Waarom je in de communicatie je werkprofiel niet te smal moet maken met lieverkoekjes

 

Lieverkoekjes worden hier niet gebakken’; misschien heb jij die uitdrukking ook weleens gehoord. Mogelijk in je jeugd. Of misschien gebruik je die zelf af en toe als ouder of als je werkt met jonge jeugd.

Het is een uitdrukking die gebruikt wordt als iemand niet tevreden is met wat men hem geeft. En zegt liever iets anders te willen hebben. Of te doen.

Ik kan me die uitdrukking goed herinneren uit mijn jeugd.

In mijn coachtrajecten heb ik het af en toe ook over lieverkoekjes. En wel als we het hebben over het profiel van je ideale werk. Want in je profilering naar buiten toe is het niet slim om je te veel te profileren met je nice to haves, je lieverkoekjes. Lees waarom.

 

Met lieverkoekjes verklein je je kansen op de arbeidsmarkt

 

Wil je als werkgever sollicitanten binnenhalen: maak in vacatureteksten onderscheid tussen ‘musthaves’ en ‘nice to haves’

 

In een artikel in NRC las ik tips om als werkgever een vacaturetekst zo aantrekkelijk mogelijk te maken en sollicitanten binnen te halen.

Een van die tips is om in een vacaturetekst onderscheid te maken tussen musthaves en nice to haves. Om te beginnen bevordert dat de leesbaarheid. Maar niet alleen dat. Het is ook belangrijk voor de diversiteit.

Want zoals in het betreffende artikel ook naar voren komt: eerder dan mannen zijn vrouwen geneigd om niet te reageren als ze niet aan álle punten voldoen.

Dat herken ik bij mijn coachklanten. Mannen denken over het algemeen makkelijker dat ze iets wel kunnen, ook al hebben ze er nog geen ervaring mee. Zij laten zich in vergelijking met vrouwen niet zo snel afschrikken door wat in een vacaturebeschrijving gevraagd wordt.

Wil je nog eens lezen wat ik in een van mijn vorige artikelen daarover schreef, klik dan hier.

 

 

Ook als je focust op ander werk is het goed om in eerste instantie te focussen op de ‘musthaves’ en niet op de ‘nice to haves’, de lieverkoekjes

 

Daarbij maakt het niet uit of je wilt werken in loondienst of als zelfstandige.

In mijn coachtrajecten kom je tot een omschrijving van het profiel van je ideale werk als antwoord op drie vragen: ‘Wat wil ik?’, ‘Waar wil ik dat?’ en ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’.

Zoals het voor een werkgever goed is om in vacatureteksten onderscheid te maken tussen musthaves en nice to haves, zo is het in jouw presentatie van het werk dat je wilt doen, goed om een vergelijkbaar onderscheid te maken in criteria met betrekking tot werk.

Maak je profiel niet te smal. Want doe je dat wel, dan verklein je je kansen. In die zin dat je met een smal profiel het risico loopt dat slechts een beperkte groep potentiële werkgevers of opdrachtgevers zich aangesproken voelt. Want een smal profiel kan al gauw de indruk oproepen dat je veel eisen hebt: ‘die heeft veel noten op haar zang’.

Met name in het antwoord op de vraag ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’ zitten over het algemeen de lieverkoekjes. Bijvoorbeeld werkplek/kantoor op fietsafstand, deels thuiswerken of in een kantoortje in de stad, goede koffie, parkeergelegenheid, flexibiliteit in werktijden en locatie, budget voor persoonlijke ontwikkeling.

 

 

Wat een en ander betekent voor jouw profilering en jouw besluitvorming

 

Mijn advies is om bijvoorbeeld op LinkedIn bij ‘info’ met name te beschrijven voor wat voor werk je beschikbaar bent en waar je dat werk zou willen doen. Bij dat laatste punt denk ik aan jouw favoriete kennis- of vakgebied en jouw favoriete werkveld en soort organisatie.

Beperk je dus in je profilering tot een antwoord op de eerste twee vragen met betrekking tot het profiel van je ideale werk: ‘Wat wil ik?’ en ‘Waar wil ik dat?’.

Dat betekent niet dat wat je opgeschreven hebt als antwoord op de vraag ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’ niet waardevol is. En niet meegenomen hoeft te worden in je besluitvorming. Het is zeker wel waardevol, maar lang niet in alle gevallen musthave. Het is aan jou om afwegingen te maken of een voorwaarde of criterium een musthave is of meer een lieverkoekje.

En wellicht kun je ook criteria min of meer tegen elkaar wegstrepen.

 

 

 

Heb je nog geen goed beeld van het werk dat je zou willen doen?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’.

 

En kun je wel wat hulp gebruiken om te komen tot een antwoord op de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’

Leg contact met me. Graag maak ik tijd voor je vrij om jouw vragen te beantwoorden.

 

 

 

 

Hoe onderzoeken van het tegenovergestelde van de gewenste uitkomst leidt tot betere besluitvorming en oplossing 

 

De vakantietijd is weer aangebroken. Misschien heb je je koffer of je rugzak al ingepakt.  

Dat doet me terugdenken aan onze huttentochten en onze voorbereiding daarop. In de loop der jaren hebben we steeds duidelijker gekregen wat mogelijke risico’s zijn bij wandelen in de bergen en hoe we daarop kunnen anticiperen door een goede voorbereiding.  

Bij risico’s denk ik bijvoorbeeld aan het feit dat het weer in de bergen snel om kan slaan, van zonnig naar stormachtig, mistig of zelfs sneeuw in de hogere regionen. Ook kan onweer in de bergen gevaarlijk zijn. 

En mocht het mistig zijn of sneeuwen, dan loop je het risico te verdwalen omdat je de markering van de route mist. En loop je op grote hoogte, dan heb je risico op hoogteziekte. Of bij langdurige inspanning het risico van uitputting en uitdroging. 

Zo zijn er vast nog meer risico’s te noemen.  

Misschien vraag je je dan af of het nog wel leuk is om huttentochten te maken. Jazeker! Het is zelfs zo dat je door je bewust te zijn van de risico’s, je de juiste voorzorgsmaatregelen kunt nemen en zo de veiligheid en het plezier in je huttentocht kunt maximaliseren.  

 

Inversie denken is ook toepasbaar bij de baanverwerving

 

Inversie denken om te komen tot succes

 

Denken in termen van wat er mis kan gaan is een voorbeeld van inversie denken.  

Bij inversie denken onderzoek je het tegenovergestelde van je gewenste uitkomst.

In plaats van te beginnen met de vraag ‘Hoe kan ik succes behalen?’, vraag je je af ‘Wat kan tot mislukking leiden en hoe kan ik dat voorkomen?’.

Aanhakend bij mijn voorbeelden van risico’s bij het maken van een huttentocht, kan ik er met mee te nemen kleding voor zorgen dat ik voorbereid ben op snelle weersveranderingen.  

En door een goede planning van de route door M. en door gebruik van een goede kaart, een kompas of GPS kunnen we bij slecht zicht door mist of sneeuwval onze route vinden. En indien nodig, de route aanpassen en bij onweer hoogste punten vermijden.  

Om uitputting en uitdroging door langdurige inspanning te voorkomen, zorgen we dat we op onze tochten voldoende water bij ons hebben en rustpauzes nemen. En een goed gevuld EHBO-tasje voor eventuele verwondingen, blaren, tekenbeten of wat voor ongemak dan ook, mag natuurlijk niet ontbreken.  

Juist door na te denken over wat er zoal mis kan gaan, kun je een adequate inschatting maken van wat er nodig is om van je expeditie een succes te maken.  

De perspectiefverschuiving helpt je mogelijke valkuilen, risico’s en alternatieve oplossingen op het spoor te komen, waar je anders misschien niet aan zou denken.  

