Waar je de tijd vindt om iets toe te voegen aan je kwaliteit van leven  

Tijd tekortkomen, misschien herken je dat. Ikzelf had er van tijd tot tijd last van. Met als gevolg dat ik ‘te druk was in mijn hoofd’.  

Vroeger werd weleens tegen mij gezegd: ‘als je geen tijd hebt, dan moet je maar tijd maken’. Maar zo werkt dat niet. De kwantiteit van tijd kun je niet vergroten. Wel de kwaliteit.  

Al jaren nu, start ik mijn dag met een wandeling. Nog voor mijn ontbijt. Meestal zo rond half acht. Soms nog wat vroeger, als de vogels me met hun gekwetter eerder gewekt hebben dan mijn wekker.   

Ik loop de straat uit, het Bongerds pad in en zit gelijk in het groen. Het is voor mij iedere keer weer genieten met al mijn zintuigen. Het inademen van de frisse ochtendlucht, het zien van de beweging van het water in de Berkel, de geluiden van de eenden, de ganzen en de vogels en andere dieren in het vogelpark.  

Ik ontmoet een enkeling die zijn hond uitlaat op de vroege morgen. En op mijn terugweg de tegemoetkomende docenten en leerlingen van het Bongerdsschooltje en van het Stedelijk. Kennelijk pas ik zo langzamerhand in hun beeld, want wederzijds wordt er vriendelijk gegroet.   

Ondanks dat ik elke dag dezelfde route loop, zie ik elke dag weer iets anders en hoor ik elke dag weer andere geluiden. Als ik er maar voor opensta. 

Mijn ochtendwandeling voegt echt iets toe aan mijn kwaliteit van leven. Het is voor mij een waardevol begin van mijn dag.  

Totaal anders dan hoe ik jaren terug mijn dag begon. Nog voordat ik naar de badkamer ging, zette ik mijn computer aan. Om te zien wat er in mijn inbox was binnengekomen.  

Nu ga ik na mijn wandeling in alle rust ontbijten. Mijn telefoon blijft op mijn werkplek. Zo rond negenen start ik mijn computer op. Van negen tot tien ‘tune ik in’ op mijn dag en vanaf tien uur heb ik mijn afspraken.  

Hoe is dat voor jou?  

Heb jij het gevoel dat je met regelmaat tijd tekort komt? En vraag je je af waar je de tijd vindt om iets toe te voegen aan je kwaliteit van leven?  

Helaas zitten er in een week maar 168 uur en daarmee moet je het doen. Bovendien is het ook nog eens zo, dat je van die 168 uur gemiddeld zo’n 90 uur kwijt bent aan wat men noemt persoonlijk onderhoud. Denk daarbij aan slapen, aan- en uitkleden, persoonlijke verzorging, eten, drinken, opruimen, administratie.  

Je houdt dan dus nog maar 78 uur over om ‘vrij’ te besteden. En van die 78 uur is het dan ook nog maar heel persoonlijk wat jij als ‘vrij’ ervaart. Bijvoorbeeld je werk.  

Het is dan ook goed om je af te vragen wat zodanig belangrijk voor je is, dat je daar tijd voor vrij wilt maken. Waar word je echt blij van? Wat geeft jou energie? Wat is waardevol voor jou?  

Richt je tijd kwalitatief in. Wees daarbij trouw aan je waarden. Stop met waar je niet gelukkig van wordt. En stop met nadenken en idealiseren. Kom in beweging, zet stappen.  

Vind je het moeilijk om ‘de vinger erachter te krijgen’ waaraan het schort in je huidige werk?  

Of misschien breder: hoe je werk zich verhoudt tot wat naast je werk belangrijk voor je is? 

Neem gerust contact met me op en maak een afspraak voor een oriënterend gesprek. Dat kan met deze link.

Maak ruimte als je niet gelukkig bent met je werk

Feliciteer …… met 18 jaar dienst bij ……

Vul zelf maar in.

Met enige regelmaat stuurt LinkedIn mij zulke berichtjes. Jij krijgt ze vast ook, maar dan over jouw connecties.

Ik weet niet wat zulke berichtjes bij jou oproepen, maar ik word er een beetje ongemakkelijk van. Want ik weet lang niet altijd of ik een lang dienstverband bij een en dezelfde werkgever een verdienste vind of juist niet.

Zeker als ik weet dat de betreffende persoon eigenlijk graag iets anders wil, maar om wat voor reden dan ook, het niet lukt om de bakens te verzetten.

Ik voel dan aarzeling om op de knop te drukken en te feliciteren. Over het algemeen doe ik het ook niet.

Bovendien houd ik niet van standaardberichtjes. En is een standaardberichtje van LinkedIn eerder een uitnodiging om een persoonlijk bericht te sturen.

Maar zoals gezegd, feliciteren bij langjarige dienstverbanden doe ik maar zelden.

Dat is anders bij meldingen van LinkedIn over een nieuwe functie voor een van mijn connecties.

Daar word ik echt nieuwsgierig van. Ik ben oprecht benieuwd welke functie het geworden is en ik klik algauw op de link naar het profiel.

Ik vind het mooi om te zien hoe mensen stappen durven zetten. Soms na een korte of lange periode van twijfel. Of onvoldoende durf om het bekende los te laten.

Als mensen over hun drempels durven stappen, dan word ik echt blij, zeker als ik de voorgeschiedenis ken.

