijkt je lichaam er anders op te reageren

 

Bij een typische stressreactie gaat je hartslag omhoog en je bloedvaten trekken samen. Ook ga je sneller ademen en mogelijk zweten. Dat zweten kan dan veroorzaakt worden door de hoeveelheid adrenaline in je lichaam. In een stressvolle situatie maakt je lichaam namelijk meer adrenaline aan om te kunnen vechten of vluchten.  

Misschien herken je genoemde verschijnselen. Bijvoorbeeld van een sollicitatiegesprek, een voor jou spannend gesprek met je leidinggevende of een vergadering waarbij je bij de rondvraag met je ogen de kring volgend, voor jou de spanning voelt stijgen als jouw beurt nabijkomt.  

 

Het opmerkelijke is dat als je anders leert denken over stress en er anders mee leert omgaan, je lichaam ook anders daarop gaat reageren.  

Uit onderzoek bleek dat bij mensen die stress zagen als hulpmiddel om een uitdaging aan te gaan en ondersteunend voor hun prestatie, hun bloedvaten ontspannen bleven. Hun hartslag versnelde wel, maar met een gezonder, wat heet, cardiovasculair profiel. Lijkend op wat er gebeurt op momenten dat je heel blij bent of je heel krachtig en moedig voelt.  

Ook het sneller ademen hoeft geen probleem te zijn; er gaat juist meer zuurstof naar je brein.  

Dat doet me ook denken aan mensen die aangeven het best te presteren als ze enige spanning ervaren. En bijvoorbeeld pas in actie komen als de deadline dichtbij komt. Een ander zou er in negatieve zin stress van krijgen, maar zij gaan dan juist als een speer.

 

 

De aangemaakte oxytocine maakt je socialer en gezonder

 

Je hebt vast weleens gehoord van oxytocine, beter bekend als het knuffelhormoon.  

Oxytocine is een stresshormoon. Je hypofyse verspreidt het als deel van de stressreactie en het heeft invloed op je brein. Het motiveert je om steun te zoeken. Het zet je aan om iemand te vertellen hoe je je voelt in plaats van dat op te kroppen. Het maakt ook dat je sneller ziet dat iemand worstelt met iets, zodat je elkaar kunt steunen.  

 

Maar hoe maakt oxytocine je gezonder?  

Kennelijk heeft oxytocine niet alleen invloed op je brein, maar ook op andere lichaamsfuncties. Een belangrijke rol van oxytocine is dat het je vasculaire systeem beschermt tegen de effecten van stress. Het helpt je bloedvaten ontspannen te blijven. Bovendien helpt het je hartcellen te regenereren en versterkt het je hart.  

Al die positieve effecten worden ook nog eens versterkt door sociaal contact en sociale steun. Verbinding met mensen fungeert als mechanisme voor stressveerkracht.  

 

 

Hoe je denkt en hoe je omgaat met stress kan je stresservaring transformeren

 

Kelly McGonigal zegt daarover: 

‘Als je je stresservaring beschouwt als nuttig, creëer je een biologie van moed. Als je je verbindt met anderen in stress, creëer je veerkracht. 

Als je zo naar stress kunt kijken, dan word je niet alleen beter in het hanteren van stress. Je maakt ook een stevig statement. In die zin dat je zegt dat je voldoende vertrouwen hebt om de uitdaging van het leven aan te gaan.’ 

 

En naar aanleiding van de vraag of het een goed idee is om een stressvolle baan op te pakken, zegt ze: 

‘Nastreven wat betekenis geeft in je leven is gezonder dan ongemak proberen te vermijden.  

En de beste manier om beslissingen te nemen is dat na te jagen wat betekenis in je leven brengt en erop te vertrouwen dat je de stress die volgt, aankan.’ 

 

 

 

Zou je graag werk doen waarin je een bijdrage kunt leveren die voor jou van betekenis is?  

Maar weet je nog niet hoe dat werk eruit moet gaan zien? 

 

En zou je graag erop vertrouwen dat je de stress aankunt, die komt kijken bij het verwerven van een nieuwe baan? 

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

 

 

 

 

/door
,

Kennen van je sterke kanten en werkgeluk

Waarom zelf je sterke kanten kennen niet per definitie leidt tot meer werkgeluk

 

Als je mij volgt, dan weet je dat een beeld krijgen van waar je goed in bent, een belangrijke topic is in mijn loopbaantrajecten.

Weet jij wat jouw sterke kanten zijn?

In het Nationaal Werkgeluk Onderzoek van oktober 2023 geeft 93% van de respondenten aan, dat ze dat weten.

Of ze het écht weten en hun sterke kanten, als het hen gevraagd wordt, op kunnen noemen? Zeker als ze die sterke kanten moeten staven met voorbeelden waaruit blijkt dat ze die kwaliteiten hebben?

Dat is nog maar de vraag.

Uit genoemd onderzoek komt naar voren dat er een relatie is tussen werkgeluk en kennen van je sterke kanten. Daarbij gaat het niet alleen over zelf je sterke kanten kennen, maar ook dat je collega’s en je leidinggevende die kennen. En dat je je sterke kanten voldoende kunt inzetten in je werk.

Meer over voorspellende factoren voor werkgeluk en de relatie tussen sterke kanten en werkgeluk lees je in mijn artikel.

 

sterke kanten en werkgeluk

 

Voorspellende factoren

 

Voorspellende factoren voor werkgeluk zijn leeftijdsafhankelijk.

Plezier, voldoening en competentie blijken belangrijke voorspellers voor werkgeluk voor 25 tot 35-jarigen.

Voor de 35 tot 45-jarigen zijn dat autonomie, verbinding en competentie.

Voor de 45 tot 55-jarigen ziet het plaatje er weer anders uit. En is naast verbinding en competentie, plezier een belangrijke voorspeller voor werkgeluk.

De 55-plussers hebben weer meer behoefte aan autonomie, naast plezier, voldoening en verbinding.