 

 

Inversie denken en baanverwerving

 

Inversie denken is ook toepasbaar bij de baanverwerving.  

In plaats van ‘hoe realiseer ik mijn ideale baan?’, kun je jezelf de vraag stellen ‘hoe kan ik ervoor zorgen dat ik mijn ideale baan niet realiseer?’. 

Gegarandeerd kun je dan een aantal punten opnoemen. Mogelijk meer punten dan wanneer ik je zou vragen om op te noemen wat er nodig is om je ideale baan te realiseren.  

Om je op weg te helpen noem ik er een aantal: 

  • Geen beeld hebben van het werk dat je wilt doen en de richting die je uit wilt gaan 
  • Geen beeld hebben van de omgeving waarin jij goed gedijt 
  • Geen beeld hebben van wat je op de arbeidsmarkt te bieden hebt, jouw kwaliteiten 
  • Geen bewijsmateriaal voor je kwaliteiten 
  • Je tijd en energie besteden aan zaken die niet echt uitmaken, in plaats van gefocust werk maken van ander werk 
  • Wachten op perfecte omstandigheden en zeggen ‘ik begin na mijn vakantie’ of ‘ik begin als ik eraan toe ben’ 
  • Verkeerde conclusies trekken uit falen: ‘ik krijg toch geen reactie op mijn vraag voor een gesprek’ 
  • Gebrek aan zelfvertrouwen: ‘werkgevers zitten niet op mij te wachten’ 
  • Niet willen investeren in het bouwen of uitbreiden van je netwerk 
  • Alles alleen willen doen  
  • Uren achter de computer op zoek naar vacatures om een beeld te krijgen van het werk dat je wilt doen 

 

Maak je lijst zo lang mogelijk. Heb je een en ander diepgaand geïnventariseerd? De volgende stap is dan het maken van de omkering naar wat je wél moet doen. Wil je jouw ideale baan realiseren.   

 

 

Tot slot

 

Heb je in jouw opsomming veel punten staan waarvan je denkt de positieve omkering niet in je eentje te kunnen maken?  

Laat het me horen 

In een oriënterend gesprek inventariseren we je vragen. En kunnen we in goed overleg komen tot een aanpak en een concreet plan.

 

 

 

 

Mensen leren hoe ze zelf kunnen sturen in hun loopbaan, dat is waar ik warm voor loop.

Een loopbaan is geen constante. Jijzelf en de arbeidsmarkt veranderen. Je ontwikkelt je gaande je loopbaan en levensfasen spelen een cruciale rol in het veranderen van loopbaandoelen. De arbeidsmarkt is voortdurend in ontwikkeling. Functies veranderen, functies verdwijnen en er komen nieuwe functies bij.

In een wereld waar verandering de enige constante is, zul je ervaren dat je beeld van een ideale baan evolueert naarmate jij zelf groeit en je je ontwikkelt.

Zo kan de baan die je op je twintigste nastreefde, op je dertigste of veertigste minder aantrekkelijk blijken. Je ideale baan is dus niet statisch, maar evolueert met jou mee.

Dat betekent dat je gaande je loopbaan mogelijk je koers van tijd tot tijd zult bijstellen en vervolgens moet kunnen navigeren naar je doel.

Waarom het beeld van je ideale baan kan veranderen en hoe je deze evolutie kunt omarmen door te leren navigeren in je loopbaan, lees je in mijn artikel.

 

Leren navigeren in je loopbaan
Foto: maxfluor / Shutterstock.com

 

Zelfkennis als sleutel om te begrijpen waarom je droombaan verandert

 

Bij de start van je loopbaan heb je vaak nog niet echt een goed beeld van waar je goed in bent, wat belangrijk voor je is en wat je zoekt in een baan. Vooral het antwoord op de vraag ‘Waaraan wil ik een bijdrage leveren met wat ik doe in mijn werk?’ is voor veel starters een moeilijke vraag. Dat is naar mijn ervaring ook zo voor mensen die al wat verder zijn in hun loopbaan.

Al werkende zul je ook ervaren wat je echt leuk vindt om te doen en welke van je kwaliteiten je in wilt zetten in je werk. Dat kristalliseert zich steeds verder uit. Want, je kunt wel goed zijn in iets, of je het ook leuk vindt om te doen, is vaak nog maar de vraag.

 

Veranderende prioriteiten en levensfasen

 

Levensfasen spelen een cruciale rol in het veranderen van je carrièredoelen. Misschien was je in het begin van je loopbaan gericht op snel opklimmen en prestige, terwijl je later meer waarde hecht aan werk-privébalans of maatschappelijke impact.

Ik hoor dat ook van coachklanten. Bijvoorbeeld: ‘Op zich heb ik een mooie baan, een goed salaris, een mooie leaseauto, volop ontwikkelingsmogelijkheden, maar toch schuurt het. Mijn werk kost me veel energie en ook ‘s avonds ben ik vaak nog aan het werk.’ ‘Klap die laptop nou eens dicht’, zegt mijn vriendin dan. En als ik me realiseer waar ik met mijn werk vooral een bijdrage aan lever, dan is dat niet waar ik warm voor loop.’

Wat dat betreft is het goed om te erkennen dat prioriteiten en waarden kunnen verschuiven. En dat het goed kan zijn om je loopbaandoel en om dat te bereiken je navigatiekeuzen, bij te stellen om beter aan te sluiten bij je huidige levensfase en persoonlijke behoeften.

 

Veranderingen op de arbeidsmarkt

 

De professionele wereld evolueert voortdurend en vraagt nieuwe vaardigheden en kennis. Daardoor kun je afhaken, maar het kan ook zijn dat je door het opdoen van nieuwe kennis en vaardigheden, nieuwe mogelijkheden ontdekt. Waardoor je oorspronkelijke ideale baan in een ander daglicht komt te staan.

Ook de werkomgeving kan je beeld van je ideale baan beïnvloeden. Zo kan bijvoorbeeld een rol in een dynamische startup aantrekkelijk zijn als je jonger bent, terwijl je later misschien de stabiliteit en voordelen van een gevestigd bedrijf waardeert.

Wat dat betreft is het goed om je bewust te zijn van hoe de cultuur en waarden van een organisatie al dan niet overeenkomen met jouw persoonlijke waarden en levensstijl.

 

Navigeren in je loopbaan

 

Onlangs zag ik op LinkedIn een bericht van een van mijn netwerkcontacten. Bijna negen jaar heeft hij voor een en hetzelfde bedrijf gewerkt. ‘Nu is het tijd om een andere koers te varen’, zegt hij. Op de foto bij het bericht staat hij aan het roer, een beeld dat past bij het werkveld waarin hij heeft gewerkt.

Zijn eerste stap wordt nu het bepalen van zijn doel. Om vervolgens uit te zoeken hoe hij daar naartoe wil navigeren. Rustig de tijd nemen om indrukken op te doen, te genieten van zijn ‘reis’ en misschien mogelijkheden op het spoor te komen waaraan hij nog niet heeft gedacht. Of de snelle route volgen en bijvoorbeeld gelijk op zoek gaan naar vacatures en solliciteren. En wat te doen als er figuurlijk ‘opstoppingen’ zijn of ‘omleidingen’, door gebrek aan ervaring of specifieke opleiding?

Hoe dan ook, heb je eenmaal je doel bepaald, dan is het de kunst en de kunde om de route te bepalen die het beste bij je past en alert te reageren op kansen of eventuele obstakels die zich voordoen. Of even te parkeren of voor anker te gaan om je te beraden hoe nu verder, als je het even niet weet.

 

Als een soort navigatie-coach kan ik jou daar heel goed bij helpen!

