Tag Archief van: levensdoelen

Moeilijke keuzes, een makkelijk leven

Waarom het goed is om bij het stellen van je doelen, ook je angsten te definiëren

 

Wil je iets bereiken, dan is het goed om doelen te stellen, je doelen te visualiseren en voor ogen te houden.

Maar op weg naar je doel en misschien al voordat je de eerste stappen zet, komen er beren op je weg in de zin van ‘angsten’; bezwaren, moeilijkheden, allerlei negativiteit. Die angsten zijn bijna onvermijdelijk en je hebt ermee te dealen. De aanpak van Timothy Ferriss helpt je daarbij.  

‘Sta je voor een belangrijk keuzemoment en wil je tot een goede beslissing komen, dan is het cruciaal is om je angsten te definiëren.’  

Dat zegt Timothy Ferriss, bekend van het boek The 4 hour work week. Voor hem is het definiëren van je angsten, fear setting, voor goede beslissingen zelfs belangrijker dan het definiëren van je doelen, goal setting.  

Hoe je angsten te definiëren en de vervolgstappen bij fear setting te zetten, zodat je komt tot goede beslissingen, lees je in mijn artikel.

 

Het is goed om je angsten te definiëren bij het stellen van je doelen

 

Het stoïcisme als praktische filosofie om te komen tot goede beslissingen  

 

Volgens Timothy Ferriss biedt stoïcisme de oplossing om te komen tot betere beslissingen. 

Misschien ben je geneigd om stoïcisme te associëren met ‘stoïcijns’ in de zin van ‘onverstoorbaar’. Dan denk je algauw aan iemand zonder emoties, medeleven, empathie. Iemand die het niets doet wat er gebeurt of gebeurd is.  

Maar daar heeft stoïcisme niets mee te maken, integendeel.  

In het stoïcisme gaat het niet over het onderdrukken van je emoties en het je niet laten kennen. Emoties zijn juist belangrijk om te komen tot goede beslissingen.

 

 

Drie belangrijke principes, aan het stoïcisme ontleend, als uitgangpunten voor ‘fearsetting’

 


1. Er bestaat niet zoiets als ‘goed’ of ‘slecht’  

Alles in het leven is slechts waarneming en die waarnemingen verschillen van persoon tot persoon, omdat ze worden gevormd door het individu. Het zijn onze interpretaties die iets maken tot iets goeds of iets slechts. 

Dat betekent bijvoorbeeld dat je ontslag kunt zien als iets slechts of als iets goeds. Of een verbroken relatie als iets slechts of iets goeds. 

Overigens is het wat betreft ontslagen worden mijn ervaring, dat mijn coachklanten hun ontslag op het moment zelf vaak ervaren als iets slechts en pas gaande het begeleidingstraject of achteraf, als iets goeds. En dan kunnen zeggen: ‘Het ontslag is het beste dat me had kunnen overkomen.’  

 

2. Focus op zaken waar je controle over hebt 

Maak onderscheid tussen zaken waar je invloed op hebt en waarop niet. Of anders gezegd: vraag je af, wat kan ik onder controle houden en wat niet? 

Over zaken waarover je geen controle hebt, hoef je je ook niet druk te maken. Dus, focus op zaken waar je wel controle over hebt. En accepteer omstandigheden waarvoor dat niet geldt.  

Overigens kun je wel creatief met die laatstgenoemde omstandigheden omgaan.  

 

3. Bereid je voor op wat fout kan gaan  

Als je daarop voorbereid bent, dan is het makkelijker om erop te anticiperen en op te reageren. Dat maakt het definiëren van je angsten, fear setting, ook zo waardevol.  

 

 

Negatieve visualisatie; het overdenken van het slechte, het kwade 

 

Het identificeren van je angsten kun je zien als een voorbeeld van negatieve visualisatie; je een beeld vormen van wat er allemaal mis kan gaan. In fear setting is dat de eerste stap.  

De twee volgende stappen in de systematiek zullen je laten inzien dat wat je vreest niet zo erg is als je dacht. Of dat de negatieve gevolgen minder groot zijn dan je dacht. 

 

De drie stappen bij Fear setting: 

Stap 1: In detail visualiseren van de worstcasescenario’s waar je bang voor bent: 

a. Benoemen: alle negatieve punten die je je kunt voorstellen dat ze gebeuren als je die stap zet.  

b. Voorkomen: wat je kunt doen om de waarschijnlijkheid te verkleinen dat echt gebeurt wat je vreest. Of wat je kunt doen om te voorkomen dat überhaupt gebeurt wat je vreest. 

c. Repareren: wat je kunt doen als je vrees werkelijkheid wordt. Wat kun je doen om de schade te beperken of te herstellen? Of: wie kan je helpen? Of: wie heeft hier ervaring mee gehad en kan/wil zijn ervaring met je delen, zodat jij daar je voordeel mee kan doen?  

 

Stap 2: In kaart brengen wat het je op kan leveren als je een poging waagt of deels succes hebt. 

 

Stap 3: In kaart brengen wat het je kost als je geen beslissing neemt. 

 

 

Tot slot 

 

Fear setting komt voor mij niet in de plaats van goal setting. Maar doelen nastreven zonder rekening te houden met de beren op je weg is niet slim. 

Alhoewel mensen over het algemeen goed zijn in het bedenken van wat allemaal fout kan gaan als ze iets nieuws proberen.  

Waar je vaak niet over nadenkt is wat de nare gevolgen, de kosten zijn, als je de status qua handhaaft en geen poging doet om zaken te veranderen. Vraag je zelf dus af wat de kosten zijn als je bepaalde actie of een besluit uit de weg gaat.  

Ferriss zegt hierover:  

‘Realiseer je dat het kan zijn dat 1 tot 3 voor jou negatieve zaken oppakken, genoeg kan zijn om 8 tot 10 positieve effecten te bereiken. De moeilijkste keuzes waarvoor we bang zijn om ze te maken, zijn heel veel vaak precies de keuzes die we juist moeten maken.’ 

En geïnspireerd door Jerzy Gregorek zegt hij:  

Makkelijke keuzes, een moeilijk leven, moeilijke keuzes, een makkelijk leven  

 

 

Vraag jezelf eens af: 

Op welk vlak in jouw leven op dit moment zou het analyseren van angsten belangrijker kunnen zijn dan het benoemen van je doelen?  

 

 

 

 

/door
,

Stress; vriend of vijand?

Hoe anders denken over en omgaan met stress je gezonder kan maken 

 

Je zou denken dat stress je ziek maakt en het risico verhoogt op van alles en nog wat, van een gewone verkoudheid tot hart- en vaatziekten.  

Als ik om me heen hoor, dan wordt stress ook best vaak genoemd als belangrijke factor bij ziek worden en ziek zijn.  

Ook Kelly McGonigal, docent gezondheidspsychologie aan Stanford University, zag stress als een vijand, een bedreiging voor de gezondheid. Maar ze kwam door de resultaten van een Amerikaans onderzoek naar de invloed van stress op vroegtijdig overlijden, tot een andere visie.  

Hoe je denkt over stress en hoe je ermee omgaat blijkt namelijk veel uit te maken. Zo veel dat stress, in plaats van ziek, je zelfs gezonder kan maken.

 

Anders denken over en omgaan met stress kan je gezonder maken

 

Relatie tussen stress en vroegtijdig overlijden

 

Uit het Amerikaanse onderzoek kwam naar voren, dat mensen die in het jaar voorgaand aan het onderzoek veel stress hadden ervaren, 43 procent meer kans hadden om vroegtijdig te overlijden.  

Je zou dus denken dat stress slecht is, een bedreiging voor je gezondheid.  

Maar wat bleek uit het onderzoek?  

Het risico op vroegtijdig sterven door stress, gold alleen voor de mensen die dachten dat stress gevaarlijk was voor hun gezondheid.  

Mensen die veel stress ondervonden, maar die niet als gevaarlijk beschouwden, hadden niet meer kans om vroegtijdig te overlijden. Ze hadden in verhouding tot anderen zelfs het laagste risico om te sterven. Mensen die weinig stress ervaarden, meegerekend.  

De onderzoekers schatten dat over de acht jaar dat ze sterfgevallen volgden, 182 duizend mensen vroegtijdig stierven. Niet door de stress zelf, maar van het idee dat het slecht is voor je gezondheid.

 

 

Als je denken over stress verandert, blijkt je lichaam er anders op te reageren

 

Bij een typische stressreactie gaat je hartslag omhoog en je bloedvaten trekken samen. Ook ga je sneller ademen en mogelijk zweten. Dat zweten kan dan veroorzaakt worden door de hoeveelheid adrenaline in je lichaam. In een stressvolle situatie maakt je lichaam namelijk meer adrenaline aan om te kunnen vechten of vluchten.  