 

 

Het effect van werkdruk op werkgeluk

 

De werkdruk is in 2023 toegenomen, blijkt uit het onderzoek. Mogelijk heb je dat ook zelf ervaren. Vooral als je werkzaam bent in het onderwijs, de zorg of de zakelijke dienstverlening.

Of toegenomen werkdruk een negatief effect heeft op je werkgeluk, is nog maar de vraag. Want te weinig werkdruk werkt negatief voor je werkgeluk. Denk daarbij aan een bore-out, je vervelen op je werk, niet uitgedaagd worden en je kwaliteiten niet in kunnen zetten.

Een beetje werkdruk ervaren is over het algemeen best fijn, alhoewel die niet te hoog moet worden. Want als je hoge werkdruk niet kunt managen, dan loop je het risico op een burn-out.

 

 

Relatie tussen score op werkgeluk en weten wat je sterke kanten zijn

 

Mensen die hoog scoren op werkgeluk weten beter wat hun sterke kanten zijn dan mensen die laag scoren op werkgeluk.

Je weet zelf waar jij goed in bent, belangrijk is ook dat jouw collega’s een goed beeld hebben van jouw kwaliteiten. En dus weten waarvoor ze met name bij jou moeten zijn. Ook wat dat punt betreft laten de resultaten van het onderzoek een relatie zien met werkgeluk. 90% van de werkenden die hoog scoren op werkgeluk geven te kennen dat hun collega’s hun sterke kanten voldoende kennen. Voor de werkenden die laag scoren op werkgeluk geldt dat maar voor 52% van de werkenden.

En naast dat het belangrijk is dat jouw collega’s jouw sterke kanten kennen, is het zaak dat jouw leidinggevende ze onderkent en kent. Van de groep werkenden die laag scoren op werkgeluk zegt veel minder dan de helft dat de leidinggevende zijn sterke kanten kent. Voor de hoog scorers op werkgeluk geldt dat voor een veel grotere groep.

Misschien nog wel het belangrijkste voor je werkgeluk is de vraag of je jouw sterke kanten voldoende kunt inzetten in je werk. Het onderzoek laat daarin een groot verschil zien tussen mensen met een hoog en mensen met een laag werkgeluk. Van de mensen met een hoog werkgeluk geeft bijna de hele groep te kennen zijn sterke kanten voldoende in te kunnen zetten. Voor de mensen met een lage score op werkgeluk geldt dat voor slechts een derde van de doelgroep.

 

 

Kortom

 

Mensen die hoog scoren op werkgeluk weten beter dan mensen die laag scoren op werkgeluk wat hun sterke kanten zijn. Zowel hun collega’s als hun leidinggevende kennen hun sterke kanten en zij kunnen hun sterke kanten voldoende inzetten in hun werk.

Investeer in het in kaart brengen van jouw sterke kanten en laat zien en horen wat jouw sterke kanten zijn. En doe je voorstel hoe je jouw sterke kanten meer kunt inzetten in je werk.

 

Kun je wel wat hulp gebruiken bij het in kaart brengen van jouw sterke kanten en je daarmee profileren?

Laat het me horen.

 

 

 

 

/door

Hoe je de balans terugvindt in privéleven en werk

Tips voor het vinden van een evenwicht tussen inspanning en ontspanning 

 

Het vinden van een balans tussen inspanning en ontspanning is cruciaal voor je welzijn en je productiviteit. 

Net als bij fietsen is balans nodig om vooruit te komen, maar ook om niet om te vallen. Heb je chronische stress, dan raak je uit balans. Je komt niet meer vooruit, dreigt om te vallen of bent figuurlijk al omgevallen. 

Misschien heb je daar ervaring mee. En voel je de lichamelijke en psychische reactie op een noodzaak tot verandering. 

Maar hoe vind je de balans weer terug in je leven?

 

Hoe je de balans terugvindt in privéleven en werk

 

Stress als lichamelijke en psychische reactie op bezig zijn met activiteiten waarvan je niet gelukkig wordt

 

Bij activiteiten waarvan je niet gelukkig wordt denk ik aan activiteiten die niet matchen met jouw kwaliteiten of waar jij geen voldoening van krijgt. 

Bij de mismatch met je kwaliteiten denk ik aan activiteiten waarin je je kwaliteiten niet kwijt kunt, je niet aan je trekken komt en het risico loopt op een bore-out. Of aan activiteiten waarin te hoge eisen aan je worden gesteld met als risico een burn-out. 

Overigens maakt het als er hoge eisen worden gesteld aan je werk, heel wat uit in hoeverre je omgeving ondersteunend is. Vooral als je je flink uitgedaagd voelt en je je moet stretchen.

In een van mijn vorige artikelen kun je nog eens nalezen hoe je niet zo gauw zult opbranden in je werk als er een balans is tussen taakeisen of stressoren en wat Bakker hulpbronnen noemt. Bakker is hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Hulpbronnen helpen je namelijk om het ongewenste effect van taakeisen of stressoren op te vangen.

Overigens kan het ook zijn dat stress niet zozeer veroorzaakt wordt door activiteiten waarvan je niet gelukkig wordt, maar door een omgeving die stressvol voor je is. Dat doet me denken aan een van mijn coachklanten, gediagnosticeerd als autistisch, die helemaal gek werd van de radio die de hele dag aanstond op zijn werkplek. 

 

Tips voor het vinden van balans tussen inspanning en ontspanning


Voorkomen van disbalans is beter dan ervan genezen. Maar ben je de balans in je werk of in je privéleven kwijt of tussen je werk en je privéleven, dan kunnen onderstaande tips je helpen om weer balans te creëren.