Neem gerust contact met me op voor het maken van een afspraak voor een kosteloos oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Hoe je taken en verantwoordelijkheden omzet naar prestaties

 

Je personalia; dat is steevast wat je het eerst vermeldt op je cv.

Een professionele foto erop en een beschrijving van wie je bent als persoon.

Daaronder komt dan waarschijnlijk je werkervaring: een litanie aan data, functietitels, organisaties waarvoor je hebt gewerkt, taken en verantwoordelijkheden.

Wist je dat zo’n opsomming je niet gauw gaat helpen aan een baan?

Tenminste niet aan een baan bij een organisatie die werknemers zoekt die hun kop boven het maaiveld uit durven steken?

Die zich willen onderscheiden van de honderden anderen met vergelijkbare kwalificaties?

Een opsomming van je taken en verantwoordelijkheden in je cv geeft nauwelijks informatie over waar je goed in bent en wat je goed kunt.

Dat wordt anders als je je prestaties vermeldt op je cv.

Daarmee laat je zien, waarvoor een werkgever jou moet hebben. Je toont aan voor welke problemen jij de oplossing bent. Je laat zien dat je er ervaring mee hebt. En wat jouw inzet heeft opgeleverd.

Daarmee ontlok je “die willen we spreken”.

 

Hoe je de impact van je cv vergroot door het benoemen van prestaties

 

Waarom een waslijst aan taken en verantwoordelijkheden weinig zegt over wat je te bieden hebt

 

Wat is er mis met het vermelden van taken en verantwoordelijkheden?

Dat vraag je je misschien af.

Tot nu toe heb je daarmee mogelijk ook kunnen volstaan. Heeft het goed voor je gewerkt.

Maar wat ooit goed werkte, doet het nu misschien niet meer.

Zo is het steeds meer de kunst om eruit te springen met je cv. En dat doe je niet meer met louter vermelden van taken en verantwoordelijkheden.

 

Met een waslijst aan taken en verantwoordelijkheden geef je al gauw te veel informatie.

Veel baanzoekers zijn geneigd om al hun functies te vermelden. En dan al hun taken en verantwoordelijkheden.

Zo’n waslijst zegt niets over de werkervaring die het meest belangrijk is. En het is juist zaak om die eruit te laten springen.

Ook is het niet zinvol om werkervaring te vermelden die veel te gedateerd is.

Over het algemeen kun je volstaan met je werkervaring van de laatste tien jaar. De rest kun je weglaten of kort samenvatten in een paar regels.

 

Waslijsten met werkervaring zijn meestal niet erg specifiek.

Bijvoorbeeld ‘ondersteunen buitendienst’. Wat hield die ondersteuning precies in?

Of ‘opzetten commerciële acties’. Wat voor acties? En hield ‘opzetten commerciële acties’ ook in, dat je ideeën genereerde of misschien zelf ideeën bedacht? Zette je die ideeën ook om in concrete plannen? Speelde je vervolgens als regisseur een belangrijke rol bij de concrete uitvoering ervan? Was jij de projectleider?

Of ‘opzetten archiveringssysteem’. Heb je dat systeem daadwerkelijk opgezet? Of was het een van jouw taken, maar heb je die taak niet afgerond?

Het komt misschien muggenzifterig bij je over. Maar het is goed om je te realiseren dat je jezelf mogelijk schromelijk tekortdoet, door je op die manier te presenteren met je werkervaring.

 

 

Een belangrijke stap die voorafgaat aan het benoemen van prestaties

 

Stel jezelf onderstaande vragen, voordat je met het daadwerkelijk benoemen van prestaties aan de gang gaat:

 

1. Wat wil ik met name in de kijker zetten?

Gelet op de functie die ik ambieer.

Wat zijn voorbeelden waarin ik specifieke kennis heb ingezet of specifieke vaardigheden, cruciaal voor het werk dat ik wil doen? Wat zijn voorbeelden waarin ik heel succesvol was?

 

2. Hoe zie ik mezelf in vergelijking met anderen?

Heb ik bijvoorbeeld meer senioriteit dan anderen? Ben ik gespecialiseerd op een specifiek gebied?

Het antwoord op die vraag helpt je om je te onderscheiden van anderen met hetzelfde niveau met betrekking tot taken en verantwoordelijkheden.

 

3. Was er iets extra’s dat ik heb gedaan buiten mijn normale takenpakket?

Bijvoorbeeld bijzondere projecten naast mijn reguliere taken en verantwoordelijkheden als senior accountmanager?

 

4. Heb ik voorbeelden waarin ik er duidelijk uit sprong met mijn prestaties?

Heb ik misschien ergens een extra bonus voor gehad? Of een eervolle vermelding?

 

5. Heb ik iets gedaan of ideeën geopperd die leidden tot implementatie en waarneembaar resultaat?

Bijvoorbeeld waarneembare verbetering van de prestaties, service of omzet?

 

 

Het benoemen van prestaties; hoe je dat daadwerkelijk doet

 

Het is wellicht niet zo gemakkelijk voor je om je prestaties specifiek te benoemen.

Zeker als je ook niet gewend bent om dat met je kwaliteiten te doen.

Zo las ik bijvoorbeeld onlangs nog in een cv een opsomming van competenties: communiceren, plannen, organiseren, accuraat, klantgericht, zelfstandig, creatief.

Als kritische lezer vraag ik me dan bij de werkwoorden bijvoorbeeld af “Wat maakt jou goed in communiceren?” En “Ben je vooral goed in mondelinge communicatie of schriftelijke?”. Of misschien beide?

En bij de bijvoeglijke naamwoorden “Met betrekking tot wat of in welke zin ben jij klantgericht?”.

En creatief is helemaal zo’n containerbegrip. “In welke zin ben je creatief?”

 

Wil je nog eens nalezen hoe je je kwaliteiten specifiek benoemt?

In een van mijn vorige artikelen geef ik een aantal voorbeelden van specifiek benoemde kwaliteiten.

 

 

Een formule in drie stappen voor het benoemen van prestaties.

Ook al is het niet zo gemakkelijk om je prestaties specifiek te benoemen, ik help je op weg.

 

In optima forma bevat de formulering van je prestaties drie elementen:

 

1. Een actiewoord

Wat heb je bereikt? Een sterk actiewoord roept een beeld op bij de lezer.

 

2. Een ‘hoe’ woord of een omschrijving van het ‘hoe’

Welke kwaliteiten heb jij ingezet om deze prestatie neer te zetten?

 

3. Het resultaat

Wat was het objectieve, meetbare resultaat van deze prestatie?

 

Ik geef je een paar voorbeelden van een van mijn coachklanten:

  • “Door weloverwogen gebruik te maken van de kwaliteiten van mijn medewerkers heb ik op informatie van de werkvloer een productontwerp laten aanpassen, waardoor de omzet vertienvoudigd is, terwijl de omvang van het productiepersoneel is toegenomen met 10%.”

 

  • “Door grondig mijn onderzoek te doen heb ik historische verkoopcijfers geanalyseerd op aantallen en trend per model en hieruit een prognose voor de te verwachten omzet gemaakt, waardoor de beschikbaarheid voor verkoop is verdubbeld en toch de voorraad naar beneden is gehaald.”

 

 

Benoemen van prestaties in je cv kost meer denkwerk en moeite dan het vermelden van taken en verantwoordelijkheden.

Maar je prestaties zijn een indicatie van waar jij toe in staat bent.

Dat soort statements maken de interviewer ook nieuwsgierig en nodigen uit om het gesprek met jou aan te gaan.

En dat is wat je wilt.

 

 

 

Wil je leren hoe je je kwaliteiten specifiek benoemt?

Wil je een stevig fundament zodat je taken en verantwoordelijkheden in je cv kunt omzetten naar prestaties?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘.