Misschien herken je genoemde verschijnselen. Bijvoorbeeld van een sollicitatiegesprek, een voor jou spannend gesprek met je leidinggevende of een vergadering waarbij je bij de rondvraag met je ogen de kring volgend, voor jou de spanning voelt stijgen als jouw beurt nabijkomt.  

 

Het opmerkelijke is dat als je anders leert denken over stress en er anders mee leert omgaan, je lichaam ook anders daarop gaat reageren.  

Uit onderzoek bleek dat bij mensen die stress zagen als hulpmiddel om een uitdaging aan te gaan en ondersteunend voor hun prestatie, hun bloedvaten ontspannen bleven. Hun hartslag versnelde wel, maar met een gezonder, wat heet, cardiovasculair profiel. Lijkend op wat er gebeurt op momenten dat je heel blij bent of je heel krachtig en moedig voelt.  

Ook het sneller ademen hoeft geen probleem te zijn; er gaat juist meer zuurstof naar je brein.  

Dat doet me ook denken aan mensen die aangeven het best te presteren als ze enige spanning ervaren. En bijvoorbeeld pas in actie komen als de deadline dichtbij komt. Een ander zou er in negatieve zin stress van krijgen, maar zij gaan dan juist als een speer.

 

 

De aangemaakte oxytocine maakt je socialer en gezonder

 

Je hebt vast weleens gehoord van oxytocine, beter bekend als het knuffelhormoon.  

Oxytocine is een stresshormoon. Je hypofyse verspreidt het als deel van de stressreactie en het heeft invloed op je brein. Het motiveert je om steun te zoeken. Het zet je aan om iemand te vertellen hoe je je voelt in plaats van dat op te kroppen. Het maakt ook dat je sneller ziet dat iemand worstelt met iets, zodat je elkaar kunt steunen.  

 

Maar hoe maakt oxytocine je gezonder?  

Kennelijk heeft oxytocine niet alleen invloed op je brein, maar ook op andere lichaamsfuncties. Een belangrijke rol van oxytocine is dat het je vasculaire systeem beschermt tegen de effecten van stress. Het helpt je bloedvaten ontspannen te blijven. Bovendien helpt het je hartcellen te regenereren en versterkt het je hart.  

Al die positieve effecten worden ook nog eens versterkt door sociaal contact en sociale steun. Verbinding met mensen fungeert als mechanisme voor stressveerkracht.  

 

 

Hoe je denkt en hoe je omgaat met stress kan je stresservaring transformeren

 

Kelly McGonigal zegt daarover: 

‘Als je je stresservaring beschouwt als nuttig, creëer je een biologie van moed. Als je je verbindt met anderen in stress, creëer je veerkracht. 

Als je zo naar stress kunt kijken, dan word je niet alleen beter in het hanteren van stress. Je maakt ook een stevig statement. In die zin dat je zegt dat je voldoende vertrouwen hebt om de uitdaging van het leven aan te gaan.’ 

 

En naar aanleiding van de vraag of het een goed idee is om een stressvolle baan op te pakken, zegt ze: 

‘Nastreven wat betekenis geeft in je leven is gezonder dan ongemak proberen te vermijden.  

En de beste manier om beslissingen te nemen is dat na te jagen wat betekenis in je leven brengt en erop te vertrouwen dat je de stress die volgt, aankan.’ 

 

 

 

Zou je graag werk doen waarin je een bijdrage kunt leveren die voor jou van betekenis is?  

Maar weet je nog niet hoe dat werk eruit moet gaan zien? 

 

En zou je graag erop vertrouwen dat je de stress aankunt, die komt kijken bij het verwerven van een nieuwe baan? 

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

 

 

 

 

/door

Weten wat je wilt; de sleutel voor gepassioneerd leven

Hoe je zelf de regie over jouw levenstrein kunt nemen

 

“Ik ben zoekende hoe ik de komende 20 jaar mijn carrière vorm kan en wil geven. Ik heb veel gedaan, maar ik loop vast. Wat is mijn passie? Heb ik überhaupt wel een passie?”

Misschien herken jij je in bovengenoemde vragen. Heb jij je die vragen ook wel eens gesteld. Of houden ze jou op dit moment bezig.

 

Met betrekking tot de vraag of je überhaupt een passie hebt, kan ik je alvast geruststellen.

Iedereen heeft een passie, ook al ben je je daar misschien niet van bewust. Mogelijk zelfs meer dan één. Als je passie tenminste ziet als de zin, de betekenis van het leven of dat wat voor jou de moeite waard is om voor te leven.

En je passie kun je ontdekken. Die hoef je niet te verzinnen.

In mijn artikel help ik je op weg.

 

Weten wat je wilt; de sleutel voor gepassioneerd leven

 

Gepassioneerd leven; wat betekent dat voor jou?

 

Is gepassioneerd leven voor jou een leven vol hartstocht?

Een leven waarin jouw energie vrijelijk van binnen naar buiten kan stromen? En waarin je steeds weer nieuwe energie opdoet omdat je bijvoorbeeld bezig kunt zijn met activiteiten waarvan je houdt?

Ervaar je positieve emoties als bron van jouw energie en wil je aan die emoties uiting geven?

 

Of is gepassioneerd leven meer een betekenisvol leven voor jou?

Een leven waarin je van betekenis kunt zijn met wat je doet?

Het is dan de vraag wat jou zodanig raakt dat je jouw bijdrage wilt leveren aan het herstel, het verbeteren of het ontwikkelen daarvan?

Dat je eigenlijk niet aan kunt zien dat zaken of ontwikkelingen zijn zoals ze zijn? Dat je er bij wijze van spreken onder lijdt dat het is zoals het is?

 

Die vorm van gepassioneerd leven raakt aan of misschien beter, gaat over jouw bigger why. Het hogere dat een antwoord geeft op waarom je doet wat je doet.

 

 

Jouw loopbaan vormgeven overeenkomstig jouw passie

 

Mogelijk is bezig zijn met activiteiten die je heel graag doet voor jou onvoldoende voor een gepassioneerd leven. Of bezig zijn met activiteiten waarmee je een bijdrage kunt leveren overeenkomstig jouw persoonlijke missie.

Daarvoor is voor jou meer nodig.

Als loopbaancoach kan ik dat onderschrijven. In mijn coachtrajecten wordt die ervaring met regelmaat gedeeld.

 

Om te beginnen kun je iets wel graag doen, maar of je daar ook goed in bent? Dat is nog maar de vraag.

Vaak wordt gedacht dat als je iets leuk vindt om te doen, dat je daar dan ook goed in bent. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn.

Als je iets leuk vindt om te doen, maar als je daarbij met regelmaat geconfronteerd wordt met jouw incompetenties, dan is dat heel frustrerend en werkt negatief voor jouw passie.

 

En wat als op de arbeidsmarkt geen behoefte is aan de bijdrage die jij wilt leveren overeenkomstig jouw persoonlijke missie?

Of als je niet voldoende inkomen kunt genereren met wat jij goed kunt, graag doet en wat aansluit bij jouw persoonlijke missie?

Want ook al denk jij dat als ergens behoefte aan is, dat men er dan ook geld voor over heeft, het is nog maar de vraag of dat zo is.

 

 

Een variant van gepassioneerd leven, waarin vier elementen geïntegreerd zijn

 

Hoe heerlijk zou het zijn als je in je loopbaan bezig kunt zijn met activiteiten waarin je jouw kwaliteiten in kunt zetten en ze verder kunt ontwikkelen?

Dat je bovendien kunt doen wat jij graag doet?

En dat je met waar jij goed in bent en met wat jij graag doet jouw bijdrage kunt leveren aan waar behoefte aan is en wat aansluit bij jouw persoonlijke missie?

En als je daar dan ook nog een mooi inkomen kunt genereren?

 

Dan heb je de sleutel tot gepassioneerd leven te pakken.

Op z’n Japans, jouw Ikigai:

 

Ikigai

 

 

Passie in de zin van betekenis van het leven, is voor ieder individu anders

 

Juist daardoor kunnen we elkaar aanvullen en kan ieder een zodanige bijdrage leveren dat die optimaal tot zijn recht komt.

Want ook al heb je nu geen werk of geen fijn werk, ergens zit men te wachten op een professional zoals jij.

Dat is mijn stellige overtuiging. En het is mijn missie om mensen (weer) in verbinding te brengen met hun kwaliteiten en wat ze graag doen.

En hen vervolgens zo toe te rusten dat ze het werk kunnen vinden of creëren waarin ze hun missie kunnen realiseren en waarmee ze een mooi inkomen kunnen genereren.

 

 

Betekenis van leven kan gaande de levensloop veranderen en bijgesteld worden

 

Wat voor jou het leven betekenisvol maakt kan gaande jouw levensloop veranderen.