 

  1. Gebruik time-blocking om specifieke periodes van de dag toe te wijzen aan bepaalde taken. Dat helpt bij het creëren van structuur en zorgt ervoor dat er voldoende tijd wordt besteed aan zowel werk als ontspanning.
  2. Wees realistisch bij het stellen van doelen. Dat geldt zowel voor de korte als de lange termijn. Overweeg de tijd en inspanning die nodig zijn voor elk doel en vermijd overbelasting. En wees realistisch, want misschien overkomt het ook jou, dat je de tijdsinvestering voor een klus te rooskleurig inschat en dat die je in werkelijkheid meer tijd kost dan je dacht. 
  3. Ontwikkel de vaardigheid om taken te delegeren. Het is niet nodig om alles zelf te doen. Delegeer taken die anderen kunnen overnemen, zodat je je kunt richten op wat echt belangrijk is.
  4. Evalueer en pas aan. Regelmatige evaluatie is essentieel. Kijk naar je planning en activiteiten en evalueer of je het beoogde evenwicht hebt bereikt. Pas je aanpak aan, als dat nodig is.
  5. Neem regelmatig een digitale detox. Zet meldingen uit, beperk de tijd op sociale media en verminder het gebruik van elektronische apparaten buiten werktijden. Dit bevordert mentale rust.
  6. Vind manieren om creativiteit te integreren in zowel werk als ontspanning. Creatieve activiteiten kunnen een uitlaatklep bieden en helpen bij het verminderen van stress.
  7. Zie leren als een voortdurend proces. Blijf jezelf ontwikkelen en zoek naar manieren om je vaardigheden uit te breiden. Dit kan zowel in professionele als persoonlijke contexten gebeuren.
  8. Gebruik technologie op een positieve manier. Er zijn apps en tools die kunnen helpen bij timemanagement, ontspanning en mindfulness. Probeer eens een van deze hulpmiddelen om je leven beter te organiseren of te ontspannen.
  9. Betrek anderen bij je doelen en uitdagingen. Bespreek je doelen en uitdagingen met collega’s, vrienden of familie. Ze kunnen waardevol advies geven en helpen bij het houden van een realistisch perspectief.
  10. Plan je weekends zorgvuldig om zowel rust als plezier te integreren. Reserveer tijd voor sociale activiteiten, hobby’s en ontspanning, naast eventuele verplichtingen.
  11. Maak zelfzorg een prioriteit. Denk daarbij niet alleen aan fysieke gezondheid, maar ook aan mentaal en emotioneel welzijn. Plan regelmatig momenten voor ontspanning en reflectie.
  12. Definieer duidelijke grenzen tussen werk en privé. Probeer werk gerelateerde activiteiten buiten werktijd te minimaliseren en besteed aandacht aan je persoonlijke leven.

 

Tot slot

 

Het vinden van een evenwicht vraagt tijd en aanpassing. Dat betekent dat je de balans niet een, twee, drie hebt bereikt. En het moeilijke van balans is, dat balans ook weer om kan slaan naar disbalans. Dat kan zijn door factoren in jezelf, of in je omgeving. 

Het is dan ook belangrijk dat je jezelf de tijd gunt om die balans te vinden en dat je bereid bent om je benadering aan te passen op basis van wat voor jou het beste werkt.

 

Ben je niet gelukkig met je werk en vraag je je af waar je wél gelukkig van wordt?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk. 

 

En schat je bij voorbaat in dat je wel wat hulp kunt gebruiken bij het vinden of creëren van je ideale werk? 

Een afspraak voor een kosteloos oriënterend gesprek plan je in met deze link.

 

 

 

 

/door

Hoe je rust en ontspanning creëert voor jezelf

Tips die je kunnen helpen om rust en ontspanning te vinden, zowel in je privéleven als in je werk

 

Elke vrijdagochtend heb ik mijn fitness, van 7:30 uur tot 9:00 uur. Om 7:15 uur zit ik dan op mijn fietsje en om 7:30 uur ben ik gereed voor de start van mijn fitnessprogramma. Dat doe ik al jaren en daar voel ik me goed bij.  

‘Is dat niet vroeg voor je?’, vroeg me onlangs de begeleidend fysiotherapeute. ‘Neen, ik vind het heerlijk.’  

Ik ben een echt ochtendmens; early to bed and early to rise.  

Benjamin Franklin, Amerikaans politicus en wetenschapper schijnt daarover gezegd te hebben: ‘Early to bed and early to rise makes a man healthy, wealthy and wise.’  

Ik ga er gemakshalve maar even van uit dat die uitspraak ook voor vrouwen geldt.  

Men zegt ook weleens: ‘Hoe je je ochtend begint, zet de toon voor de rest van de dag.’  

En daar geloof ik echt in. Het geldt in elk geval voor mij. De dag starten met een rustige routine is iets wat ik me inmiddels bijna tien jaar geleden heb aangeleerd. En waar ik nog dagelijks de vruchten van pluk.  

Je dag starten met een rustige routine is een van de tips die je helpen om meer rust en ontspanning te vinden in je privéleven en in je werk.  

Meer daarover lees je in mijn artikel.

 

Tips die je kunnen helpen om rust en ontspanning te vinden, zowel in je privéleven als in je werk

 

Tips die je kunnen helpen om rust en ontspanning te vinden, zowel in je privéleven als in je werk

 

1. Start de dag met een rustige routine 

Neem de tijd om rustig wakker te worden, eventueel met wat stretch- of ademhalingsoefeningen. Vermijd het direct grijpen naar je telefoon of computer. 

Voordat ik leerde om mijn dag rustig te beginnen, greep ik als eerste naar mijn telefoon en zette ik mijn computer aan. Nog voordat ik naar de badkamer ging.  

Nu start ik mijn dag al jaren met een ochtendwandeling van zo’n twintig minuten. Na die wandeling ga ik ontbijten en pas na mijn ontbijt ga ik naar mijn werkkamer, zet mijn computer aan en pak ik mijn telefoon.  

 

2. Neem de tijd om je dag te plannen en prioriteiten te stellen  

Zelf maak ik aan het eind van mijn werkdag een lijstje van wat me de dag erop te doen staat. Met name van wat er in elk geval moet gebeuren, mijn prioriteiten.

 

3. Las korte pauzes in tijdens werktijden

Behalve tijdens coachgesprekken, neem ik rond half elf een koffiepauze. En een lunchpauze neem ik altijd.   

Ook even afstand nemen van mijn werkplek werkt ontspannend. Een korte wandeling of een paar minuten frisse lucht, maakt een wereld van verschil. 