En schat je bij voorbaat in dat je wel wat hulp kunt gebruiken bij het succesvol werk maken van ander werk?

Neem gerust contact met me op.

 

 

 

 

Omdat je loopbaan vaak moeilijk te voorspellen is

 

Vinden en behouden van de voor jou juiste baan wordt steeds moeilijker.

Veel banen zijn onderhevig aan veranderingen en die veranderingen gaan steeds sneller.

Daardoor heb je grote kans dat je steeds meer geconfronteerd wordt met transities in je werk.

Werk verdwijnt en er komt nieuw werk voor in de plaats. Ook al weten we nu nog niet hoe dat nieuwe werk eruit gaat zien.

Arbeid is eindeloos, ook al lijkt dat nu soms niet zo.

De verwachting is dat meer dan de helft van de huidige basisschoolleerlingen straks in functies komt te werken, die nu nog niet eens bestaan.

 

Enerzijds maakt dat nieuwsgierig. Gaan we straks korter werken of juist langer? Produceren we nog goederen of alleen diensten? Nemen robots en artificiële intelligentie het werk van ons over?

Anderzijds kun je er als werkende ook onrustig van worden.

Waar voor de een, je aanpassen aan vooralsnog onbekende omstandigheden, een interessante uitdaging is, is het voor een ander juist een stressvolle en moeilijke situatie.

Zeker als het gaat om zoiets belangrijks als je werk.

In mijn artikel geef ik je handreikingen hoe je het beste kunt meebewegen met de transities op de arbeidsmarkt.

 

Hoe je het best kunt meebewegen met de transities op de arbeidsmarkt© foto: MikeDotta / Shutterstock.com

 

Transities op de arbeidsmarkt leiden tot baanonzekerheid

 

En baanonzekerheid kan leiden tot bestaansonzekerheid. 

Want als je niet weet of er op korte of middellange termijn nog behoefte is aan mensen zoals jij?

Realiseer je maar eens wat werk voor je betekent. Meestal is dat meer dan een bron van inkomsten.

Bijvoorbeeld een manier om jouw kwaliteiten in te zetten en je verder te ontwikkelen. Een middel om een maatschappelijke bijdrage te leveren en deel uit te maken van een sociaal netwerk. Bovendien geeft werk door zijn ritme ook duidelijk structuur aan je leven.

Wat jouw antwoord ook is, het werk dat je doet heeft invloed op hoe je jezelf ziet, je identiteit en jouw gevoel van eigenwaarde.

 

Daarom is een baan die goed bij je past, zo belangrijk.

Doe je voor jou zinvol werk, dan geeft dat voldoening. Omdat je een bijdrage kunt leveren aan iets dat voor jou betekenisvol is.

Het geeft energie als je kwaliteiten in kunt zetten waar je het liefste gebruik van maakt en waar je het beste in bent; jouw top five.

Zulk werk werkt als een dynamo. Je laadt je accu ermee op.

Werk dat goed bij je past is niet alleen leuk om te doen. Het heeft ook een positief effect op je psychisch en lichamelijk welbevinden.

 

 

Neem zelf de verantwoordelijkheid om mee te kunnen bewegen met de transities op de arbeidsmarkt

 

Steeds meer ben je zelf verantwoordelijk voor het vormgeven van je loopbaan.

Decennia terug was dat wel anders. Toen was het eerder regel dan uitzondering dat er door je werkgever goed voor jou als werknemer werd gezorgd.

Ik moet daarbij denken aan de verhalen van werknemers van bijvoorbeeld de Nederlandse Spoorwegen of bedrijven als Philips of de RABObank.

Bijna complete families werkten daar.

Nu is het over het algemeen andere koek.

Meer dan eens ontbreekt in organisaties aandacht voor persoonlijke ontwikkeling en begeleiding. Ik hoor het met regelmaat van mijn coachklanten.

Ga dus niet afwachten tot je manager met een mooi voorstel naar je toe komt, maar pak zelf de regie.

Of het nu gaat om het volgen van een training of opleiding. Of om een volgende loopbaanstap.

 

 

Zorg dat je voorbereid bent op transities op de arbeidsmarkt

 

Zorg dat je de juiste vaardigheden bezit en tools om je succesvol aan te kunnen passen aan transities op de arbeidsmarkt.

Proactief loopbaangedrag is cruciaal.

Anna van der Horst deed in haar proefschrift onderzoek naar de vaardigheden en het gedrag die bijdragen aan een succesvolle loopbaan.

 

Een aantal persoonlijke kenmerken en vaardigheden hebben grote invloed op proactief loopbaangedrag.

Bijvoorbeeld in hoeverre jij je verantwoordelijk voelt voor het vormgeven van je eigen loopbaan en of je in staat bent om zelfstandig loopbaanbeslissingen te nemen.

En of je een onderzoekende mindset hebt ten opzichte van je loopbaan en jezelf.

Daarbij kun je denken aan actief zoeken naar wat jou typeert, wat je te bieden hebt, wat belangrijk voor je is in je werk. En het verkennen van de omgeving en actief zoeken naar loopbaankansen.

Dat je beseft dat het belangrijk is om vooruit te plannen en je voor te bereiden op de toekomst. Wat zich vertaalt in het stellen van concrete loopbaandoelen en het maken van plannen om deze doelen te bereiken.

En als laatste dat je vertrouwen hebt in jezelf als het gaat om het succesvol vormgeven van je loopbaan. Dat je gelooft in eigen kunnen met betrekking tot loopbaantaken, zoals het vinden van een eerste baan na de studie of het zoeken van nieuw werk wanneer dat nodig is.

 

 

Het is niet voor iedereen even gemakkelijk om proactief loopbaangedrag te laten zien

 

Anna van der Horst doet in haar proefschrift ook verslag van haar onderzoek met betrekking tot de vraag voor welke mensen het makkelijk of juist moeilijk is om proactief loopbaangedrag te laten zien.

Oudere medewerkers blijken bijvoorbeeld minder proactief loopbaangedrag te laten zien dan jongere medewerkers.

Terwijl het juist in alle loopbaanfases van belang is om proactief te blijven, om zo op veranderingen op de arbeidsmarkt voorbereid te zijn.

 

Tegelijkertijd blijkt dat bepaalde persoonseigenschappen juist positief samenhangen met proactief loopbaangedrag.

Werknemers die getypeerd worden door een sterke interne locus of control en dus succes en falen toeschrijven aan het eigen handelen, laten meer proactief loopbaangedrag zien.

En zo is er kennelijk ook een samenhang tussen een nieuwsgierige houding en in zijn algemeenheid een algemeen geloof in eigen kunnen, en proactief loopbaangedrag.

Mensen die over deze eigenschappen beschikken, passen zich dus makkelijker aan, aan nieuwe omstandigheden in hun werk.

 

 

Het positieve effect van persoonseigenschappen is groter dan het negatieve effect van leeftijd

 

Persoonlijke eigenschappen die je flexibel maken lijken van groter belang dan hoe oud je bent.

Als het gaat om succesvol omgaan met transities op de arbeidsmarkt en dus veranderingen in werk.

Dat biedt volop perspectieven, ook als je de 45 bent gepasseerd.

 

 

 

Wil je je de vaardigheden eigen maken om je succesvol aan te kunnen passen aan transities op de arbeidsmarkt? 

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?

En kom je lezend en werkend in ‘Wat wil ik nu echt?‘ tot het besef dat je behoefte hebt aan een coach die met je meeloopt in jouw loopbaanproces?

Maak gerust een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Vijf aanwijzingen om je duurzame inzetbaarheid te vergroten

 

Als je te weinig alert bent op veranderingen, dan kan het zijn dat je in een situatie komt als een konijntje starend in de koplampen van een aanstormende auto.

