Tag Archief van: loopbaanontwikkeling

Op loopbaanadvies.net lees ik, als adviseur, de vraag van Hans. “Ik heb het boek van Marc Schabracq ‘Wat nu?’ gelezen en alle vragen beantwoord. Ik ben niet tot de kern gekomen. Zal ik misschien ook niet toelaten, als ik het alleen moet doen”. Hans vraagt zich af “Wat nu?”.

De ervaringen van Hans zijn geen uitzondering. Veel mensen hebben de hoop dat hun probleem wordt opgelost door het doorwerken van een zelfhulpboek. “Als ik alle opdrachten netjes uitwerk en doe wat er in het boek beschreven staat, dan komt de oplossing vanzelf”. Maar zo werkt het meestal niet. Waarom eigenlijk niet?

 

zelfhulpboek

 

Zelfhulpboeken worden veel verkocht

 

Loop maar eens een willekeurige boekwinkel binnen en kijk eens hoeveel er staan. Voor de meest uiteenlopende problemen is een zelfhulpboek te koop.

Ook over loopbaanvragen zijn er veel boeken te koop. Boeken met veelbelovende titels als ‘In dertig dagen uit je burnout’, ‘Een volle agenda, maar nooit druk’, ‘Aan het werk met je talent en je passie’. Een aanlokkelijk vooruitzicht. Wie wil dat niet? Geen wonder dat die boeken veel worden verkocht.

Als je worstelt met een probleem of vraag, is het heel begrijpelijk dat je in eerste instantie zelf probeert te komen tot een antwoord. Je denkt dan vaak dat een boek daarbij kan helpen. Bovendien is een boek gauw gekocht en sowieso veel goedkoper dan het inhuren van een coach.

Maar loop voor de aardigheid eens naar je eigen boekenkast en kijk eens welke zelfhulpboeken jij hebt staan. In hoeverre heb je ze gelezen? En heb je er ook echt iets mee gedaan?

 

 

Alhoewel zelfhulpboeken veel worden verkocht, wordt er maar bitter weinig echt mee gedaan

 

De onderzoekscijfers zullen je verbazen. Wist je dat maar 70% van de gekochte zelfhulpboeken daadwerkelijk gelezen wordt? En sterker nog, dat 95% van de lezers kennelijk niets doet met de inhoud? Misschien hoor jij bij die uitzonderlijke 5%. Als dat zo is, mijn compliment!

Maar heeft het bij jou gewerkt, is jouw probleem opgelost met het doorwerken van een boek? Heb je een antwoord gekregen op jouw vraag? Of verging het je zoals Hans? Of Michiel, nu een van mijn coachklanten.

In ons oriënterend gesprek vertelde Michiel mij zijn verhaal.

Michiel heeft het hele boek van Bolles “Welke kleur is jouw parachute?” doorgeploegd en alle opdrachten keurig uitgewerkt. Heel consciëntieus is hij met het boek aan de gang geweest. Hij heeft voor zichzelf al heel wat op een rij gezet, maar komt er alleen niet uit. Hij heeft nog geen antwoord op zijn loopbaanvraag en krijgt in zijn eentje niet helder wat hij nu echt wil.

 

 

Ook al is een zelfhulpboek theoretisch goed onderbouwd, de praktijk is vaak complexer dan de theorie

 

In een boek worden thematieken vaak rechtlijnig voorgesteld: werk de opdrachten uit, dan kom je als vanzelf tot het antwoord op je vraag.

Maar de weg is vaak niet zo rechtlijnig als wordt gedacht. En achter één vraag zitten vaak verschillende deelvragen, met voor iedereen weer andere accenten. Maar zelden sluit een boek dan ook aan op jouw specifieke, persoonlijke vraag.

Bovendien helpt een zelfhulpboek vooral om in dialoog te gaan met jezelf. Als je dat al kunt, want het is niet gemakkelijk om kritisch het gesprek aan te gaan met jezelf. Een boek geeft geen feedback en vraagt niet door. Het confronteert je ook niet met tegenstrijdigheden in jouw verhaal.

Daardoor loop je het risico te blijven hangen in het beeld dat jij van jezelf hebt. Je onderkent je eigen valkuilen en blinde vlekken niet. Zoals Hans het zo helder aangaf in zijn vraag “Zal ik misschien ook niet toelaten, als ik het alleen moet doen”. Wellicht een heel terechte opmerking van Hans, een opmerking die overigens wel getuigt van zelfkennis.

Het gevolg is dan ook vaak dat je niet echt in beweging en tot een oplossing komt met alleen het werken met een zelfhulpboek. Daarvoor zijn ook gesprekken met anderen nodig, de externe dialoog. Zoals Marlies, een van mijn studenten, het zo mooi verwoordde: “Achteraf moet ik zeggen dat mijn eigen gedachten en diverse gesprekken met anderen toch meer hebben opgeleverd dan het boek ‘Alles over loopbaanplanning’”.