Zoals ook jouw persoonlijke missie geen vaststaand gegeven is.

Denk alleen maar eens aan ontwikkelingen in jezelf en in jouw omgeving en de impact daarvan op wat voor jou met name belangrijk is.

Zo ben je misschien onlangs vader of moeder geworden, waardoor jouw werk in een heel ander daglicht is komen staan. Of wil je ruimte maken voor mantelzorg voor een van jouw ouders.

Of past gezien jouw leeftijd een rol als mentor inmiddels goed bij jou en wil je met jouw kennis en ervaring van betekenis zijn voor starters op de arbeidsmarkt.

 

Het is dan ook niet vreemd als je zoals mijn coachklant mooie dingen hebt gedaan in je leven tot nu toe, maar op een gegeven moment vastloopt in je loopbaan.

Niet wetend wat jouw passie is en je afvragend of je überhaupt nog een passie hebt.

 

 

In een volgend artikel reik ik je praktische oefeningen aan om jouw passie op het spoor te komen. Zodat je vanuit jouw verleden en heden je koers uit kunt zetten naar de toekomst.

 

 

 

Kun je daarbij wel wat hulp gebruiken? 

Lees mijn aanbod betreffende individuele loopbaancoaching.

Gegarandeerd heb je na het coachtraject een helder beeld van jouw concrete invulling van de integratie van de vier elementen, die leiden tot een gepassioneerd leven.

Een leven waarvoor jij elke ochtend enthousiast je bed uit komt.

 

 

 

 

/door

Inzicht door tijdschrijven geeft uitzicht op beter gebruiken van je tijd

Hoe tijdschrijven jou inzicht geeft en wat je van de resultaten kunt leren met betrekking tot jouw tijdbesteding

 

Tijdschrijven, urenregistratie; bij veel mensen roepen die woorden negatieve associaties op. En weerstand als het van je gevraagd wordt.

Voor anderen is het heel gewoon. Bijvoorbeeld als je gewend bent om projectmatig te werken.

Welke ervaring je er zelf mee hebt en hoe je er ook tegenaan kijkt, tijdschrijven kan heel zinvol zijn. Incidenteel of als onderdeel van je werk.

Zo is het de moeite waard om eens een bepaalde periode bij te houden hoe je jouw tijd gebruikt. Niet alleen met betrekking tot werk.

Zeker als je je opgejaagd en overbelast voelt en je te weinig tijd hebt voor wat je eigenlijk belangrijk vindt.

Want inzicht in je tijdsbesteding geeft uitzicht op beter gebruiken van je tijd.

 

Inzicht door tijdschrijven geeft uitzicht op beter gebruiken van je tijd

 

Bijna iedereen heeft haast en te weinig tijd voor wat we écht belangrijk vinden

 

Het schijnt dat we hard werken. Maar is dat echt zo?

Je kunt wel het gevoel hebben dat je hard werkt, maar mogelijk verdoe je veel tijd. Met zaken die eigenlijk niet belangrijk zijn of door niet efficiënt te werken.

Gevoel is niet genoeg voor het weten. Om het echt te weten is het zaak om gegevens te verzamelen. Want zonder informatie is het moeilijk om goed zicht te hebben op hoe druk je bent.

 

 

Het Timetracking Experiment van Dorie Clark

 

Dorie Clark, marketing strateeg en professioneel spreker, ging het experiment aan en hield 30 dagen bij hoe ze haar tijd besteedde.

Met name om inzicht te krijgen of ze haar tijd efficiënt en aan de juiste dingen besteedde.

Zij gebruikte Excel om haar uren te registreren. Alleen al het steeds zich eraan herinneren dat ze iets op moest schrijven viel haar zwaar.

Maar ondanks dat, moedigt ze aan om je eigen Timetracking Experiment te doen.

Tijdschrijven bleek een krachtig instrument om bewustzijn te creëren en te motiveren tot verandering.

 

Ik denk overigens dat je het je gemakkelijker maakt als je een appje of andere software gebruikt om je uren te registeren.

Dan kun je dat scherm(pje) open laten staan en een nieuwe activiteit simpelweg aanklikken, aanmaken en de tijdklok laten lopen en afklokken als je de activiteit beëindigt.

Maar dat terzijde.

 

 

Wat jij kunt leren van het Timetracking experiment van Dorie Clark

 

Timemanagement in conventionele zin is lang niet altijd dé oplossing als je je gehaast en gestrest voelt.

Mogelijk is je dat uit literatuur en onderzoeksresultaten ook al duidelijk geworden.

Timemanagement gaat over efficiënter en slimmer werken, doelen stellen, plannen, prioriteiten bepalen en daardoor productiever zijn. En minder over kiezen voor zaken die er zowel professioneel als privé echt toe doen.

 

 

Clark kwam tot vier belangrijke inzichten die haar anders deden kijken naar kennis over productiviteit en timemanagement:  

  1. Multitasken kan lucratief zijn
  2. Er is tijdwinst en voordeel te halen uit het combineren van je persoonlijke en professionele netwerk
  3. Er zijn uren op de dag waarop of situaties waarin je gemakkelijker uren verspilt
  4. Bepaalde taken dragen een onevenredig psychologisch gewicht

 

 

Multitasken kan lucratief zijn

 

Jij hebt vast ook gelezen over onderzoeksresultaten met betrekking tot multitasken.

Daaruit blijkt dat we niet effectief meerdere dingen tegelijk kunnen doen en dat switchen van taak naar taak aandacht en tijd kost.

Maar dat geldt niet voor alle activiteiten.

Zo kan bijvoorbeeld bijna iedereen een podcast of een audiobook luisteren tijdens woon-werkverkeer.

 

 

Er is tijdwinst en voordeel te halen uit het combineren van je persoonlijke en professionele netwerk

 

Of anderszins een combinatie van werk en privé.

Zo kan het zijn dat je in de 30-dagen oefening erachter komt dat je een bepaalde activiteit kunt categoriseren onder werk, maar ook onder ontspanning.

Bijvoorbeeld als je met een collega gaat wandelen om te brainstormen over een workshop die je samen gaat geven.

Daardoor kun je als het ware meer uren in een maand creëren dan de 672 uur die je hebt.

 

 

Er zijn uren op de dag waarop of situaties waarin je gemakkelijker uren verspilt

 

Bijvoorbeeld dat je doelloos scrolt door je tijdlijn op Social Media in plaats van dat je met een (professioneel) doel in gedachten berichten leest of plaatst.

Welke uren of welke situaties zijn dat voor jou?

Als je je ervan bewust bent, dan kun je waakzaam zijn op verkwisten van je tijd.

 

 

Bepaalde taken dragen een onevenredig psychologisch gewicht

 

Voor Clark was dat bijvoorbeeld het beantwoorden van haar e-mail.

Voor haar gevoel was ze daar onevenredig veel tijd aan kwijt. Maar feitelijk viel dat heel erg mee. Het was de druk die ze voelde, die het afhandelen van haar e-mail zwaar maakte.

Enerzijds vond ze dat ze e-mails snel moest beantwoorden. Anderzijds was ze bang dat ze door het beantwoorden van e-mails nog meer taken op haar to-do-lijst kreeg. Waardoor haar eigen strategische prioriteiten onder druk kwamen te staan.

 

 

Tot slot

 

Als het je lukt om een maand lang te tijdschrijven, dan geeft dat waardevolle inzichten.

Zonder gegevens is het gemakkelijk om te blijven hangen in een foutief beeld van hoe je jouw tijd gebruikt.

Of het nu gaat om het onbedoeld overdrijven van het aantal uren dat je met je werk bezig bent of denken dat je meer tijd verkwist dan je werkelijk doet.

 

In een volgend artikel reik ik je instrumenten aan om concreet aan het werk te gaan met de resultaten van jouw 30 dagen tijdschrijven.

Want mogelijk zie je onvoldoende uren terug, besteed aan activiteiten die naast werk belangrijk voor je zijn.

 

 

Wil je in een gesprek jouw vragen aan me voorleggen? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend oriënterend gesprek.

 

 

 

 

/door

Wacht niet tot het kalf verdronken is

Het risico van wachten met veranderen van baan tot het eigenlijk te laat is

 

“Binnen mijn huidige baan loop ik tegen een aantal obstakels aan. Ik heb veel last van lichamelijke klachten, vooral hoofdpijn. Ik ben me al een tijd aan het oriënteren op ander werk, maar ik weet niet goed waar te beginnen. Wat past bij mij? Wat is te realiseren? Kan ik dit werk blijven doen, maar zonder de klachten?”

Annemiek trekt tijdig aan de bel. Maar dat geldt beslist niet voor iedereen.

Jij kent ze vast ook in jouw omgeving; mensen die maar doorgaan in hun werk, ook al valt het werk hen heel erg zwaar. Totdat hun lijf op een gegeven moment aangeeft dat het echt genoeg is en werkt als een noodrem.