 

Ontleen geen zekerheid aan een sociaal plan. Of aan een uitkering die je na ontslag te wachten staat.

Ontleen ook geen zekerheid aan een vaste baan. Zeker niet als overduidelijk is dat die vastigheid op de tocht staat.

Het gebeurt met regelmaat.

 

Niet elke werknemer vindt inzetbaarheid in werk belangrijk. Voelt zichzelf daarvoor niet direct verantwoordelijk, maar verwacht dat de werkgever bijvoorbeeld zorgt voor opleidingen.

Toch is het belangrijk dat je zelf investeert in persoonlijke en professionele ontwikkeling. Zodat je interessant blijft voor werkgevers en dus inzetbaar blijft.

Er zijn een aantal elementen die bepalend zijn voor inzetbaarheid in werk. Ik geef je vijf aanwijzingen om je duurzame inzetbaarheid te vergroten.

 

Hoe je zorgt voor duurzame inzetbaarheid in je werk

 

Inzetbaarheid in werk is weerbarstig

 

Er wordt veel geschreven en gesproken over duurzame inzetbaarheid.

Mensen zullen steeds langer doorwerken en de gemiddelde leeftijd op de werkvloer stijgt. Tegelijkertijd vragen economische en technologische ontwikkelingen wendbaarheid van organisaties.

Werkgevers en werknemers die ervoor zorgen dat ze fit blijven voor het steeds sneller veranderende werk, zijn op weg naar duurzame inzetbaarheid.

Maar dat is voor veel mensen nog een lange weg.

 

Als mensen eigen en andermans inzetbaarheid beoordelen, letten ze vaak meer op rimpels dan op competenties en flexibiliteit.

Ook leidinggevenden zijn vaak geneigd om loopbaankansen van werknemers te baseren op leeftijd.

Opleiding, loopbaanbegeleiding, huidig competentieniveau en bereidheid om van baan te veranderen doen er ook toe. Maar de invloed daarvan is veel minder groot dan van leeftijd.

Overigens wordt verwacht dat tijden veranderen en dat 50-plussers zelfs de toekomst hebben. Daarvoor is wel een cultuuromslag nodig.

 

 

Het onderhouden van inzetbaarheid in werk kost tijd en moeite

 

Zowel voor werkgevers als voor werknemers.

 

Er is een sterke relatie tussen inzetbaarheid in werk en de ontwikkeling van arbeidsidentiteit.

In een traject bij MEER WAARDE IN WERK is daar volop aandacht voor.

Je moet dan denken aan thema’s als ‘Wie ben ik en wat kan ik?’, ‘Wat wil ik?’, ‘Wat betekent werk voor mij en welke bijdrage wil ik leveren met wat ik doe in mijn werk?’ en ‘Hoe presenteer ik mezelf?’.

Die vragen zijn lang niet voor iedereen makkelijk te beantwoorden. De antwoorden zijn bovendien aan ontwikkeling onderhevig. Want wat eerder passend was, hoeft dat later niet meer te zijn.

 

Inzetbaarheid vraagt ook om continue bijscholing en het onderhouden van je netwerk.

Dat kost tijd en het gaat ook niet iedereen even gemakkelijk af.

 

 

Elementen die samen inzetbaarheid bepalen

 

Wellicht vraag je je af aan welke criteria je moet voldoen, wil je inzetbaar blijven in werk.

Ik noem een vijftal punten om je daar een idee van te geven:

 

  1. Beroepsexpertise

Wil je inzetbaar blijven voor werk, dan heb je kennis en vaardigheden nodig, passend voor het werk dat je wilt doen.

Bovendien moet je aan kunnen tonen dat je die kennis en vaardigheden daadwerkelijk hebt. Bijvoorbeeld aan de hand van diploma’s of EVC’s. Of aan de hand van concrete voorbeelden waaruit blijkt dat je die competenties bezit.

 

  1. Anticipatie en optimalisatie

Daarbij kun je denken aan het op eigen initiatief voorbereiden op toekomstige veranderingen in werk.

Bijvoorbeeld door tijdig bij te scholen. Of om te scholen in een andere richting, als het werk dat je tot dan toe hebt gedaan lijkt te gaan verdwijnen.

En bij optimalisatie aan best practices en de meest innovatieve praktijkvoorbeelden.

 

  1. Persoonlijke flexibiliteit

Je aan kunnen passen aan veranderingen in de wetenschap wat je waard bent, wat jouw toegevoegde waarde is.

Werk is nu eenmaal aan verandering onderhevig en de laatste jaren gaan de ontwikkelingen in werk heel snel.

 

  1. Organisatiesensitiviteit

Het vermogen om in organisatieverband te participeren en presteren. Je moet “weten hoe de hazen lopen.

Zodat je op de hoogte bent van ontwikkelingen, weet hoe de verhoudingen liggen en waarvoor je bij wie moet zijn.

 

  1. Balans

Je moet diverse belangen tegen elkaar af kunnen wegen en daarnaar handelen.

Bijvoorbeeld eigenbelang en het belang van de werkgever, werk en privé, nu en in de toekomst.

 

 

In een volgend artikel lees je meer over wat duurzame inzetbaarheid te maken heeft met je persoonlijkheid.

Hoe die jouw inzetbaarheid kan belemmeren of juist bevorderen. En wat de Meer Waarde Benadering, zoals ook beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘ daarin voor jou kan betekenen.

 

 

Kun je in je ontwikkeling naar duurzame inzetbaarheid wel wat hulp gebruiken?

Bel (0575-544588/ 06 54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

Waarom motivatie en gedrevenheid voor een baan je verder brengen dan focus op je zwakke kanten

 

“Het is mooi als je scherp hebt waar je goed in bent, maar je moet ook weten waar je niet goed in bent”.

Daarvan is zij als manager overtuigd. Bij selectie is zij dan ook altijd nieuwsgierig naar zwakke kanten van kandidaten.

En daarin is zij denk ik niet de enige.

Ik weet dat bij selectie met regelmaat naar zwakke kanten wordt gevraagd: “Noem eens vijf sterke en vijf zwakke kanten van jezelf”.

Wees voorbereid op zo’n vraag. Ook al brengt het antwoord de selecteur niet dichter bij het vinden van de juiste kandidaat.

Het is mijn ervaring dat mensen over het algemeen heel goed weten waar ze minder of niet goed in zijn. Sommigen weten dat helaas zelfs beter dan waar ze goed in zijn.

Maar wist je dat focussen op je zwakke kanten een groot risico in zich heeft?

Dat investeren in een exact beeld van je sterke en zwakke kanten, bijna als een medische scan, je ver weg brengt van het op een krachtige manier verwerven van je ideale baan?

Wat het risico is van focussen op je zwakke kanten en wat je juist krachtiger maakt, lees je in mijn artikel.

 

Waarom uitmeten van zwakke kanten je niet helpt aan mooie baan

 

Focus op je zwakke kanten versterkt waar je niet goed in bent

 

‘Wat je aandacht geeft, groeit’.

Dat geldt voor positieve zaken, maar ook voor negatieve. Dus ook voor zwakke kanten van jezelf.

Door zwakke kanten van jezelf flink in je schijnwerpers te zetten en ze uit te meten, dringen ze zich nog meer aan je op.

Het worden barrières of beren op je weg. Barrières, die zo groot kunnen worden dat je je doel niet eens meer ziet. Of zulke angstaanjagende beren dat het voor jou te riskant voelt om je weg te vervolgen.

Het uitmeten van waar je niet goed in bent is dan ook een goede voedingsbodem voor ja-maar: “Ja, ik zou dat heel graag willen, maar gezien mijn zwakke kanten is dat toch niet voor me weggelegd”.