En ja, dan type ik graag even een persoonlijk berichtje. Een nieuwe functie vind ik oprecht een felicitatie waard.

Het getuigt van moed om het bekende los te laten en je vleugels uit te slaan.

Hoe is dat voor jou?

Zou je graag stappen willen zetten in je loopbaan, maar heb je niet de moed om dat te doen? Misschien ook omdat je niet weet wat je anders wilt?

Laura Koekenberg, een van mijn oud-coachklanten, zegt daarover:

“Ben jij niet gelukkig met je werk?

Als dat gevoel je overkomt, dan moet je daar ruimte voor maken.

Vraag hulp, de weg naar geluk ligt er, maar je moet er gewoon doorheen. Je gaat er gewoon komen.”

Dat er doorheen gaan niet echt gewoon is en dat je er ook niet echt gewoon gaat komen is te zien en te beluisteren in onderstaande video:

Zoek je net als Laura uitdaging, onafhankelijkheid en zelfstandigheid?

Of:

Heb je het gevoel dat je je kwaliteiten onvoldoende benut en dat je meer kunt, maar dat dat in je huidige werk niet tot ontplooiing komt?

Zoek je meer zingeving en meer voldoening in je werk?

Vraag je je af WAT WIL IK NOU ECHT?

Of heb je op dit moment geen baan, maar wil je je beraden op een volgende stap in je loopbaan?

Neem gerust contact met me op en leg je vragen en dilemma’s aan me voor in een oriënterend gesprek.

Aan zo’n gesprek zijn geen kosten verbonden en het verplicht je tot niets.

Ken je het verhaal van de visser en zijn vrouw die zo arm waren dat ze alleen maar in een pot konden wonen?

Misschien gaat er een belletje bij je rinkelen als je onderstaand riedeltje hoort:

‘Mannetje, mannetje Timpe Te,
Botje, botje in de zee,
mijn vrouwtje die heet Ilsebil,
ze wil niet zoals ik wil.’

Het is een riedeltje uit een van de sprookjes van Grimm. Ik heb dat vaak voorgelezen aan onze kinderen.

Het verhaal gaat over een visser die elke dag gaat hengelen. Op zekere dag heeft hij een bijzondere vis, een bot, aan zijn hengel. Die bot blijkt geen echte vis te zijn, maar een betoverde prins.

De prins vraagt de visser om hem weer terug te zetten in het water. Hij is toch niet lekker. De visser zet de bot terug in het water en gaat terug naar zijn vrouw in de pot.

‘Man’, zei de vrouw, ‘niks gevangen?’ ‘Nee’ zei de man, ‘een bot gevangen, die zei dat hij een betoverde prins was en toen liet ik hem maar weer zwemmen.’

‘Heb je dan geen wens gedaan?’ ‘Nee’, zei de man ‘wat zou ik nu wensen?’ ‘Ach’, zei de vrouw, ‘wat is dat nou, altijd in zo’n pot wonen. Je had toch wel een vissershutje kunnen wensen.’

En de man ging weer naar de zee en zei:

‘Mannetje, mannetje Timpe Te,
Botje, botje in de zee,
mijn vrouwtje die heet Ilsebil,
ze wil niet zoals ik wil.’

Daar kwam de bot aanzwemmen en zei: ’Nou, wat wil ze dan?’ ‘Ze wil niet meer in die pot wonen, ze wil een hut.’ ‘Ga maar’, zei de bot. ‘Ze heeft hem al.’

Maar de hut was niet goed genoeg. De vrouw wilde een kasteel. En na het kasteel wilde de vrouw koning worden. Toen ze koning was, wilde ze keizer worden. En toen ze keizer was, paus.

Steeds weer ging de visser terug naar de zee en herhaalde zijn riedeltje.

En steeds zei de bot: ‘Ga maar, ze is het al.’

Maar voor zijn vrouw was het nog steeds niet genoeg. Uiteindelijk wilde ze als de lieve Heer worden. Ze realiseerde zich daarbij niet wat ze vroeg. ‘Ga maar terug, ze zit alweer in jullie oude potje.’

Ik moest aan het verhaaltje denken na een gesprek met een van mijn coachklanten. Hij wil graag meer en beter, niet alleen in zijn werk, maar ook daarbuiten.

Met die wens is niks mis. Er is ook niks mis met je laten inspireren door leeftijdgenoten die in jouw ogen maatschappelijk gezien al hoger op de ladder zitten dan jijzelf.

Belangrijk is volgens mij de vraag: ‘Wat maakt dat bijvoorbeeld een hogere functie voor jou nastrevenswaard is?’ Of anders gezegd: ‘Waarom wil je dat?’

Het antwoord op die vraag hangt nauw samen met wat werk voor jou betekent. Dat is een vraag die lang niet voor iedereen makkelijk te beantwoorden is. En waar ook mijn coachklant eens diep over wil nadenken. Dat geldt ook over wat hij meer en beter wil, buiten zijn werk.

Bovengenoemde topics hebben alles te maken met wat betekenisvol en nastrevenswaard is voor jou. In een coachtraject besteden we daar dan ook aandacht aan. Want werk kun je niet los zien van wat naast werk belangrijk voor je is.

Heb je nog onvoldoende zicht op wat werk voor jou waardevol maakt?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

Schat je bij voorbaat in dat je wel wat hulp kunt gebruiken om te komen tot een antwoord op de vraag wat je écht wilt?

Plan een afspraak in voor een oriënterend gesprek, in mijn online agenda. Dat kan met deze link.