Misschien herken je jezelf in de omschrijving. Gedreven als je bent, ben je vooral aan het geven zonder dat je daar veel voor terugkrijgt. Met het risico dat je leegloopt.

Het is beter om dat te voorkomen en tijdig te veranderen van baan, voordat het te laat is.

Wacht dus niet met het dempen van de put tot het kalf verdronken is.

 

Wacht niet met veranderen van baan tot het eigenlijk te laat is

 

Bekijk tijdig of je jouw baan zo kunt kneden dat die weer beter bij je past

 

Onderzoek of je kunt jobcraften; je baan zo kunt modelleren dat die weer beter bij je past.

Om je baan te veranderen, hoef je niet altijd direct van baan te veranderen.

Een tweetal artikelen op mijn blog geven je handreikingen hoe je dat daadwerkelijk kunt doen.

In het eerste artikel leer je een diagnose maken van je huidige werk en krijg je inzicht, waar je aan kunt ‘sleutelen’ om je werk passender te maken.

In een volgend artikel leer je hoe je de voor jou problematische aspecten van je werk aan kunt pakken en de knelpunten op kunt lossen.

 

 

Wat als jobcraften geen perspectief biedt op een passender baan

 

Het kan zijn, dat je al tot de conclusie gekomen bent dat je jouw baan niet passend kunt maken. Dat je dus moet veranderen van baan.

Zo kwam bijvoorbeeld een van mijn coachklanten na een werkperiode van vijf maanden in een nieuwe baan, tot de conclusie dat zowel de werkomgeving als de inhoud van de functie niet bij haar passen.

En dat ze beide niet kan veranderen.

Voor haar was het dan ook een logisch besluit om te veranderen van baan. Ook al had ze een contract voor onbepaalde tijd, in goed overleg met haar werkgever is zij gekomen tot contract beëindiging.

Een heel wijs besluit. Ook een krachtig besluit.

Menigeen is geneigd om in zo’n situatie toch maar door te gaan en zich te schikken in zijn lot. Te kiezen voor de zekerheid van een vaste baan, in plaats van te kiezen voor werk dat inhoudelijk en qua werkomgeving bij je past en dat voldoening geeft.

Inherent aan het besluit van mijn coachklant is dat ze de onzekerheid van het vooralsnog niet hebben van een passend alternatief, voor lief neemt. Maar vanuit een basishouding van zekerheid dat die passende baan er gaat komen, wordt daaraan doelgericht gewerkt.

 

 

Jouw persoonlijke missie als meetlat

 

Werk is onderdeel van je leven. Werk is niet je leven.

Dat is mijn visie en die draag ik graag uit.

Naast werk zijn er andere levensterreinen die belangrijk voor je zijn. Denk bijvoorbeeld aan je gezondheid, je relaties, je hobby’s, persoonlijke ontwikkeling.

Heb je jouw persoonlijke missie scherp, dan kun je keuzes daaraan afmeten.

Is werk bijvoorbeeld voor jou zodanig belangrijk dat je jouw gezondheid daarvoor wilt schaden? Dat je door wilt blijven gaan in de ogenschijnlijk mooie baan, terwijl je slecht slaapt, weinig energie hebt, je moe voelt? Zelfs de ervaring hebt van hyperventilatie?

Dat jij en je partner elkaar op werkdagen zo weinig zien dat je elkaar alleen ’s avonds tegenkomt bij het tandenpoetsen op de badkamer?

Is dat de prijs die je wilt betalen voor het aanzien, de status van een mooie baan en het daarbij passende inkomen?

Is je antwoord nee, durf dan in je eigen spiegel te kijken en trek je conclusies.

 

 

Anticipeer op ontwikkelingen in jezelf en in je omgeving

 

Wachten met veranderen van baan tot het eigenlijk te laat is, is een risico.

Het is wijs om te anticiperen op ontwikkelingen.

Gelukkig heb ik daar ook mooie voorbeelden van.

Zo mailde Johan mij:

“Op dit moment zijn er veel veranderingen en als gevolg daarvan ben ik voor de 3e keer ‘actief mobiel’. Ik merk dat ik de behoefte heb om verder te kijken naar de mogelijkheden van een nieuwe baan”.  

 

En zo had ik bijvoorbeeld ook een gesprek met Joris, waarna ik een voorstel voor een loopbaantraject voor hem heb uitgewerkt:

Op dit moment heeft hij het goed naar zijn zin in zijn werk. Maar zijn ervaring heeft hem geleerd dat hij na een tijdspanne van een jaar of drie, vier geneigd is om weer ‘naar buiten te kijken’ en op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging.

Voor hem is dat aanleiding om een beroep te doen op mij. En in een begeleidingstraject bewust stil te staan bij de vraag ‘Hoe wil ik verder in mijn loopbaan?’

Vooralsnog gaat hij uit van de organisatie waar hij nu werkt. Want die organisatie wil hem graag behouden en hij heeft het er goed naar je zin.

 

Kortom

 

Wacht niet met het dempen van de put tot het kalf verdronken is.

Voorkom een burn out of een bore out.

Wacht ook niet met werk maken van ander werk tot je door gedwongen ontslag bij reorganisatie voor het blok wordt gezet. En dan op stel en sprong werk moet zien te maken van ander werk.

Stuur daarom tijdig bij en anticipeer op ontwikkelingen.

 

 

 

Zou je wel ander werk willen, maar heb je geen idee hoe dat andere werk eruit zou kunnen zien?

Laat het me horen. Klik op deze link en boek een afspraak in voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

 

/door

In de flow zitten is goed voor lichaam en geest

Handreikingen om in de flowmodus te komen

 

Flow; je kent en herkent het zelf vast wel. Van die momenten dat je je helemaal ‘top’ voelt en topprestaties levert.

Dat je gefocust aan het werk bent en je werk superlekker loopt. Alsof het vanzelf gaat. En je je niet bewust bent van plaats en tijd.

Voor mij is dat bijvoorbeeld als ik een artikel schrijf en de tekst als het ware vanzelf uit mijn pen vloeit. Of als ik bezig ben met mijn keramiek en zodanig daarin opga, dat ik mijn omgeving en de tijd vergeet.

Of bij mijn coaching. Dat ik samen met mijn coachklant zo lekker aan het werk ben, dat het proces zich heel organisch voltrekt en een en ander zich gaande het proces ontvouwt.

Onlangs nog, had ik die ervaring en deelde die spontaan met mijn coachklant. Zelf voelend hoeveel energie het me geeft als ik lekker in de flow ben.

 

In de flow zitten is goed voor je lichaam en je geest. En weet dat flow universeel is; iedereen kan in de flow komen en je kunt zelf flow oproepen.

Ik geef je een aantal handreikingen om in de flowmodus te komen.

 

In de flow zitten is goed voor lichaam en geest

In de flow zitten voelt flowy

 

In flow leidt elke actie, elk besluit naadloos naar het volgende. Er is beweging, het proces vloeit voort.

Wat dat betreft vind ik flowy ook een mooi woord, ook al is het Engels. Het staat voor vloeiend, zwierig.

Zie je het voor je? Of ervaar je in je lijf hoe dat is?

Die vloeiende, zwierige beweging ontstaat niet vanzelf. Om de beweging op gang te laten komen, is focus nodig. Flow ontstaat alleen als je aandacht hebt voor waar je mee bezig bent.

 

 

Flow voelt niet alleen flowy, neurobiologisch is flow ook flowy

 

In flow worden er andere hersenstructuren actief.

Elke hersenstructuur die snelle besluitvorming zou kunnen belemmeren, wordt letterlijk afgesloten. Transient hypofrontality; de prefrontale cortex, het deel van ons brein waar de hogere cognitieve functies zitten, gaat langzamer werken.

De bewuste verwerking, het extrinsieke systeem, wordt ingeruild voor de veel snellere en efficiëntere verwerking van het onderbewuste, intrinsieke systeem.

Bovendien worden als je in flow bent, ook geluksstofjes als dopamine en endorfine aangemaakt.

Daarom voelt flow ook zo flowy en krijg je er energie van.

 

 

Vijf intrinsieke motivatiefactoren

 

Zoals gezegd, gaat in flow het extrinsieke systeem langzamer werken. Terwijl het intrinsieke systeem juist sneller gaat werken.

Het is dan ook geen wonder dat intrinsieke motivatoren een cruciale rol spelen bij het al dan niet in flow komen.

Bij die intrinsieke motivatoren kun je denken aan nieuwsgierigheid, passie, missie, autonomie en meesterschap.

Passie heeft daarbij niet alleen betrekking op wat je heel erg leuk vindt om te doen. Maar ook op waar jij graag een bijdrage aan levert. Omdat je bijvoorbeeld vindt dat we het tij moeten keren en zaken anders moeten organiseren: eerlijker, menselijker, inspirerender en innovatiever.