Als je zo denkt, dan gaat dat werken als een zichzelf waarmakende voorspelling. Want waarom zou je de kans grijpen en ervoor gaan, als je denkt dat het je toch niet gaat lukken?

Herken je die gedachten, dat gevoel? Laat je sterken door de voorbeelden in een van mijn vorige artikelen.

 

 

Focus niet op je zwakke kanten, maar op je persoonlijke missie met betrekking tot werk

 

Zet je schijnwerper niet op wat je niet kunt. Richt je focus op je missie met betrekking tot werk.

Waaraan wil jij een bijdrage leveren met wat je doet in je werk? Waar loop jij warm voor?

Als je weet waarom je bepaald werk wilt doen, dan kun je vlammenDat geeft jou energie en kracht.

Je zwakke kanten komen daardoor in een ander daglicht te staan. Het zijn niet langer beren op je weg. Je weet ze te hanteren en je ziet oplossingen voor waar je minder goed in bent.

Kun je bijvoorbeeld niet blind en vlug typen? Dan kun je toch nog wel een tekst produceren?

En ben je als procesmanager niet zo goed in het schrijven van beleidsstukken? Alle kans dat iemand anders, die daar juist zijn kwaliteiten heeft liggen, dat voor je kan doen.

 

 

Strengths and understrengths

 

Ik weet het, het is een spel met woorden, maar toch spreekt het me aan.

Ook al is een kwaliteit maar in geringe mate aanwezig, toch kun je er je voordeel mee doen.

Juist het totale pakket aan wat jij te bieden hebt, maakt jou waardevol voor de arbeidsmarkt.

Zo is bijvoorbeeld werken met Microsoft Word niet echt een van mijn kwaliteiten. Maar mijn vaardigheid daarin is voldoende ontwikkeld om mijn eigen teksten te digitaliseren, in een opmaak die ik voor ogen heb.

Zo kun jij vast ook je eigen voorbeelden bedenken.

 

 

Zorg dat je overtuigd en overtuigend kunt presenteren welke kwaliteiten jij hebt om succesvol jouw missie te realiseren

 

Welke kwaliteiten en welke ervaring heb jij, die maken dat jij bij uitstek geschikt bent om het werk te doen dat jij wilt doen?

Onderbouw jouw verhaal met concrete voorbeelden waaruit blijkt dat jij de vereiste kwaliteiten hebt.

Ware succesverhalen zijn het beste bewijs van wat jij te bieden hebt.

Mogelijk laten ze een aandachtige en scherpe luisteraar ook jouw valkuilen en uitdagingen zien. Noem het jouw minder sterke kanten. Of zo je wilt, je zwakke kanten.

Daar is niets mis mee. Zo’n verhaal biedt dan de kans om daarop door te vragen.

 

In mijn visie geeft die manier van werken een beter beeld van jou, dan wanneer men los van een context vraagt naar sterke kanten en jouw zwaktes.

Doet men dat wel, dan roept dat al gauw algemeenheden op.

 

 

Kortom

 

Focus niet op je zwakke kanten. Doe je dat wel, dan vormt elk dieper inzicht van wat je niet kunt, een barrière om succesvol te zijn in je werk.

Focus je op wat jou drijft, jou motiveert, jouw missie met betrekking tot werk, dan geeft jou dat energie. Dat geeft jou kracht. Dan laat je je niet tegenhouden door zwakke kanten van jezelf.

Je weet die zwakke kanten te hanteren of je vindt er een oplossing voor.

 

 

Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen met betrekking tot de focus op zwakke kanten. 

Wil je ze delen? Ik lees het graag.

 

 

 

 

Meer van hetzelfde belooft geen doorbraak naar succes

 

En na een lange worsteling lag de vlieg dood op de vensterbank………….

Een waar gebeurd verhaal, dat je vast herkent.

 

Ik zit in een rustige ruimte en mijn aandacht wordt getrokken door een vlieg. De vlieg wil naar buiten. Het beestje is de laatste energie in zijn korte leventje aan het verbruiken in een zinloze poging om door het glas van het raam naar buiten te vliegen.

Steeds weer vliegt de vlieg in de richting van het glas en knalt met zijn vleugels tegen de ruit. De vlieg probeert steeds harder om door de ruit naar buiten te komen.

Maar het werkt niet.

Zijn waanzinnige pogingen bieden geen kans op succes. Vreemd genoeg is de worsteling zijn valkuil. Het is onmogelijk voor de vlieg om door te breken door het glas.

Desondanks heeft het kleine insect kennelijk zijn leven gericht op het bereiken van zijn doelen door domme inspanning en daaraan vasthouden.

De vlieg is gedoemd te sterven. Te sterven op de vensterbank.

 

Als je blijft doen wat je deed, dan creëer je geen doorbraak

 

De vlieg ziet de mogelijkheid van een doorbraak niet

 

En die mogelijkheid ligt soms heel dichtbij.

Bijvoorbeeld aan de overkant van de kamer, nog geen tien stappen verder, waar de deur open staat. In een paar seconden had de vlieg naar buiten kunnen vliegen.

Met een fractie van de moeite die nu tevergeefs is, had de vlieg zich kunnen bevrijden uit de zichzelf opgelegde val.

De doorbraakmogelijkheid is er. Het had zo gemakkelijk kunnen zijn.

Waarom probeert de vlieg dan geen andere manier? Hoe kan het, dat de vlieg zo vasthoudt aan het idee dat die ene specifieke route de meeste kans biedt op succes?

 

Bij ons op zolder kan het zelfs gebeuren dat een vlieg tegen het glas van het tuimelraam aan blijft vliegen. Het tuimelraam staat open en nog geen vijftien centimeter onder het raam is de vrije lucht.

Pas als je het tuimelraam helemaal kantelt en de vlieg als het ware naar buiten stuurt, pakt die de juiste route om zichzelf te bevrijden.

 

Welke logica zit erachter dat de vlieg maar doorgaat tot zijn dood, met het zoeken van een doorbraak met meer van hetzelfde?

Ongetwijfeld heeft deze benadering voor een vlieg zin. Maar helaas is het een benadering die de vlieg moet bekopen met zijn dood.

 

 

Met meer van hetzelfde is het moeilijk om een doorbraak te creëren

 

Soms handelen mensen net als vliegen. En dan denk ik met name aan hun handelen om een baan te verwerven.

In een eerder artikel schreef ik al over het onderscheid tussen werken IN en werken AAN de baanverwerving.

Ik realiseer me heel goed dat wat ik hier zeg niet respectvol klinkt, maar er is wel een gelijkenis met het beschreven gedrag van vliegen.

Sommige baanzoekers blijven maar vacatures zoeken en brieven schrijven. Soms hebben ze wel honderd sollicitatiebrieven op hun conto staan. Misschien herken je jezelf daar wel in.

Volhardend gaan ze door.

Dat doorzettingsvermogen vind ik zeer prijzenswaardig. Want het is niet niks als je je voor de volle 100% inzet en die inzet dan toch niet leidt tot die mooie nieuwe baan.

Maar harder proberen en harder je best doen is niet noodzakelijkerwijs dé oplossing om te bereiken wat je voor ogen hebt. Misschien wel die mooie baan.

Harder je best doen houdt geen belofte in, dat je krijgt wat je uit het leven wilt halen. Soms is domweg maar blijven proberen en maar doorgaan met hetzelfde,  in feite een deel van het probleem.

 

 

Wil je een doorbraak creëren? Doe het eens anders

 

Dat geldt ook voor de baanverwerving.

Durf vaste patronen en de traditionele manier van baanverwerving los te laten. Want meer van hetzelfde belooft geen doorbraak naar succes.

Het is tijd voor handelen op basis van een andere manier van denken, een paradigmashift.