 

 

Helpt een zelfhulpboek dan helemaal niet?

 

Een zelfhulpboek kan zeker wel een beetje helpen, maar stel je er niet teveel bij voor. Het is een eerste stap. Ga daarnaast gesprekken aan met anderen. Kom je er dan nog niet uit, raadpleeg dan een professional. Voor loopbaanvragen is dat een loopbaancoach.

 

Wat zijn jouw ervaringen met zelfhulpboeken en wil je ze delen? Ik zie je reacties graag tegemoet.

 

 

 

 

Hoe je door focus kansen ziet en herkent

 

Onlangs had ik een oriënterend gesprek met Mirjam. Mirjam heeft rechten gestudeerd. Door een verhuizing en de geboorte van haar kindje heeft zij ruim drie jaar niet meer buitenshuis gewerkt. Ze wil graag weer aan de slag. Werken als projectsecretaris spreekt haar aan. We starten een traject. Nog voor de eerste coachbijeenkomst ziet zij ‘toevallig’ een mooie vacature. En ‘toevallig’ krijgt zij de baan.

Maar is dat echt toevallig? En als het allemaal zo gemakkelijk gaat, hoef je dan geen loopbaanplan meer te maken?

Zeker in de huidige tijd is het plannen van een loopbaan moeilijk. De arbeidsmarkt is sterk in ontwikkeling. Beroepsbeelden vervagen en functies veranderen. Het is lastig in te schatten waar in de toekomst vooral behoefte aan is. En technologische ontwikkelingen zijn sterk van invloed op de wereld van arbeid en beroep.

Betekent dat dan, dat je maar helemaal geen plan moet maken om je loopbaan te ontwikkelen? Moet je maar wachten op wat er toevallig op je pad komt? Ik denk van niet. Dat gaat namelijk niet werken.

 

Toeval in je loopbaan bestaat niet

© foto: Martin Langbroek

Toeval in je loopbaan bestaat niet

 

Ook al noemen sommigen dat wel. Je denkt wellicht dat je toevallig die vacature zag. Of dat je toevallig iemand sprak die op zoek was naar een professional als jij. Maar toeval in je loopbaan bestaat niet.

De ervaring van Mirjam is een mooi voorbeeld van ‘gepland toeval’, ‘planned happenstance’. ‘Gepland toeval’ gaat over het zien en herkennen van kansen. Heb je geen beeld van wat jou interesseert en van waar jouw kansen liggen? Dan zul je die kansen ook niet herkennen, ook al komen ze op je pad.

Door het traject te beginnen, had Mirjam energie vrij gemaakt en was zij gefocust. En zag zij kansen die zij eerder niet zag. “Ik heb het gevoel dat het in een stroomversnelling is gegaan”, aldus Mirjam. “Wellicht dankzij het in gang zetten van het traject bij jou”.

 

 

‘Gepland toeval’ als benadering van loopbaanontwikkeling

 

Die insteek wint de laatste jaren sterk aan populariteit. Temeer omdat loopbanen steeds moeilijker te plannen zijn. Gedacht vanuit ‘planned happenstance’, kun je de loopbaan zien als iets wat zich geleidelijk ontvouwt. En waarbij je gebruik maakt van de kansen die zich voordoen.

Bij ‘gepland toeval’ volg je je nieuwsgierigheid en stem je af op die activiteiten waartoe je je aangetrokken voelt. Niet voor niets zie je kansen vaak pas op het moment dat je er op gefocust bent. En dat is geen toeval. Zo zag Mirjam de vacature voor projectsecretaris, omdat ze voor zichzelf heel helder had dat ze dát werk wilde doen.

Het toeval was min of meer gepland. Mirjam was erop voorbereid om haar voordeel te doen met de kans die zich voordeed, omdat ze wist wat haar interesses zijn. Ze was ontvankelijk voor wat zich aandiende en stond klaar om daarop te reageren.

 

 

Is het dan nog wel zinvol om een loopbaanplan te maken?

 

Als een loopbaan toch nauwelijks te plannen is. Jazeker. Het is belangrijk om je een beeld te vormen van je ideale baan. En van daaruit mogelijkheden uit te stippelen. Dat geeft richting. Dat geeft focus. En dat helpt om kansen en mogelijkheden te zien.

Maar herken en erken dat de toekomst niet te voorspellen en eigenlijk dus onzeker is. Ga flexibel om met veranderende omstandigheden. Houd voor ogen dat onverwachte gebeurtenissen kansen kunnen bieden. En maak er geen probleem van als je het even niet meer weet.

Zo kun je mooi een mix van beide benaderingen hanteren in je werkleven.

 

 

Heb jij zelf een mooi voorbeeld van ‘gepland toeval’ en wil je jouw ervaring delen? Ik zie je reactie graag tegemoet.