Passie in die laatste betekenis raakt aan missie. Meer daarover lees je in een van mijn vorige artikelen.

Meesterschap staat voor de drijfveer om goed, een expert te worden in wat je doet. En autonomie heeft te maken met vrijheid, die nodig is om je passie en je missie te volgen.

 

 

Fysieke en mentale gezondheid als fundament voor flowervaringen

 

Fysieke en mentale gezondheid zijn van invloed op in de flow komen. Heb daar dan ook aandacht voor.

Zorg bijvoorbeeld dat je zeven of acht uur slaapt, genoeg drinkt, goede voeding tot je neemt en een sociaal netwerk hebt voor support.

Realiseer je dat angst een negatieve invloed heeft op flow. Schrijf bijvoorbeeld eens dagelijks drie zaken op waarvoor je dankbaar bent. Dat heeft een positief effect op je welbevinden en vermindert angst.

 

 

Vind je eigen flow-triggers

 

Ga bij jezelf eens na wat momenten zijn dat je je het lekkerst voelt en betere prestaties levert? Schrijf die eens op.

En wat doe je mogelijk om ervoor te zorgen dat je gefocust met iets bezig kunt zijn en dus in de flow te komen? Heb je daar je eigen rituelen voor? Of neem je maatregelen zodat je niet uit je concentratie gehaald wordt?

Zet je bijvoorbeeld zoals Elke Geraerts, CEO van Better Minds at Work en doctor in de psychologie, een fysiek olifantje op je bureau of op je laptop? Om aan je omgeving te laten zien dat je geconcentreerd bezig bent en niet gestoord wilt worden? Of hang je een bordje ‘niet storen’ op je deur of gebruik je een app om niet gestoord te worden?

 

 

Psychologische triggers voor flow en je sociale omgeving als trigger

 

Bij psychologische triggers voor flow kun je naast de al genoemde gefocuste aandacht denken aan heldere doelen; weten wat je doet en waarom je het doet. En het gevoel hebben dat je ‘in control’ bent en competent voor wat je doet.

Ook directe feedback, weten hoe je iets nog beter kunt doen, helpt om in de flow te komen.

Je kunt je vast wel voorstellen dat je makkelijker in de flow komt als de taken waarmee je bezig bent het midden houden tussen te saai en te moeilijk; Goudlokje taken.

Met betrekking tot je sociale omgeving is het samen met gelijkgestemden bezig zijn met het realiseren van een duidelijk doel, een trigger voor flow. Net als goede communicatie met elkaar en als er serieus gewerkt wordt.

Een duidelijke einddatum waarop iets moet worden afgeleverd kan ook een trigger zijn. In die zin dat je niet het risico wilt lopen dat je niet op tijd kunt (op)leveren.

 

 

 

PS: Mis je momenten van flow in je werk?

Vraag je je af hoe je je werk meer naar je hand kunt zetten zodat het beter bij je past? Kun je je kwaliteiten onvoldoende inzetten? Of werkt de omgeving eerder negatief voor je in plaats van dat die je inspireert?

Maak een afspraak voor een oriënterend gesprek met deze link.

 

 

 

 

/door

Hoe je vermijdt dat je achteloos meegaat in de alledaagse drukte

Hoe je door het maken van keuzes de verleiding weerstaat van het volgen van de weg van de minste weerstand

 

“Zoals Boeddha tweeënhalfduizend jaar geleden al zei…we zijn allemaal compleet gestoord”. (Albert Ellis, 1913-2007, psychotherapeut)

We laten ons als vanzelf meenemen in de drukte die op ons afkomt. Drukte, die we deels ook zelf creëren. Ook al zijn we ons daarvan vaak niet bewust.

Als druk mens zit je al gauw in een vicieuze cirkel. Vergelijk het met een muis die steeds maar rondjes loopt in zijn muizenrad.

Waar druk zijn lang geassocieerd werd met succesvol zijn, belangrijk zijn, heb ik de indruk dat druk zijn steeds meer gezien wordt als iets waar je niet trots op hoeft te zijn. Integendeel.

Zo wil bijvoorbeeld Tony Crabbe dat we druk zijn niet zien als iets om over op te scheppen. Druk zijn is volgens hem eerder iets wat je met enige schaamte zou moeten bekennen.

Mensen die druk zijn volgen volgens hem de weg van de minste weerstand. Zij maken geen keuzes, maar laten zich gedachteloos meevoeren met de stroom.

 

Geïnspireerd door zijn boek Nooit meer te druk, laat ik je zien hoe je door het maken van keuzes vermijdt dat je achteloos in de drukte meegaat. En geef ik je een aantal tips om jouw drukte de baas te zijn.

 

Hoe je vermijdt dat je achteloos meegaat in de alledaagse drukte

 

Psychologisch kun je drukte zien als de weg van de minste weerstand

 

Volgens Tony Crabbe is drukte het gevolg van niet kiezen en niet weten wanneer je genoeg hebt gehad. 

Je realiseert het je vast niet altijd, maar in veel opzichten leven we in een tijd van overvloed. We hebben een overvloed aan bijvoorbeeld producten, relaties, e-mails, tweets, maar ook een overvloed aan tijd. Ook al voelt dat laatste misschien niet zo.

Bovendien kun je nagenoeg alles altijd doen. Je kunt bijvoorbeeld dag en nacht reizen, shoppen, je entertainen en door de Social Media kun je het hele etmaal contact hebben met de hele wereld.

En door die overvloed wil je ook eerder alles doen.

 

Menigeen loopt het gevaar aan overconsumptie te bezwijken.

Letterlijk denk ik dan aan het grote probleem van overgewicht.

Maar in bredere zin loop je het risico te bezwijken als je toegeeft aan alles wat er op je af komt. Het is onmogelijk om daar gehoor aan te geven. Je moet echt keuzes maken. Hoe moeilijk dat soms ook is.

Doe je dat niet, dan stapelt een en ander zich op en loop je groot risico dat je bezwijkt.

 

 

Geen enkele keus is zonder gevolgen

 

Elke keuze voor het een betekent een keuze tegen iets anders. Want als je het een kiest, dan kies je iets anders niet.

Wat dat betreft kan een gemaakte keuze een zekere spanning oproepen, min of meer pijn doen.

 

Het mooie is dat die kiespijn over het algemeen snel verzacht wordt en zelfs verdwijnt.

De spanning die door de gemaakte keuze ontstaan is, leidt in eerste instantie tot een zekere disbalans. In de sociale psychologie spreekt men dan van cognitieve dissonantie.

Die cognitieve dissonantie ervaar je als onprettig en dat onprettige gevoel wil je kwijt. Onbewust komt er dan een psychologisch mechanisme op gang, waardoor je jouw mening of attitude onbewust herziet.

Zo kan dan bijvoorbeeld wat je niet gekozen hebt in een ander daglicht komen te staan. En duidelijk als een minder aantrekkelijk alternatief worden weggezet. Je keuze voelt dan als uitgebalanceerd, consonant. En zo breng je jezelf na een keuze weer in balans.

 

 

Drukte als passieve keuze

 

Drukte is lang niet altijd een actieve keuze.

Realiseer je dat drukte vaak een passieve keuze is. Dat je bijvoorbeeld gedachteloos reageert op bliepjes over nieuwe e-mail, appjes of anderszins prikkels die bij je binnenkomen.

Of dat je keuzes maakt op basis van wat jij ervaart als algemeen aanvaarde afspraken. Bijvoorbeeld het als vanzelfsprekend aanwezig zijn op verjaardagsfeestjes. Terwijl je als je bewust stil zou staan bij de keuze, mogelijk de voorkeur zou geven aan een andere activiteit.

Of dat je je laat beïnvloeden door je sociale omgeving. Bijvoorbeeld dat je net als medepassagiers in de trein je smartphone pakt en je e-mail gaat checken, of je Twitter, Facebook of LinkedIn.

 

Zeker als de mensen waarmee jij je graag identificeert druk zijn, kan drukte een aanpassing zijn aan de sociale norm.

Vraag je af in hoeverre het gedrag dat je om je heen ziet je beïnvloedt en hoe je zelf met drukte omgaat.

 

 

Wil je minder druk zijn, ben dan huiverig voor wel of niet- beslissingen

 

Druk-zijn is de makkelijke keuze tussen wel of niet iets doen, waardoor je uiteindelijk teveel op je bord hebt liggen.

Volgens Tony Crabbe zou je vaker een welke-keuze moeten maken.

Wel of niet-keuzes zijn in zijn ogen ondoelmatige keuzes, omdat je daarbij het grotere plaatje buiten beschouwing laat. Dat geldt vooral ook bij drukte.