Succesvolle mensen focussen niet eenzijdig op het zoeken van vacatures en het schrijven van sollicitatiebrieven. Zij maken gebruik van een beproefde strategie. De Meer Waarde Benadering is zo’n strategie.

 

Richt je hoop op een doorbraak, niet door nog harder te proberen om je doel te bereiken met wat tot nu toe voor jou niet heeft gewerkt. Want dan dood je je kans op succes.

Durf je open te stellen voor het onverwachte, want:

 “Als je het niet verwacht,

zul je het onverwachte niet vinden,

want je vindt het niet zomaar

en het is moeilijk” (Heraclitus, 500 v. Chr.)

 

Vind je het moeilijk om proactief en ondernemend zelf sturing te geven aan je loopbaan? En daadwerkelijk de baan te realiseren die jij voor ogen hebt?

Maak je de Meer Waarde Benadering eigen en realiseer daadwerkelijk de voor jou ideale baan.

 

Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend oriënterend gesprek. Dat gesprek verplicht je tot niets.

 

 

 

 

Stop met een baan zoeken, begin met vinden

 

Stop met zoeken.

Ben je altijd alles kwijt? Houden zo. Misschien vind je iets beters.

Ben je je baan kwijt? Mooi! Misschien vind je een betere baan dan je had.

 

Ben je écht je baan kwijt, dan kun je je in die stelling vast niet een, twee, drie vinden. Maar vier, vijf, zes, misschien wel.

Zeker als je weer een nieuwe baan gevonden hebt.

Het is mijn ervaring dat mensen als resultaat van een outplacementtraject vaak een mooiere baan vinden dan ze daarvoor hadden.

Maar die nieuwe baan is dan meestal niet het resultaat van krampachtig zoeken. Wel van gericht, maar vrijelijk onderzoek doen naar behoeftes op de arbeidsmarkt. Zodat je verborgen banen boven water krijgt of je eigen baan kunt creëren.

 

Wat een baan zoeken en de paradox van de liefde met elkaar te maken hebben

 

Als je gericht bent op zoeken, dan raak je gauw verkrampt

 

Of het nu gaat om sleutels die je kwijt bent, je portemonnee of anderszins.

Je bent dan geneigd om te blijven zoeken. Zeker als je een volhouder bent zoals ik.

Maar inmiddels heb ik geleerd dat je het zoeken dan maar beter los kunt laten. Want mogelijk komt wat je zocht, dan vanzelf naar je toe.

 

Met betrekking tot zoeken van werk is het eigenlijk niet anders.

Zoeken van werk kan een heel frustrerende bezigheid zijn. Om te beginnen het zoeken naar passende vacatures. Uren kun je daarvoor struinen op het internet. Ook al heb je de juiste zoekwoorden bij de hand en weet je inmiddels hoe de zoekmachines werken.

Heb je mooie vacatures gevonden, dan is het de kunst om brieven te schrijven waarmee je je van anderen onderscheidt.

Omdat het gaat om een baan zoeken, raak je al gauw enigszins in de kramp. En wordt het moeilijk om een spontane, vlot geschreven brief te produceren.

Ik zie dat bij mijn coachklanten.

Het helpt dan om eerst mondeling te vertellen waarom de vacature je aanspreekt, waarom je voor betreffende organisatie wilt werken en wat jou met name geschikt maakt voor de functie.

Heb je dat eenmaal op een rij, schrijf het dan uit in briefvorm. Gebruik je eigen woorden. En maak de formuleringen niet mooier dan jou eigen is. Doe je dat wel, dan krijgt de brief al gauw iets krampachtigs, iets gekunstelds en dat komt je sollicitatie niet ten goede.

 

Al met al kan zoeken naar werk je zielsongelukkig maken. Vooral als het je maar niet lukt om te vinden wat je zoekt. En dus uitverkozen te worden voor de baan die je wilt.

Stoppen met een baan zoeken en beginnen met vinden van een baan is dan de oplossing. Maar voor de meeste mensen is dat moeilijk. Want stoppen met zoeken betekent loslaten. En dat is lang niet altijd makkelijk. Zeker als je net iets heel wezenlijks zoals je baan, bent kwijtgeraakt.

Dan wil je zo snel mogelijk op zoek naar een nieuwe.

 

 

Stop met een baan zoeken, begin met vinden van een baan

 

Zoeken is gedoe. Zoeken is over het algemeen niet leuk. Of je moet al houden van geocachen.  Dan wordt zoeken écht een sport.

Maar ook al wordt het zoeken van een baan weleens vergeleken met topsport, ik kan me voorstellen dat je liever met een andere sport bezig bent.

Durf het zoeken van een baan los te laten. Sta jezelf toe om open naar de wereld te kijken. Dan komt er gegarandeerd werkelijk van alles op je af.

 

Wat dat betreft kun je de vergelijking maken met wat men noemt de paradox van de liefde. De liefde vind je niet, als je ernaar op zoek bent. Je vindt de liefde zodra je stopt met zoeken; ‘then it hits you’.

Of de paradox van geluk.

Geluk is niets meer dan tevredenheid in of met het huidige moment – zonder verdriet en spijt over wat geweest is, zonder zorgen over de toekomst. Het is een hier en nu-ding. Mensen die gefocust zijn op wat ze op dat moment aan het doen zijn – of dat nou schilderen of afwassen is – zijn gelukkiger dan mensen die dagdromen, tobben en piekeren hoe ze gelukkiger kunnen worden’.

Het geluk zelf ontstaat dus pas als je er niet naar op zoek bent. Met het vinden van een mooie baan is het vaak niet anders.

 

 

Doen van je onderzoek en serendipiteit

 

Serendipiteit is het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders.

Serendipiteit heeft alles te maken met open staan voor het ongewone, het onverwachte.

In een eerder artikel beschreef ik hoe je serendipiteit voor je loopbaan kunt laten werken.

In dat artikel geef ik je daarvoor ook concrete tips.

 

 

Kortom

 

Stop met zoeken van een baan, begin met vinden van een baan.

Durf los te laten. Kijk verder dan het voor de hand liggende, stereotyperingen en functienamen. Borduur niet alleen voort op wat je tot nu toe hebt gedaan.

Doe je voordeel met je netwerk, wees niet te kieskeurig met de mensen die je spreekt. Stel je open voor het onverwachte.

Zie onderzoek doen naar werk als een alledaagse bezigheid, gun jezelf de ruimte en laat je inspireren door wat er toevallig op je pad komt.

 

 

 

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen met het vinden van een baan.
Wil je ze delen? Ik lees het graag.

 

 

 

Hoe je als vrouw beter gebruik maakt van je netwerk

 

Vrouwen zouden beter gebruik moeten maken van hun netwerk. Dat helpt hen om de top te bereiken, concludeert Jeanne Martens in haar proefschrift. Zij onderzocht de betekenis van netwerken in relatie tot de carrière van hoogopgeleide vrouwen.

Vrouwen zijn zich over het algemeen minder bewust van hun netwerk dan mannen en zetten hun connecties minder vaak in om hun carrièredoelen te realiseren. Bovendien zijn de opbrengsten van netwerken voor vrouwen vaak ook lager.

Maar hoe dan beter gebruik maken van je netwerk?

Geïnspireerd door tips uit het proefschrift van Jeanne Martens geef ik je een aantal suggesties. En ook mannen kunnen er hun voordeel mee doen.

 

Wat vrouwen van mannen kunnen leren

 

Sta bewust stil bij je netwerk

 

Denk niet te gauw dat je nauwelijks een netwerk hebt. Ik heb de indruk, ook van mijn coachklanten, dat veel mensen geneigd zijn de grootte van hun netwerk te onderschatten. Misschien wel omdat ze bij netwerk gelijk denken aan een zakelijk netwerk.