 

4. Integreer ademhalingsoefeningen in je werkdag  

Zelf doe ik dat niet bewust, maar ik kan me goed voorstellen dat af en toe een paar minuten bewust diep in en uit ademen, kan helpen om stress in het moment te verminderen. 

 

5. Creëer een ontspannen werkomgeving 

Personaliseer je werkplek. Voeg elementen toe die je positief beïnvloeden, zoals planten, foto’s, iets moois aan de wand dat voor jou betekenisvol is. Misschien rustgevende achtergrondmuziek?  

Voor mij werkt achtergrondmuziek niet. Ik ben dan te veel geneigd om naar de muziek te luisteren, waardoor ik niet kan focussen op waar ik op dat moment mee bezig ben.  

 

En verder

 

6. Leer ‘nee’ te zeggen en stel duidelijke grenzen 

Zowel op het werk als in persoonlijke relaties. Dat helpt om overmatige verplichtingen te voorkomen en geeft ruimte voor persoonlijke ontspanning. 

Wat dat betreft is het goed om je bewust te zijn van je overtuigingen, je conditioneringen en je identificaties. Waardoor je je bijvoorbeeld verplicht voelt om bij elke verjaardag in de familie of vriendenkring acte de presence te geven.  

Hoe je op een positieve, productieve manier onderhandelt over nieuwe grenzen, uit de drukte, lees je in een van mijn vorige artikelen. 

 

7. Reserveer tijd voor activiteiten die je leuk vindt en die je energie geven 

Of het nu gaat om sport, lezen, muziek of kunst, zorg ervoor dat je regelmatig tijd vrijmaakt voor deze activiteiten. 

Zo is bijvoorbeeld mijn vrijdagochtend voor een deel geblockt in mijn agenda voor mijn fitness en reserveer ik zelf heel bewust tijd om piano te spelen. Dat laatste meestal aan het eind van de middag.  

 

8. Zorg voor voldoende slaap  

Slaap is essentieel voor ontspanning en herstel. Zorg voor een consistente slaaproutine en creëer een comfortabele slaapomgeving. 

 

9. Zoek ondersteuning  

Maak bespreekbaar wat je bezighoudt. Bespreek je gevoelens en uitdagingen met vrienden, familie of collega’s. Soms kan het delen van gedachten en emoties al een grote opluchting zijn. 

 

10. Bekijk je loopbaan als een leerproces  

Probeer niet te veel druk op jezelf te leggen en wees bereid te leren van zowel successen als fouten. Een positieve mindset kan veel stress verminderen. 

 

 

In een volgend artikel geef ik je aanvullende tips om te komen tot een gezond evenwicht tussen inspanning en ontspanning. Want dat evenwicht is cruciaal voor je welzijn en je productiviteit.  

 

 

 

Heb je het gevoel dat je werk je meer energie kost dan het je oplevert?  

Wil je je weleens beraden over wat voor werk je anderszins zou willen doen?  

Neem gerust contact met me op via telefoon (06-54762865/ 0575-544588) of via e-mail ([email protected]) om een afspraak te maken voor een oriënterend gesprek.  

 

 

 

 

/door

Werkdruk te hoog?

Waarom werkdruk op zichzelf geen probleem hoeft te zijn

 

Werkdruk te hoog? Eigen schuld, dikke bult; las ik in MT/Sprout. Deels kan dat inderdaad zo zijn, maar om te hoge werkdruk nu te labelen als eigen schuld? Alsof jij als werknemer maar moet veranderen, anders naar je werk moet kijken en er anders mee moet leren omgaan?

Alsof het jouw schuld is dat je de werkdruk als te hoog ervaart omdat je je verantwoordelijk voelt voor je werk. En bijvoorbeeld als ok-assistente, je geroepen voelt om in te springen voor een zieke collega. Of als dierenarts, je geroepen voelt om na werktijd nog bloed- en urineonderzoekjes te doen. Omdat je daar tussen de consulten niet aan toe komt.

Deels kun je anders leren omgaan met je werk; je minder verantwoordelijk voelen, minder hoge eisen stellen aan jezelf in relatie tot je werk, duidelijk je grenzen aangeven en op je strepen staan. Maar of dat je werkplezier en werkgeluk ten goede komt?

 

Werkdruk te hoog?

 

Werkdruk is niet hetzelfde als het druk hebben op je werk

 

Je kunt het druk hebben en geen werkdruk ervaren omdat je heel enthousiast bent over wat je doet. Je voelt je betrokken bij je werk en de organisatie waarvoor je werkt.

Hard werken houd je dan goed vol, omdat je tijdens je werk vooral flow ervaart. Je gaat helemaal op in wat je doet, beleeft er plezier aan en bent intrinsiek gemotiveerd.

Als je bevlogen je werk doet, dan levert werk je energie op, in plaats van dat het je energie kost. Het druk hebben met je werk is dus niet per definitie ongezond.

Werkdruk ervaar je als je functie hoge eisen aan je stelt en je wordt uitgedaagd om je kwaliteiten ten volle te benutten.

 

 

Werkdruk is niet per definitie ongezond

 

Werkdruk kan heel gezond zijn.

Het wordt pas een probleem als de druk te hoog of te laag is. Bij te hoge werkdruk heb je het gevoel dat je niet kunt voldoen aan de eisen die je aan je worden gesteld. Met als gevolg stress, waardoor je werk je meer energie kost dan het je oplevert. Dat kan uiteindelijk leiden tot burn-out.

Bij te lage werkdruk word je onvoldoende uitgedaagd en kun je jouw kwaliteiten onvoldoende benutten. Met als risico dat je in een bore-out belandt; je wordt ziek van verveling.

Het lastige is, dat de symptomen van een bore-out deels hetzelfde zijn als de symptomen van een burn-out. Waardoor je de symptomen soms verkeerd interpreteert. En dat je, zoals ik weleens van coachklanten hoor, de indruk hebt dat je een burn-out hebt, terwijl je juist onvoldoende aan je trekken komt. En dus een bore-out hebt.