Zo blijkt bijvoorbeeld dat je bij wel of niet-keuzes vaker kiest voor ja, dan eigenlijk zou moeten, gezien de ruimte in je agenda (de ruimte op je bord).

Bovendien blijkt dat hoe drukker je het hebt, hoe meer je geneigd bent je keuzes te beperken tot wel of niet-keuzes. In plaats van dat je de gevolgen van deze keuzes overdenkt.

 

Het kenmerkende van een welke-keuze is dat je alle alternatieven in overweging neemt en vervolgens kiest welke van alle keuzes die je hebt, de meeste prioriteit heeft.

Zo stond een van mijn coachklanten laatst voor de keuze wel of niet als neventaak studenten begeleiden bij hun afstuderen. In eerste instantie was ze geneigd positief op het aanbod te reageren. In tweede instantie, het aanbod bekijkend vanuit het grotere geheel, werd het een nee.

Voor de inkomsten hoefde ze het niet te doen, want die waren niet dekkend voor de uren die zij gezien haar kwaliteitsnorm aan de begeleiding zou besteden. Als het dan deels hobby zou zijn, dan besteedde ze haar vrije tijd liever aan haar hobby schilderen.

 

Laat je niet misleiden door de meer in het oog springende voordelen van de keus iets wel te doen.

Vraag je af wat je opoffert door de wel-keuze. En waaraan je de tijd en de aandacht zou kunnen besteden als je ervoor kiest om het niet te doen.

Realiseer je dat niets willen missen mogelijk een van de redenen is waarom je zoveel op je bordje laadt.

 

 

Tot slot: Een aantal tips om jouw drukte de baas te zijn

 

Geïnspireerd door Tony Crabbe geef ik je een drietal tips om jouw drukte de baas te zijn.

 

1. Sluit wat deuren

Welke activiteiten ga je schrappen? Zodat je meer gerichte aandacht hebt voor de dingen die je doet en je minder opgejaagd voelt?

 

2. Herken jouw stempel van drukte

Wanneer heb jij het punt bereikt dat het genoeg is geweest? Hoe merk je dat?

Realiseer je dat hoe verder je voorbij dat punt gaat, hoe meer je vermogen om nieuwe zaken aan te pakken afneemt.

 

3. Bewaak je grenzen

Zorg dat je voor jezelf heel helder hebt wat met name belangrijk voor je is. Niet alleen met betrekking tot werk, maar ook met betrekking tot alle andere levensterreinen die belangrijk voor je zijn.

Maak dat specifiek en wees daarin duidelijk. Ook naar anderen toe.

Baken je grenzen af. Bepaal wat je op wilt geven ten gunste van de dingen die het allerbelangrijkste voor je zijn en handel daarnaar.

 

 

 

Vind je het moeilijk om jouw grenzen te bewaken?

Ook omdat je jouw persoonlijke missie niet helder hebt?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust voor het maken van een afspraak voor een oriënterend gesprek.

 

 

 

 

/door

Als topper gaan voor een top baan

Je richten op groei en promotie maken of betrokken je werk doen, niet gefocust op opklimmen

 

Dat is top! Jij bent een topper! Een top baan!

Er wordt veel over top gesproken en geschreven. Of het nu gaat over topsporters, topbanen, topfunctionarissen, topverdieners, topinvesteerders, toppresteerders of welke toppers dan ook.

Minder hoor of lees je over de flops of floppers; de mislukkingen of mislukkelingen. Zo kan een nieuwe baan in werkelijkheid geen top baan zijn, maar een flop. Of een nieuwe werknemer voor een werkgever geen topper blijken te zijn, maar een flopper.

Dat doet me denken aan Top of Flop, een televisieprogramma van vroeger. In het programma werden grammofoonplaten gedraaid. Als de muziek afgelopen was, dan mocht een jury van vier (on)bekende Nederlanders commentaar geven en daarna stemmen voor top of flop.

Beoordeelde de meerderheid de muziek als top, dan rinkelde de presentator met een bel, bij flop kneep hij in een toeter. Staakten de stemmen, dan vroeg de presentator wat het publiek in de zaal ervan vond.

Op de arbeidsmarkt gaat dat anders. Daar komt geen publieksjury aan te pas.

Wie een topper is of welke functie top, is in bepaalde sectoren op de arbeidsmarkt heel evident. Top en topper hebben in die sectoren ook alles te maken met carrière.

Maar of die carrière leidt tot een top baan?

 

Als topper gaan voor een top baan

 

Een top baan; een baan die goed verdient

 

Als je het woord topbanen als zoekwoord intypt op internet, dan krijg je allerlei opsommingen van bestbetaalde banen in Nederland.

Voor hogeropgeleiden staat Onderzoeker Klinische Chemie bovenaan. Gevolgd door piloot, commercieel directeur, accountant, neurochirurg, dermatoloog, burgemeester, bedrijfsjurist, advocaat, psychiater in de verslavingszorg.

Overigens wordt in die lijsten steeds een flinke bandbreedte genoemd met betrekking tot salaris. Zo kun je bijvoorbeeld als accountant een salaris verwachten tussen de € 2.250 en € 13.500. En als neurochirurg tussen € 5.800 en € 10.800.

Ben je echt geïnteresseerd in goed betaalde banen en beroepen? Kijk dan eens op nationale beroepengids.nl.

 

Maar of de hoogte van de inkomsten bepaalt of een baan een top baan is? Naar mijn mening is dat niet het geval. Voor mij is ‘veel geld’ een vrij platte connotatie van top.

Maar ik realiseer me heel goed, dat het anders wordt als de hoogte van het salaris allesbepalend voor je is.

Overigens is het ook niet zo, dat je met bijvoorbeeld de duurste advocaat een topadvocaat hebt, met de beste expertise. Maar dat terzijde.

 

 

Een top baan? Voor jonge hoogopgeleiden hoeft dat niet meer zo nodig

 

Hoogopgeleid zijn wil lang niet altijd zeggen dat je gelukkig wordt van daarop aansluitende functies. In een van mijn vorige artikelen heb je dat kunnen lezen.

En waar je je voorheen bijvoorbeeld als accountant of advocaat uit de naad werkte om hogerop te komen en uiteindelijk partner te worden, denkt menig jonge accountant of advocaat daar nu anders over. En vraagt zich serieus af of de prijs die je figuurlijk daarvoor betaalt, die positie waard is.

Dat kwam onlangs ook naar voren in een artikel in het FD. Arbeidsrechtadvocaat Els de Wind van advocatenkantoor Van Doorne zegt daarover: ‘Vooral bij die jonge generatie zie je dat het werk in hun leven moet passen. Zij willen graag werken om een goede advocaat te worden, maar niet doorlopend.’

Ik begrijp dat heel goed.

Wat dat betreft is het een hele winst dat je bij het genoemde advocatenkantoor kunt kiezen voor een stand still-periode in je loopbaan. Een periode waarin je aangegeven hebt niet te willen groeien of promotie te maken. Zoals advocaat De Wind zegt: ‘Je werkt gewoon, maar klimt niet op.’

 

 

De top bereiken resulteert lang niet altijd in kwaliteit van leven en welbevinden

 

De top in welbevinden is mijns inziens niet louter een vorstelijk salaris of een partnerschap bij een advocaten- of accountantskantoor.

De top in welbevinden is balans; balans tussen je werk en wat naast werk belangrijk voor je is.

Uit recent onderzoek van Randstad: Employer branding 2022: de kracht van trots en passie, blijkt dat een goede werk-privébalans voor veel werknemers (66%) een belangrijk punt is. Daarbij vinden vrouwen een fijne werksfeer (78%) en een goede werk-privébalans belangrijker (70%) dan mannen (68% en 62%).

Medewerkers die een goede balans tussen werk en privé hebben gevonden, voelen zich gezonder, presteren beter en halen meer voldoening uit hun werk.

 

Niet alleen jij als werknemer, maar ook jouw werkgever heeft baat bij een goede werk-privé balans voor werknemers.

Durf dan ook gerust aan te kaarten wat jij nodig hebt om die goede balans te ervaren. Ook afhankelijk van de levensfase waarin je zit. Denk maar aan de impact van het krijgen van kinderen, het volgen van een studie of de zorg voor zieke familieleden.

Maak je wensen kenbaar.

Op die manier creëer je een top baan. Een baan waarin jij je wel bevindt door een goede balans tussen werk en privé.

 

 

 

Vind je het moeilijk om de vinger erachter te krijgen hoe een top baan voor jou eruit moet zien?

Lees mijn boek WAT WIL IK NU ECHT?

 

Wil je samen met een kleine groep gelijkgestemden aan het werk om antwoorden te krijgen op jouw loopbaanvragen?

Meld je aan voor de 3-daagse training Bouw je ideale loopbaan.

 

 

 

 

/door

Waarom zijn mannen bijna altijd kostwinner?

