Mopper, de mopper, de mopperkont

Misschien ken jij ze ook, mensen die altijd iets te mopperen hebben. Of misschien nog sterker, zeuren; klagen en mopperen tegelijk.

Ik las erover in de NRC, in een artikel over zeuren, mauwen, zeveren. En het advies: doe het maar niet.

Mopperen mag best, volgens de auteur, Gijsbert van Es. Mopperen ziet hij dan als een milde vorm van klagen. Maar je moet het niet te vaak en te veel doen. Dan word je een mopperkont.

Met klagen is an sich ook niets mis, mits het gerechtvaardigd is. Maar met zeuren moet je volgens van Es oppassen. Zeuren kan al snel een vervelende verslaving zijn.

Van Es zegt daarover: “Zeuren is chronische bozigheid, in eindeloze herhaling geuit, met variatie in de aangekaarte problematiek.”

Helaas hoor ik dat soms van klanten die niet gelukkig zijn met hun werk.

 

 

Misschien ben je geneigd om klagen, mopperen en zeuren op één hoop te gooien, maar volgens van Es is het goed om onderscheid te maken tussen enerzijds klagen en mopperen en anderzijds zeuren.

Klagen is volgens hem gerechtvaardigd als er een aanwijsbare reden voor is en de oorzaak bij een derde ligt. Ik moet bijvoorbeeld denken aan een bestelling die niet op tijd geleverd wordt of een afspraak die niet wordt nagekomen. Dan heb je het recht om te klagen. Maar heb je het over de drie weken regen die je in je vakantie hebt gehad, dan kun je daar wel over mopperen, maar strikt genomen niet over klagen.

Wat betreft klagen heeft van Es overigens nog een mooie tip: Heb je een klacht, formuleer je klacht kort en zakelijk. Doe je dat niet, dan loop je het risico dat je een uitgebreide defensieve reactie krijgt van de beklaagde. Waar jij dan waarschijnlijk weer geneigd bent om op te reageren. Met het risico dat je in een vicieuze cirkel terecht komt van klagen en verdedigen.

Als je niet happy bent met je werk, kan het heel goed zijn dat je geneigd bent om te gaan mopperen en klagen. Bijvoorbeeld als je je benadeeld voelt omdat een collega in een vergelijkbare functie anders ingeschaald is dan jij. Of dat jij, naar jouw inschatting, te veel werk op je bordje krijgt.

Maar pas op, verval dan niet in zeuren; klagen en mopperen tegelijk.

Heb je een echte klacht, kaart het aan bij de persoon die het betreft. En nogmaals, houd het kort en zakelijk.

 

Heb je iets te mopperen?

Het kan je helpen om jezelf te bevragen aan de hand van The Work, de vraagtechniek van Byron Katie.

Met die vraagtechniek kom je er mogelijk achter dat je oordelen in je hoofd hebt, gedachten die je doen mopperen. En je met een beschuldigende vinger naar de buitenwereld doen wijzen.

Door de techniek van de vier vragen en de omkering zul je mogelijk inzien dat alles buiten jezelf een weerspiegeling is van je eigen denken. Zoals Byron Katie zegt: “Jij bent de verhalenverteller, de projector van alle verhalen en de wereld is het geprojecteerde beeld van jouw gedachten.”

 

En mocht je niet gelukkig zijn met hoe zaken lopen in je werk en betrap je jezelf erop dat je regelmatig loopt te mopperen en weet je niet hoe je aankaart waar je tegenaan loopt?

In plaats van te mopperen en te klagen, communiceer in termen van wat jij nodig hebt om goed te gedijen in je werk. Dan klaag je de ander niet aan, maar houd je het bij jezelf. En nodig je de ander uit om jou tegemoet te komen in jouw behoeften.

 

Probeer het eens uit en ervaar hoe anders dat werkt.

 

Wil je informatie over The Work van Byron Katie ontvangen?

Stuur me even een bericht. Dan mail ik je een link.