 

 

Als aan basisbehoeften wordt voldaan, dan kun je heel wat werkdruk aan

 

Bij die basisbehoeften moet je denken aan autonomie (vrijheid en vertrouwen), competentie (uitdaging en waardering) en verbinding (ervaren van steun en voldoening).

Arnold Bakker, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, doet onderzoek naar bevlogenheid op het werk. Bekend van zijn werk is het JD-R-Model. JD staat voor Jobdemands (taakeisen) en R voor Resources (hulpbronnen/ energiebronnen).

Taakeisen die aan je worden gesteld kun je als stressoren ervaren, maar ook als uitdaging. Dat hangt af van de energiebronnen die er zijn om de taakeisen op te vangen. Naarmate je meer de beschikking hebt over energie- en hulpbronnen, kun je hoge taakeisen beter aan.

Die energiebronnen kunnen persoonlijk gerelateerd zijn, maar ook werk gerelateerd en dus gekoppeld aan je werkomgeving.

Wil je nog eens nalezen hoe dat werkt? Klik dan hier.

 

 

Werkdruk te hoog?

 

Ik vind het al te makkelijk geredeneerd en te kort door de bocht om te zeggen: ‘Werkdruk te hoog? Eigen schuld, dikke bult’.

Daarvoor spelen bij te hoge werkdruk te veel factoren een rol. En kan de werkomgeving in combinatie met de persoonlijkheid ervoor zorgen dat je opbrandt in je werk of juist heel gemotiveerd presteert.

Inzicht in de factoren die een rol spelen kan je wel degelijk helpen om meer grip te krijgen op de werkdruk die je ervaart en waar je zelf verandering kunt bewerkstelligen.

In een coachtraject onderzoeken we dan ook waar je tegenaan loopt in je werk en wat met name maakt dat je werk je zo veel energie kost. Zo veel, dat je met enige regelmaat té moe bent om te werken.

En niet onbelangrijk, in hoeverre je zaken naar je hand kunt zetten. Op en in je werk, maar ook daarbuiten. Want vaak is te weinig opladen buiten je werk ook een belangrijke factor die een rol speelt bij te hoge werkdruk.

 

 

 

Ervaar je de druk op je werk als te hoog?

Wil je graag de vinger erachter krijgen wat maakt dat je werk je zoveel energie kost in plaats van dat het je energie oplevert?

Plan gelijk even een afspraak in voor een oriënterend gesprek met deze link. In een oriënterend gesprek onderzoeken we wat maakt dat je ‘leegloopt’ op je werk. En wat punten zijn om aan te ‘sleutelen’ om daarin verandering te brengen.

 

 

 

 

/door

Hoe je goed onderhandelt over jouw weg uit de drukte

Hoe je door goed onderhandelen een betere balans creëert tussen je werk en je privéleven

 

In mijn vorige artikel heb je kunnen lezen hoe je door het maken van keuzes voorkomt dat je achteloos meegaat in de stroom van drukte.

Ook gaf ik je in dat artikel een aantal tips om jouw drukte de baas te zijn.

Een van die tips betreft het bewaken van je grenzen. Je kunt niet ongestraft meer verplichtingen op je nemen. Er is een punt waarop je ten behoeve van jezelf, je gezin, je werk zult moeten onderhandelen over je grenzen.

Dat onderhandelen gaat lang niet iedereen gemakkelijk af.

In mijn artikel help ik je op weg, zodat je je door goed onderhandelen een weg kunt banen uit de drukte en komt tot een betere werk-privé-balans.

 

 

Drie manieren van omgaan met drukte die je te groot wordt

 

Drukte hoef je niet over je heen te laten komen. Je hebt wel degelijk een keuze hoe met drukte om te gaan.

Een manier van omgaan met drukte is drukte accepteren als deel van leven. Zeker als drukte de sociale norm is in de kringen waarin jij verkeert. Bovendien is het vaak veel makkelijker om je mee te laten nemen in de stroom van drukte en te zien hoe dat uitpakt, dan om eruit te stappen.

Een andere manier van ermee omgaan is je er resoluut aan onttrekken. Door bijvoorbeeld je ontslag in te dienen en werk te maken van ander werk, als de drukte op je werk te groot wordt. Onder het motto “Ze bekijken het maar”.

Beide manieren zijn niet echt optimaal. Je lost het probleem op dat moment misschien wel op, maar er is alle kans dat je er een vervelend onvoldaan gevoel aan over houdt.

Beter is het aangaan van het gesprek en zaken bespreekbaar maken. En kijken of je in goed overleg, door goed onderhandelen, kunt komen tot een oplossing die beide partijen past.

 

 

Niet alleen in je werk, maar ook in je privéleven heb je de keus om te onderhandelen

 

En zo jouw weg te banen uit de drukte.

Werk-privé-balans heeft te maken met balans in je werk, balans in je privéleven en balans tussen je werk en je privéleven.

 

Met de mensen die jou lief zijn is het over het algemeen gemakkelijker onderhandelen, dan met een leidinggevende.

In werksituaties is het sowieso vaak moeilijk om nee te zeggen en al helemaal tegen een hoger geplaatst iemand.

In de privésituatie is dat anders. Je hebt een veilige, respectvolle, gelijkwaardige relatie en dat maakt het gemakkelijker om in gesprek te onderhandelen en afspraken te maken over een juiste verdeling van tijd en energie. En over wie wat doet en welke taken je eventueel uitbesteedt.

Bijvoorbeeld aan een huishoudelijke hulp, zodat je je op die manier een weg kunt banen uit de drukte.

 

Ook al vind je onderhandelen in de werksituatie moeilijker dan in je privéleven, er komt een punt waarop je dat wel zult moeten doen.

Als je tenminste je eigen grenzen wilt bepalen en niet maar domweg wilt blijven doen wat je gezegd wordt.

 

 

Principieel onderhandelen versus positioneel onderhandelen

 

De beste manier van onderhandelen is een manier waarbij beide partijen baat hebben. Waarbij er geen winnaar en verliezer is, maar er een win-win situatie wordt gecreëerd.