Waarom het goed is dat de arbeidsparticipatie van vrouwen toeneemt

 

Het kostwinnersmodel is volgens Wikipedia: ‘Een maatschappelijk fenomeen waarin gezinnen waarvan de mannelijke echtgenoot buitenshuis (als kostwinner) werkt en de vrouw voor het huishouden en de kinderen zorgt, als ideaal worden gezien’.

De invloed van dat kostwinnersmodel is nog steeds merkbaar in de vorm van diep conservatisme in onze Nederlandse samenleving.

Op de een of andere manier is het kostwinnersmodel een traditionele waarde waar we aan vast willen houden. In strikte zin, of in afgeleide vorm waarin de man de kostwinner is en de vrouw naast huishouden en zorg voor de kinderen nog een parttimebaan heeft.

Gelukkig zijn er steeds meer mannen die hun verantwoordelijkheid nemen. En hun bijdrage leveren in het huishouden en de opvoeding van de kinderen. En niet alleen de verantwoordelijkheid nemen, maar genieten van hun bijdrage en daar voldoening en energie aan ontlenen.

 

Waarom het goed is dat de arbeidsparticipatie van vrouwen toeneemt

 

Arbeidsparticipatie bevordert economische zelfstandigheid van vrouwen

 

Nederland bungelt onderaan als het gaat om de arbeidsmarktpositie van vrouwen in de westerse samenleving.

In Nederland werkte in 2020 70% van de vrouwen parttime en 20% van de mannen. Vier op de tien vrouwen is niet economisch zelfstandig.

Ben je de veertig gepasseerd, dan herinner je je misschien nog de slogan ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’. Het was de slogan van een postbus 51-campagne van de Rijksoverheid die liep van 1989 tot en met 1992.

Het doel van deze voorlichtingscampagne was het stimuleren van emancipatie en arbeidsparticipatie onder meisjes en jonge vrouwen. En ze ervan bewust te maken dat zij in de toekomst niet meer zouden kunnen rekenen op de financiële situatie van het kostwinnersmodel.

Wat betreft het volgen van opleidingen heeft de slogan goed gewerkt. Beneden de leeftijd van 35 zijn vrouwen inmiddels hoger opgeleid dan mannen. En meisjes leveren betere prestaties in het onderwijs. Maar, ik zou zeggen ‘helaas’, gaat twee derde van de vrouwen die hoger onderwijs hebben gevolgd parttime werken.

Of misschien helemaal niet buitenshuis werken.

 

Naar analogie van genoemde slogan zou je nu kunnen propageren: ‘Een slimme meid is op een scheiding voorbereid’.
Volgens het CBS eindigden in 2021 25.962 huwelijken in een echtscheiding. Daarnaast zijn er geregistreerde partnerschappen die in een scheiding eindigen. Dit aantal neemt toe, omdat het aantal stellen dat een geregistreerd partnerschap sluit ook is gestegen. In 2021 gingen 2.686 stellen met een geregistreerd partnerschap uit elkaar.

Stel je als vrouw dus niet economisch afhankelijk op van je partner. Zorg dat je je eigen inkomsten kunt genereren.

 

 

Arbeidsparticipatie betekent meer dan eigen inkomsten genereren

 

In mijn coachtrajecten zijn de topics ‘wat betekent werk voor jou?’ en ‘welke bijdrage wil je leveren met je werk’ altijd belangrijke gespreksonderwerpen.

Gezien het onderwerp van dit artikel focus ik op ‘wat betekent werk voor jou?’.

In mijn boek Wat wil ik nu echt? beschrijf ik wat werk voor mij betekent:

‘Door mijn werk lever ik een bijdrage aan ons gezinsinkomen en voel ik me financieel onafhankelijk. Mijn werk houdt me scherp en door mijn werk ervaar ik dat ik midden in de maatschappij sta. Mijn werk biedt me kansen om me verder te ontwikkelen en mijn talenten te ontplooien. Door mijn werk kan ik mijn persoonlijke boodschap uitdragen en een maatschappelijke bijdrage leveren.’

 

In mijn coachtrajecten is de vraag ‘wat betekent werk voor jou?’ soms een heel confronterende vraag, die vooral bij doorvragen een coachklant bewust doet worden van wat werk voor haar betekent.

Zeker als iemand denkt ook gelukkig te kunnen zijn met alleen het zorgen voor de kinderen. En bijvoorbeeld als antwoord op mijn vraag formuleert:

‘Door wat ik doe in mijn werk ervaar ik aansluiting bij mensen, hetzij collega’s of bijvoorbeeld vriendinnen, door mijn werk ben ik een voorbeeld voor mijn kinderen, ik word intellectueel geprikkeld en verdien een extra ‘zakcentje’ bij’.

Als dat het antwoord is op mijn vraag, dan is dat aanleiding tot kritische heroverweging van de betekenis van werk. In mijn voorbeeld is het voor betreffende coachklant de vraag wat maakt dat ze zo gefocust is op zorgen voor haar kinderen.

 

 

Goed kunnen delegeren is bevorderlijk voor arbeidsparticipatie van vrouwen

 

Er is geen bewijs dat vrouwen beter voor kinderen kunnen zorgen dan mannen. In een van mijn vorige artikelen ‘Moederinstinct bestaat niet’ heb je dat kunnen lezen.

Dus, wat let je om als vrouw jouw rol en plaats te pakken op de arbeidsmarkt. Durf huishoudelijke taken en indien van toepassing zorg voor de kinderen, te delegeren.

Een van de geïnterviewden in de documentaire van Liesbeth Staats ‘Waarom werken vrouwen niet?’ zegt daarover:

‘Ga in godsnaam wat doen met je studie. Ik heb dat zelf niet gedaan. Ik had een relatie en een enorm grote kinderwens. Mijn partner vindt het mooi om een groot gezin te hebben, maar heeft vooral zijn eigen droom. Onze relatie is ongelijkwaardig. Ik heb geen eigen inkomen, geen buffer.’

 

En een andere geïnterviewde, een Française adviseert:

‘Omarm wat meer de Parisienne in jezelf. Wees de meest complete versie van de vrouw. Weiger om te kiezen. Zeg tegen jezelf: én ik wil moeder zijn, én ik wil werken én ik wil een rijk sociaal leven hebben. Het is niet ‘of-of’, maar ‘en-en’. Goed kunnen delegeren is belangrijk. Dat is échte participatie.’

Ik begrijp uit de documentaire dat fulltime werken voor mannen en vrouwen in Frankrijk heel gewoon is, in alle lagen van de bevolking. En dat kinderen gewend zijn aan de kinderopvang en de BSO, die beide gesubsidieerd zijn. Bovendien hebben ouders ook vaak een au-pair.

 

Goed kunnen delegeren, misschien is dat voor menige Nederlandse vrouw een opgave. En dan met name het hebben van vertrouwen dat iemand anders net zo goed voor je kinderen kan zorgen en het huishouden kan doen, als jij.

Zeker als die ander jouw partner is en de vader van jullie kinderen.

 

 

Tips om als vrouw je arbeidsparticipatie te vergroten

 

Ook al zijn de tips toegespitst op vrouwen, die hun arbeidsparticipatie willen vergroten. Ook als man kun je er je voordeel mee doen. En bijvoorbeeld als inspiratiebron en rolmodel fungeren.

 

1. Ga in gesprek met andere vrouwen en laat je inspireren.

Naast eigen sociale contacten, sluit je aan bij een vrouwennetwerk. Voor een overzicht van alle vrouwennetwerken, met specifieke info en contactinformatie, klik hier.

 

2. Geef als vrouw het goede voorbeeld.

Alle kans dat je een leukere vrouw bent, als je ook je ambities realiseert. En als jij je ambities realiseert, dan ben je ook een rolmodel en inspiratiebron voor andere vrouwen.
Echte rolmodellen zijn belangrijk voor ambities en inspiratie. Moeders blijken het grootste rolmodel. Moeder, een krachtige vrouw, die dromen heeft en gaat voor haar dromen.

 

3. Ga fulltime werken en delegeer huishoudelijke taken en voor zover nodig, zorg voor de kinderen.

Als vrouwen fulltime zouden werken, dan zouden ze eerder aan de top staan. En als meer vrouwen aan de top zouden staan, zouden meer vrouwen fulltime werken.

 

4. Durf te bravouren, lef te tonen.

Dat zegt Elske Doets, o.a. founder Young Lady Business Academy.
Vrouwen moeten de imperfectie omarmen.

 

5. Stel jezelf de goede vragen.

Wat is belangrijk voor me? Wat betekent werk voor me en hoe verhoudt werk zich tot wat naast werk belangrijk voor me is??
Hoe mijn leven zo in te richten dat ik mijn dromen/ wensen kan realiseren?