Je netwerk is meer dan je zakelijke netwerk. En ook meer dan je connecties op LinkedIn. Denk maar eens aan connecties als familie, vrienden, leden van verenigingen, disputen, kringen, clubs waar je lid van bent, vrijwilligerswerk dat je doet. En vergeet niet de mensen die je kent van het schoolplein, de hockey- of de voetbalclub, de atletiek- of de tennisvereniging van je kinderen.

Als wij in ons stadje wandelen kom ik altijd wel mensen tegen die ik ken. Tot verbazing van mijn man, die mij dan vraagt wie dat is en waarvan ik die ken.

Om je bewust te worden van je netwerk is het de moeite waard om bijvoorbeeld eens een mindmap te maken van alle verbanden waar jij deel van uitmaakt. En, als je blad groot genoeg is, welke mensen je op die manier kent. Ik vermoed dat je versteld zult staan van het resultaat. En mogelijk komen er gelijk ideeën in je op wie je waarvoor zou kunnen contacten.

En wat betreft LinkedIn, loop je connecties eens na en realiseer je welke voor jou interessante mensen je allemaal kent. Dat bladeren door je connecties kan gelijk aanleiding zijn om contacten weer eens op te warmen.

 

 

Wees zichtbaar, gebruik je netwerk om je resultaten te delen

 

Doe dat intern én extern. Over het algemeen vertellen mannen wat makkelijker over wat ze gerealiseerd hebben, dan vrouwen. Vrouwen zijn daar over het algemeen wat bescheidener is.

En denk dan niet alleen aan resultaten delen. Gebruik netwerken ook om een beeld te krijgen van wat er speelt, wat ontwikkelingen zijn in een voor jou interessant werkveld of vakgebied, wat uitdagingen zijn waar men tegenaan loopt en wat behoeftes zijn waar jij met wat jij te bieden hebt, op in kunt spelen. En durf door te vragen.

Wat zichtbaar zijn betreft herken ik wat Jeanne Martens in haar onderzoek constateerde: dat veel vrouwen de netwerkbijeenkomsten als sluitpost van hun agenda’s beschouwen. Dat bij drukte netwerkbijeenkomsten vaak als eerste worden geschrapt.

Dat mannen eerder dan vrouwen bewust tijd vrijmaken voor bijvoorbeeld de vrijmibo’s, de vrijdagmiddagborrels. Terwijl voor vrouwen de vrijdag vaak parttime dag is. En als dat niet zo is, dat ze graag op tijd thuis willen zijn voor het weekend.

Of dat vrouwen liever nog even doorwerken op kantoor om hun werk af te krijgen, dan dat ze naar de netwerkbijeenkomst gaan.

Wetend dat netwerken je als vrouw (maar ook als man) helpt om de top te bereiken zegt Jeanne Martens dan ook: ‘Maak tijd voor netwerken. Ruim bewust tijd in je agenda in. Netwerken is werk. Bespreek het zo nodig thuis.’

 

 

Zoek en vind deuropeners en liever nog sponsoren

 

In een van mijn vorige artikelen kun je lezen over deuropeners; mensen die figuurlijk voor jou alvast de deur bij een voor jou interessant netwerkcontact op een kiertje kunnen zetten. Zo ben ikzelf bijvoorbeeld regelmatig deuropener voor mijn coachklanten. Ik stuur dan een e-mail naar een netwerkcontact van mij, waarvan ik weet dat dit van betekenis kan zijn voor mijn coachklant. Ik vraag of mijn coachklant hem of haar mag bellen voor een afspraak. Dat is eigenlijk altijd oké. Bovendien heeft het werken met verwijzers het grote voordeel dat het contact dan ook al is ‘opgewarmd’.

Jij hebt vast ook mogelijke deuropeners.

Een sponsor is nog waardevoller dan een deuropener. Een sponsor is niet alleen iemand die jou kan introduceren, maar ook kan aanbevelen. Als een sponsor jou aanbeveelt, word je door anderen eerder op waarde geschat.

Zo’n sponsor kan een oud-collega zijn, een oud-leidinggevende, een bestuurder of commissaris of iemand die een rolmodel voor je is.

Vind als vrouw een mannelijke sponsor. Daar heb je mogelijk meer profijt van dan van een vrouw als sponsor. Enerzijds omdat het nog steeds zo is, dat meer mannen topfuncties uitoefenen dan vrouwen. Anderzijds omdat mannen toegang hebben tot andere netwerken dan vrouwen.

Wat betreft sponsoring is het natuurlijk het mooiste als iemand in een face to face contact met een mogelijk interessant persoon jou kan aanbevelen. Maar ook waardevolle aanbevelingen op LinkedIn werken als sponsoring. Dus, durf om aanbevelingen op LinkedIn te vragen.

 

 

Durf om hulp te vragen van je netwerk

 

Realiseer je dat je netwerk inschakelen voor informatie of introductie geen brevet van onvermogen is, maar een slimme zet.

Als je carrière wilt maken, hoort netwerken erbij.

Voor haar onderzoek sprak Jeanne Martens 86 topvrouwen. Allen vertelden ze dat hun netwerk een wezenlijke rol heeft gespeeld in hun loopbaan en benadrukten ze het belang van sponsors. Sponsors, die als een soort ambassadeur hun protegé bijstaan met advies en diegene introduceren in relevante netwerken. Het biedt dus absoluut mogelijkheden en het zou helpen als meer vrouwen zich daar bewust van zijn.

 

 

Denk strategisch, schakel niet alleen mensen in die je aardig vindt of goed kent, zie het zakelijk

 

Ik kan me goed voorstellen dat het, het makkelijkst is om mensen in te schakelen dat je goed kent en aardig vindt. Dat is ook het meest vertrouwd. En zeker als je nog maar net begonnen bent met netwerken, heel verstandig.

Maar heb je eenmaal wat ervaring opgedaan, schakel dan door en maak strategische keuzes.

Realiseer je daarbij dat echt netwerken lef vraagt. Dat geldt niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen.

Succes bij de baanverwerving wordt voor een deel bepaald door de mate waarin je angst weet te overwinnen. Die angst overwin je door te doen. Stap uit je comfortzone, durf op mensen af te stappen en durf eventueel je neus te stoten.

 

 

Deel zijn van het ‘old boys network’ of voor je gevoel vastzitten in de krabbenmand

 

Mannen zetten vaker hun connecties in om carrièredoelen te bereiken dan vrouwen. Ook schuiven mannen elkaar over het algemeen makkelijker dingen toe dan vrouwen.

Dat doet mij denken aan het old boys network en de ervaring van een van mijn coachklanten, een vrouw. Zij werkte bij de overheid en vertelde dat zij in het verleden een tweetal keren gepasseerd was voor een functie die zij ambieerde. Zij had de indruk dat zij niet voldoende stevige sponsoren had, op het juiste niveau in het old boys network.

Dat vrouwen minder makkelijk dingen naar elkaar toeschuiven wordt wel toegeschreven aan wat men noemt het krabbenmand effect. Dat wij vrouwen elkaar naar beneden halen. En het elkaar niet gunnen om uit de mand te kruipen. Terwijl je juist door elkaar te helpen om hogerop te komen op de werkvloer, ook zelf succesvoller wordt.

 

 

Tot slot

 

Ben je eraan toe om stappen te zetten in je loopbaan?

Maar heb je nog onvoldoende specifiek wat jij te bieden hebt, wat jouw waarde is op de arbeidsmarkt?

En welke maatschappelijke bijdrage jij wilt leveren met wat je doet in je werk en hoe het profiel van je ideale werk eruitziet?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

Of plan een afspraak in voor een oriënterend gesprek. Dat kan met deze link