Fisher en Ury hebben deze manier van onderhandelen beschreven in hun boek, in het Nederlands verschenen onder de titel Excellent onderhandelen.

De door hen gepropageerde methode van principieel onderhandelen is gestoeld op het blootleggen van de belangen die aan de wederzijdse posities ten grondslag liggen. En op het zoeken naar oplossingen die het wederzijds belang dienen.

Maak je wederzijdse belangen als uitgangspunt van een onderhandeling, dan staan er ineens veel meer wegen open om samen oplossingen te bedenken.  Oplossingen waarbij niemand zich de verliezer voelt. En zonder dat beiden iets van hun belang hebben hoeven inleveren.

Als de onderliggende belangen helder zijn, dan ligt de weg open voor een win-win-oplossing.

 

 

Hoe je op een positieve, productieve manier onderhandelt over nieuwe grenzen, uit de drukte

 

Bij een positieve, productieve manier van onderhandelen over nieuwe grenzen ga je als volgt te werk:

  • Ga voor jezelf goed na wat precies je onderliggende belangen zijn en waarin deze verschillen van de positie die je in een onderhandeling over hetzelfde onderwerp zou innemen.
  • Begin met een omschrijving van je belangen. Vergeet daarbij niet het woord omdat te gebruiken. Ik kom daarop terug bij mijn voorbeeld.
  • Stel je open voor de belangen van de ander.
  • Ga op zoek naar verenigbare belangen voor je op zoek gaat naar oplossingen.
  • Neem deze verenigbare belangen als uitgangspunt voor het zoeken naar creatieve oplossingen die tegemoetkomen aan de belangen van beide partijen.

Het woord omdat en wat erop volgt is cruciaal in deze, omdat het inzicht geeft in jouw waarom.

Zo was een van mijn coachklanten met een potentiële werkgever in onderhandeling over een mooie baan. Vier dagen wilde hij werken, omdat hij vader wordt van zijn eerste kindje. En in overleg met zijn werkende partner een deel van de week de zorg op zich wil nemen.

Zijn waarom was doorslaggevend.

Ook al was er tot nu toe niemand bij het nieuwe bedrijf die vier dagen werkte, hij kreeg zijn akkoord. Wellicht ook omdat de potentiële werkgever een zeer aantrekkelijke kandidaat niet wilde laten lopen.

 

 

Tips die je helpen om je grenzen te bewaken en ‘nee’ te zeggen als dat voor jou nodig is

 

Nee zeggen is over het algemeen niet gemakkelijk.

Zeker als jouw Ik (k)en mijn ikken sterk aanwezig is. En als je eerder geneigd bent om moeilijke situaties te vermijden dan uitdagingen aan te gaan.

Geïnspireerd door Tony Crabbe geef ik je een aantal tips die je helpen om je grenzen te bewaken en nee te zeggen, als dat nodig is.

 

1. Leer nee te zeggen

Oefen ermee. Zeg komende week nee tegen minstens één verzoek waar je normaal gesproken ja tegen zou zeggen.

 

2. Ga de uitdaging aan, ga voor een oprecht nee

Verzin geen smoesjes om ergens onderuit te komen. Een smoes kan je mogelijk uit een lastige situatie redden, maar je loopt het risico dat je je met een smoes in de vingers snijdt.

 

3. Vergeet niet jouw omdat

Met omdat geef je niet alleen aan waar jouw prioriteiten en jouw grenzen liggen. Je concentreert je ook op de positieve reden waarom je nee zegt.

Begin met het uiteenzetten van je grote ja, zeg dan helder en beslist nee, waarop je met een voorstel komt.

 

4. Gun jezelf de tijd om na te denken over een antwoord

Onder druk ben je gauw geneigd om te kiezen voor de veilige optie. Dat is instemmen.

Soms heb je meer tijd nodig om goed af te kunnen wegen of nieuwe verplichtingen te combineren zijn met bestaande. Of weet je al dat je nee wilt zeggen, maar heb je meer tijd nodig om na te denken over hoe je dat wilt formuleren.

Gun jezelf die tijd en geef aan “Daar wil ik even over nadenken”. Of “Kan ik je daar over vijf minuten een antwoord op geven?”

 

5. Leg uit wat er zou gebeuren als je ja zou zeggen

Tony Crabbe noemt dat een restrictief nee.

Je zegt dan nee omdat het inwilligen van dit nieuwe verzoek niet haalbaar is of een te zware belasting zou vormen voor de verplichtingen die je al aan bent gegaan.

Je legt uit wat er zou gebeuren als je ja zou zeggen. Met je nee op het onhaalbare verzoek creëer je ruimte voor iets dat wel haalbaar is.

 

 

Tot slot

 

Overtuigd en overtuigend nee zeggen en onderhandelen om jouw drukte de baas te blijven heeft alles te maken met heel helder hebben wat voor jou belangrijk is, jouw persoonlijke missie.

Niet alleen met betrekking tot werk, maar ook met betrekking tot wat naast werk voor jou belangrijk is.

 

 

Heb je dat nog onvoldoende scherp om daar overtuigd en overtuigend over te communiceren?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust om een afspraak te maken voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

/door

Hoe je vermijdt dat je achteloos meegaat in de alledaagse drukte

Hoe je door het maken van keuzes de verleiding weerstaat van het volgen van de weg van de minste weerstand

 

“Zoals Boeddha tweeënhalfduizend jaar geleden al zei…we zijn allemaal compleet gestoord”. (Albert Ellis, 1913-2007, psychotherapeut)

We laten ons als vanzelf meenemen in de drukte die op ons afkomt. Drukte, die we deels ook zelf creëren. Ook al zijn we ons daarvan vaak niet bewust.

Als druk mens zit je al gauw in een vicieuze cirkel. Vergelijk het met een muis die steeds maar rondjes loopt in zijn muizenrad.

Waar druk zijn lang geassocieerd werd met succesvol zijn, belangrijk zijn, heb ik de indruk dat druk zijn steeds meer gezien wordt als iets waar je niet trots op hoeft te zijn. Integendeel.