 

6. Heb een goed beeld van jouw waarde op de arbeidsmarkt.

En kan daarover overtuigend communiceren, zodat je naar waarde financieel beloond wordt voor jouw bijdrage op de arbeidsmarkt.

 

7. Weet wat je wilt.

Als jij niet weet wat je wilt, dan wordt je leven door anderen bepaald.
En als jij niet staat voor wat je wilt en met alle winden meewaait, dan moet je je niet verbazen als je flexibiliteit flink op de proef wordt gesteld.

 

 

Tot slot

 

Weet je niet wat je nu echt wilt?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

En kun je wel wat hulp gebruiken om te komen tot antwoorden op jouw loopbaanvragen?

Bel (0575-544588/ 06-54762865) of e-mail ([email protected]) me gerust.

 

 

 

 

/door

Hoe een life event je anders doet kijken naar je loopbaan

Hoe een life event je doet stilstaan bij de vraag ‘Wat is echt belangrijk voor mij?’

 

Onlangs had ik een gesprek met een klant. Hij is herstellende van een hartinfarct en nu aan het re-integreren.

Re-integreren, vooral op deze manier gespeld, is voor mij een intrigerend woord. Volgens van Dale betekent integreren opgaan in, bijvoorbeeld integreren in de samenleving. Of tot een eenheid maken of worden.

Re-integreren betekent letterlijk weer laten functioneren. Waarbij dan meestal wordt gedoeld op re-integreren op de arbeidsmarkt. Weer deel worden van een groter geheel, de maatschappij of het arbeidsproces waarvan je deel uitmaakte, voordat je om wat voor reden dan ook, uitviel.

Zo’n periode van afwezigheid van werk is vaak ook een periode om van een afstand te kijken naar je werk en jezelf te bevragen over werk.

 

Hoe een life event je anders doet kijken naar je loopbaan

 

Een life event is niet per definitie negatief

 

Er zijn ook positieve life events zoals een huwelijk of een geboorte.

Dat doet me denken aan een andere coachklant. Als resultaat van het loopbaantraject ging ze aan het werk als managementconsultant voor een internationale organisatie. Internationaal werken, veel blijven leren, reizen en multicultureel waren belangrijke criteria voor haar. Die wilde ze terugzien in haar werk.

Maar door haar huwelijk veranderde haar leven ingrijpend. Ook omdat er een gezinnetje bij betrokken was en het moederschap voor haar een nieuwe ervaring was.

Dat zette aan tot denken over wat het meest belangrijk is en leidde tot andere keuzes. Hoe mooi de baan als managementconsultant ook was, hij matchte niet met haar nieuwe leven. Een switch was dan ook gauw gemaakt.

Of een life event positief of negatief is, in beide gevallen kun je je overweldigd voelen door de situatie. Al zal een negatief event, anders uitwerken dan een positief.

Bij negatieve life events kun je denken aan bijvoorbeeld verlies van een dierbare, je werk of je gezondheid. Maar bijvoorbeeld ook een verbroken relatie of verandering in de gezondheid van een familielid.

Een life event, positief of negatief, doet je nadenken over werk en leidt niet zelden tot verandering van je kijk op werk.

 

 

Loopbaan is niet hetzelfde als levensloopbaan

 

De levensloopbaan wordt niet gevormd door ons werk. Werk is deel van je levensloopbaan.

Ik zie werk als een van de levensterreinen. Naast werk zijn er meestal andere levensterreinen, die ook belangrijk voor je zijn. Zoals bijvoorbeeld het relationele: je partner, eventuele kinderen, familie, vrienden. Gezondheid: zowel fysiek als mentaal. Persoonlijke ontwikkeling op terreinen die voor jou belangrijk zijn. Het deelgenoot zijn van de maatschappij en de bijdrage die jij daaraan wilt leveren.

In mijn ogen doe je jezelf tekort door je te vereenzelvigen met je werk en je identiteit te ontlenen aan je werk. Je bent niet wat je doet in je werk, je bent (veel) meer dan dat.

Wat dat betreft vind ik het leuk en terecht als een coachklant, zoals onlangs, in een oriënterend gesprek aan me vraagt ‘Kun je nog eens wat meer over jezelf vertellen?’. Dat doe ik graag. Ik vertel dan kort over mijn loopbaan in opleiding en beroep. Maar bijvoorbeeld ook dat ik opgegroeid ben in een gezin met zeven kinderen. Dat ik moeder ben van vier ruim volwassen kinderen en oma van zeven kleinkinderen. Ik graag piano speel en sinds een half jaartje weer tweewekelijks pianoles krijg. Dat ik ook graag met keramiek bezig ben en het sowieso lekker vind om met mijn handen in de aarde zitten. Dus graag in de tuin werk en geniet van wat groeit en bloeit. Want dat ben ik ook, naast mijn rol als loopbaancoach.

 

Toch zijn er mensen die in hun werkzame leven zodanig gefocust hebben op werk, dat ze zich afvragen wat ze nog zijn of wie ze nog zijn als ze hun baan verliezen of met pensioen gaan. En dan ook erg opzien tegen hun pensioen. En zo snel mogelijk werk maken van alternatieven voor werk.

 

 

Loopbaan is niet hetzelfde als carrière

 

De loopbaan is de weg die iemand aflegt in de wereld van opleiding en arbeid of de reeks van maatschappelijke posities die iemand achtereenvolgens inneemt.

Het woord loopbaan is vrij neutraal en zegt weinig tot niets over de richting waarin je je hebt ontwikkeld. Of je bijvoorbeeld gestegen bent op de maatschappelijke ladder of gaande je loopbaan juist een paar sportjes lager op die ladder bent beland.

Voor het woord carrière ligt dat iets anders. Ook al wordt carrière gezien als synoniem voor loopbaan en is het Franse woord voor loopbaan carrière en het Engelse woord career, in het Nederlandse spraakgebruik heeft carrière een minder neutrale betekenis dan loopbaan. Bij carrière maken denk je algauw aan promotie maken. Dus een ontwikkeling in positieve zin, een stapje hoger komen in de rangorde.

 

 

Carrière maken heeft zijn schaduwkanten

 

Wist je dat het woord carrière een afgeleide is van het Italiaanse carriera? En van loopbaan of renbaan voor paarden in de loop van de tijd veranderd is in de snelle loop van een paard?

Peter Henk Steenhuis zegt in zijn Veroordeeld tot succes – op zoek naar een geslaagd leven, daarover:

‘Een kenmerk van paarden op een carriera is dat zij oogkleppen op hebben, om te voorkomen dat ze afgeleid worden en uit het oog verliezen dat zij als eerste bij de finish moeten willen aankomen. Succes in je carrière vereist kennelijk oogkleppen, zodat we niet afgeleid kunnen worden door hindernissen als zieke partners, of verdrietige kinderen die net ontslagen zijn uit een teleurstellingenfabriek.’

Wat dat betreft is het opmerkelijk dat van mensen die heel carrièregericht zijn, vaak wordt gezegd: ‘Die hebben oogkleppen op’.

 

 

Wil je echt gaan voor een carrière, dan zul je daarvoor veel andere zaken moeten laten voor wat ze zijn

 

Wat dat betreft moet ik denken aan een van mijn coachklanten van enkele jaren terug. Hij had een commerciële functie en was veel op reis voor zijn werk.

De organisatie waarvoor hij werkte ging reorganiseren. Hij raakte zijn baan kwijt en kwam bij mij terecht voor een outplacementtraject. Zonder baan thuiszittend werd hem pijnlijk duidelijk dat zijn vrouw met hun kinderen een andere relatie had dan hij als vader. En dat hij belangrijke momenten in het leven van zijn kinderen had gemist.

‘Ik was bijvoorbeeld niet bij de diploma-uitreiking, zei hij met spijt in zijn stem. Zat ik weer op een of ander vliegveld, in een vliegtuig of in een hotel ver weg. Vanaf nu doe ik dat anders.’

Zijn persoonlijke missie heeft hij duidelijk in het zicht opgehangen in zijn werkkamer. En nog een paar jaar op rij maakte hij jaarlijks met mij een afspraak om te bespreken of hij zijn leven nog leefde in lijn met zijn persoonlijke missie.

 

Voor hem was zijn ontslag een life event dat hem anders deed kijken naar zijn loopbaan en deed stilstaan bij de vraag ‘Wat is echt belangrijk voor mij?’

 

 

 

Worstel jij met de vraag of je wilt gaan voor een carrière, een prestigieuze baan?

Of dat je tevreden kunt zijn met het niveau waarop je nu werkt en daarbij voldoende tijd en energie hebt voor wat naast werk belangrijk voor je is?

Neem gerust contact met me op. Graag denk ik met je mee en bied ik je handreikingen om te komen tot antwoorden op jouw vragen.

 

 

 

 

/door