Zo wil bijvoorbeeld Tony Crabbe dat we druk zijn niet zien als iets om over op te scheppen. Druk zijn is volgens hem eerder iets wat je met enige schaamte zou moeten bekennen.

Mensen die druk zijn volgen volgens hem de weg van de minste weerstand. Zij maken geen keuzes, maar laten zich gedachteloos meevoeren met de stroom.

 

Geïnspireerd door zijn boek Nooit meer te druk, laat ik je zien hoe je door het maken van keuzes vermijdt dat je achteloos in de drukte meegaat. En geef ik je een aantal tips om jouw drukte de baas te zijn.

 

Hoe je vermijdt dat je achteloos meegaat in de alledaagse drukte

 

Psychologisch kun je drukte zien als de weg van de minste weerstand

 

Volgens Tony Crabbe is drukte het gevolg van niet kiezen en niet weten wanneer je genoeg hebt gehad. 

Je realiseert het je vast niet altijd, maar in veel opzichten leven we in een tijd van overvloed. We hebben een overvloed aan bijvoorbeeld producten, relaties, e-mails, tweets, maar ook een overvloed aan tijd. Ook al voelt dat laatste misschien niet zo.

Bovendien kun je nagenoeg alles altijd doen. Je kunt bijvoorbeeld dag en nacht reizen, shoppen, je entertainen en door de Social Media kun je het hele etmaal contact hebben met de hele wereld.

En door die overvloed wil je ook eerder alles doen.

 

Menigeen loopt het gevaar aan overconsumptie te bezwijken.

Letterlijk denk ik dan aan het grote probleem van overgewicht.

Maar in bredere zin loop je het risico te bezwijken als je toegeeft aan alles wat er op je af komt. Het is onmogelijk om daar gehoor aan te geven. Je moet echt keuzes maken. Hoe moeilijk dat soms ook is.

Doe je dat niet, dan stapelt een en ander zich op en loop je groot risico dat je bezwijkt.

 

 

Geen enkele keus is zonder gevolgen

 

Elke keuze voor het een betekent een keuze tegen iets anders. Want als je het een kiest, dan kies je iets anders niet.

Wat dat betreft kan een gemaakte keuze een zekere spanning oproepen, min of meer pijn doen.

 

Het mooie is dat die kiespijn over het algemeen snel verzacht wordt en zelfs verdwijnt.

De spanning die door de gemaakte keuze ontstaan is, leidt in eerste instantie tot een zekere disbalans. In de sociale psychologie spreekt men dan van cognitieve dissonantie.

Die cognitieve dissonantie ervaar je als onprettig en dat onprettige gevoel wil je kwijt. Onbewust komt er dan een psychologisch mechanisme op gang, waardoor je jouw mening of attitude onbewust herziet.

Zo kan dan bijvoorbeeld wat je niet gekozen hebt in een ander daglicht komen te staan. En duidelijk als een minder aantrekkelijk alternatief worden weggezet. Je keuze voelt dan als uitgebalanceerd, consonant. En zo breng je jezelf na een keuze weer in balans.

 

 

Drukte als passieve keuze

 

Drukte is lang niet altijd een actieve keuze.

Realiseer je dat drukte vaak een passieve keuze is. Dat je bijvoorbeeld gedachteloos reageert op bliepjes over nieuwe e-mail, appjes of anderszins prikkels die bij je binnenkomen.

Of dat je keuzes maakt op basis van wat jij ervaart als algemeen aanvaarde afspraken. Bijvoorbeeld het als vanzelfsprekend aanwezig zijn op verjaardagsfeestjes. Terwijl je als je bewust stil zou staan bij de keuze, mogelijk de voorkeur zou geven aan een andere activiteit.

Of dat je je laat beïnvloeden door je sociale omgeving. Bijvoorbeeld dat je net als medepassagiers in de trein je smartphone pakt en je e-mail gaat checken, of je Twitter, Facebook of LinkedIn.

 

Zeker als de mensen waarmee jij je graag identificeert druk zijn, kan drukte een aanpassing zijn aan de sociale norm.

Vraag je af in hoeverre het gedrag dat je om je heen ziet je beïnvloedt en hoe je zelf met drukte omgaat.

 

 

Wil je minder druk zijn, ben dan huiverig voor wel of niet- beslissingen

 

Druk-zijn is de makkelijke keuze tussen wel of niet iets doen, waardoor je uiteindelijk teveel op je bord hebt liggen.

Volgens Tony Crabbe zou je vaker een welke-keuze moeten maken.

Wel of niet-keuzes zijn in zijn ogen ondoelmatige keuzes, omdat je daarbij het grotere plaatje buiten beschouwing laat. Dat geldt vooral ook bij drukte.

Zo blijkt bijvoorbeeld dat je bij wel of niet-keuzes vaker kiest voor ja, dan eigenlijk zou moeten, gezien de ruimte in je agenda (de ruimte op je bord).

Bovendien blijkt dat hoe drukker je het hebt, hoe meer je geneigd bent je keuzes te beperken tot wel of niet-keuzes. In plaats van dat je de gevolgen van deze keuzes overdenkt.

 

Het kenmerkende van een welke-keuze is dat je alle alternatieven in overweging neemt en vervolgens kiest welke van alle keuzes die je hebt, de meeste prioriteit heeft.

Zo stond een van mijn coachklanten laatst voor de keuze wel of niet als neventaak studenten begeleiden bij hun afstuderen. In eerste instantie was ze geneigd positief op het aanbod te reageren. In tweede instantie, het aanbod bekijkend vanuit het grotere geheel, werd het een nee.

Voor de inkomsten hoefde ze het niet te doen, want die waren niet dekkend voor de uren die zij gezien haar kwaliteitsnorm aan de begeleiding zou besteden. Als het dan deels hobby zou zijn, dan besteedde ze haar vrije tijd liever aan haar hobby schilderen.

 

Laat je niet misleiden door de meer in het oog springende voordelen van de keus iets wel te doen.

Vraag je af wat je opoffert door de wel-keuze. En waaraan je de tijd en de aandacht zou kunnen besteden als je ervoor kiest om het niet te doen.

Realiseer je dat niets willen missen mogelijk een van de redenen is waarom je zoveel op je bordje laadt.

 

 

Tot slot: Een aantal tips om jouw drukte de baas te zijn

 

Geïnspireerd door Tony Crabbe geef ik je een drietal tips om jouw drukte de baas te zijn.

 

1. Sluit wat deuren

Welke activiteiten ga je schrappen? Zodat je meer gerichte aandacht hebt voor de dingen die je doet en je minder opgejaagd voelt?

 

2. Herken jouw stempel van drukte

Wanneer heb jij het punt bereikt dat het genoeg is geweest? Hoe merk je dat?

Realiseer je dat hoe verder je voorbij dat punt gaat, hoe meer je vermogen om nieuwe zaken aan te pakken afneemt.

 

3. Bewaak je grenzen

Zorg dat je voor jezelf heel helder hebt wat met name belangrijk voor je is. Niet alleen met betrekking tot werk, maar ook met betrekking tot alle andere levensterreinen die belangrijk voor je zijn.

Maak dat specifiek en wees daarin duidelijk. Ook naar anderen toe.

Baken je grenzen af. Bepaal wat je op wilt geven ten gunste van de dingen die het allerbelangrijkste voor je zijn en handel daarnaar.

 

 

 

Vind je het moeilijk om jouw grenzen te bewaken?

Ook omdat je jouw persoonlijke missie niet helder hebt?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

/door

Help, ik weet wat ik echt wil!

Je tijd managen voor de balans tussen werk en privé

 

Het is maandagochtend. Als loopbaancoach heb ik een afspraak met Jolanda. Zoals gewoonlijk starten we met een kop koffie. Spontaan stel ik haar de vraag “En, hoe is het?”. Jolanda kijkt bedenkelijk. “Helemaal niet goed”, zegt ze. Ik ben verbaasd. “Hoezo, vertel”, nodig ik haar uit. Jolanda vertelt haar verhaal. “Ik heb bar slecht geslapen”, zegt ze “en sowieso ben ik erg onrustig de laatste tijd”.

Jolanda heeft tot voor kort 32 uur gewerkt, naast haar gezin met drie kleine kinderen. En lange reistijden bovendien. Elke werkdag was een tour de force om op een redelijke tijd op haar werk te zijn. Jolanda was er niet echt rouwig om dat ze na haar ontslag meer tijd had voor zichzelf. En voor haar kinderen.

 

 

Gaande het traject is voor Jolanda heel duidelijk geworden wat naast haar werk belangrijk voor haar is

 

Bijvoorbeeld sporten, schilderen, wandelen met haar kinderen in het bos. Door er met haar over te praten is ze dat daadwerkelijk gaan doen: wekelijks sporten, deelnemen aan een schilderscursus en in het weekend is ze met regelmaat met haar kinderen in het bos.

Schilderen is een passie uit haar jeugd, zo werd me al snel duidelijk in ons traject. Graag was Jolanda naar de kunstacademie gegaan, maar dat werd haar toentertijd sterk ontraden. “Daar kun je je kost niet mee verdienen. Bovendien is de kunstwereld maar een vreemde wereld”, zo werd haar voorgehouden.

Het is overduidelijk dat ze haar enthousiasme voor het schilderen niet is kwijtgeraakt, hoewel ze een andere richting heeft gekozen. Integendeel, in het coachtraject heeft ze des te meer ervaren waar ze echt warm voor loopt. En schilderen hoort daarbij.

 

help ik weet wat ik wilphoto credit: J.BC

Geen probleem, zou je denken. Maar het tegendeel was waar

 

“Hoe moet dat nou, als ik straks weer aan het werk kan gaan?”, vraagt ze zich af. Dat benauwt haar. Slapeloze nachten heeft ze ervan.

Ze stelt zich voor hoe het straks weer zal zijn. Laat thuiskomen van haar werk. Geen tijd meer om te schilderen, geen vrije ochtend meer voor de sport. En sowieso zich opgejaagd en druk voelen. Het is voor Jolanda niet zo moeilijk om dat gevoel weer te ervaren.

En dat is beslist niet meer wat ze wil. Dat gevoel van tekort schieten, zowel op haar werk als privé, dat er aan alle kanten aan haar getrokken wordt. Met frustrerende uitputting als resultaat.

 

 

Een belangrijk besluit heeft ze al genomen

 

Die 32 uur werken is het niet meer, voortaan is 24 uur haar max. Want dat schilderen wil ze niet meer missen. Sterker nog, daar wil ze beslist verder mee. Ook voor het sporten moet er genoeg ruimte zijn. “En wie weet”, zegt ze “misschien kan ik dan ook gemakkelijker stoppen met roken. Ik weet nu hoe prettig het is goed in mijn vel te zitten”.

Doorpratend met Jolanda realiseert zij zich dat het eigenlijk heel goed met haar gaat. Niet voor niets heeft ze even minder goed geslapen. Het was voor haar een hele strijd om zich over te geven aan wat naast werk echt belangrijk voor haar is en de consequenties daarvan te aanvaarden.

 

Bij een volgend coachgesprek zit Jolanda er heel ontspannen bij. Het gaat zichtbaar heel goed met haar. Door het besluit minder te gaan werken ervaart zij nu alle rust en ruimte om het profiel van het voor haar ideale werk verder te specificeren, in balans met haar privéleven.

Want werk kun je niet los zien van alle andere zaken die belangrijk voor je zijn.

Kiezen is vaak lastig, want je kiest voor iets terwijl je iets anders laat vallen. Dat wordt gemakkelijker als je je prioriteiten scherp hebt. Uiteindelijk brengt dat balans tussen werk en privé.

 

 

Ken je het ongemakkelijke gevoel dat naast je werk andere dingen erg belangrijk voor je zijn? Wil je je ervaringen delen? Ik lees je reactie graag.

 

 

 

 

/door