Tag Archief van: kansen op arbeidsmarkt

Artificiële Intelligentie kan wel eens de hele arbeidsmarkt veranderen

ChatGPT en andere talige programma’s die teksten verwerken, zijn aan een opmars bezig.

Om die ontwikkeling zelf te ervaren en een beetje bij te benen heb ik me aangesloten bij de LinkedIn Content Masters en volg ik op LinkedIn mensen die zich profileren op het terrein van ChatGPT.

De eerste bijeenkomst van de LinkedIn Content Masters was een beetje experimenteren met ChatGPT en de tool AIPRM. Ik weet inmiddels iets van prompts (opdrachten) die je kunt gebruiken om bijvoorbeeld een maandkalender met onderwerpen uit te laten werken, of een inhoudelijke post te laten schrijven.

Maar toegeëigend heb ik me die kennis nog niet. Laat mij naast dat experimenteren met ChatGPT nog maar even lekker zelf schrijven of typen.

 

Artificiële intelligentie kan hele arbeidsmarkt veranderen

 

Maar of je de ontwikkelingen nu omarmt of niet, het is de verwachting dat Artificiële Intelligentie (AI) werk gaat veranderen. Misschien wel ingrijpend, want er wordt gewaarschuwd voor ontwrichting van de arbeidsmarkt. Niet dat banen zullen verdwijnen, maar men vermoedt dat het werk anders zal worden. Waardoor ook andere vaardigheden van werkenden zullen worden gevraagd.

Copywriters zullen bijvoorbeeld hun basisvaardigheden niet meer gebruiken voor het schrijven van teksten, maar meer voor het redigeren daarvan, het verrijken van teksten en het beoordelen of het allemaal klopt.

 

Voor mij als loopbaancoach is het cruciaal om de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt te volgen en te zorgen dat ik bij blijf.

Zo begreep ik uit een podcast van het Financiële Dagblad dat bijvoorbeeld PWC een programma gebruikt, toegespitst op juridische teksten. Dat programma kan een contract van 1000 pagina’s in 25 seconden lezen en analyseren. En schrijft dan een memo met daarin linkjes, naar waar de conclusies op zijn gebaseerd.

Juridisch gezien schijnt het resultaat van de inzet van het programma te kloppen.

 

Dat doet me denken aan het werk van een van mijn coachklanten, een kandidaat-notaris. En hoe het, naar ik begreep, soms een hele puzzel is om bijvoorbeeld bij een bedrijfsoverdracht te komen tot een contract waarin de belangen van alle betrokkenen zijn meegenomen en gewogen.

En aan een andere coachklant, een legal councel, die met haar juridisch team als een spin in het web tussen de leden van het salesteam in zit en elk contract moet controleren. Overigens niet alleen contracten van het salesteam, ook met betrekking tot overnames van bedrijven.

Hoe anders zullen die werkzaamheden worden als daarvoor Artificiële Intelligentie ingezet wordt. Alle kans dat dan voor de legal councel nog meer dan nu het geval is, het accent zal komen te liggen op strategisch meedenken met de doelen van de organisatie, leidinggeven en delegeren. In plaats van op de werkzaamheden en competenties van de ‘klassieke’ jurist.

 

Mogelijk gaat Artificiële Intelligentie en als onderdeel daarvan Chat GPT, ook jouw baan veranderen.

Wat verwacht jij in deze? Welke consequenties zou dat hebben voor jouw takkenpakket? En voor de competenties voor het werk dat jij wilt doen?

Hoe kun je op die ontwikkelingen anticiperen?

 

 

Ik ben heel benieuwd naar jouw indrukken. Ik lees het graag.

 

 

 

 

/door

Succesvol zijn in je loopbaan

Waarom een hoog ZQ nodig is om succesvol te zijn in je loopbaan

 

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van ontwikkelbereidheid en aanpassingsvermogen, stelde ik in een van mijn vorige artikelen.

De arbeidsmarkt en de banen/functies zijn onderhevig aan snelle veranderingen. Daardoor zul je als werkende vaker geconfronteerd worden met transities. Bovendien ontwikkel je je ook als mens en als professional, waardoor het kan zijn dat bepaald werk of een bepaalde functie op een gegeven moment niet goed meer bij je past.

Je bent steeds meer zelf verantwoordelijk voor het vormgeven van je loopbaan. Wil je goed voorbereid zijn op de veranderingen op de arbeidsmarkt, dan moet je proactief en strategisch loopbaangedrag kunnen laten zien.

De kansen op succesvol zijn in je loopbaan zijn groter als je zelf stappen kan zetten in je werk, die zowel van waarde zijn voor jezelf als voor anderen. Bijvoorbeeld de organisatie waarvoor je werkt of wilt werken.

Zelf die stappen kunnen zetten vraagt een hoog Zelfsturing Quotiënt, een hoog ZQ.

 

Succesvol zijn in je loopbaan

 

Intelligentie Quotiënt (IQ) en Emotioneel Quotiënt (EQ)

 

Is het ZQ het nieuwe IQ? las ik op de site van Noloc, de beroepsvereniging van loopbaanprofessionals en jobcoaches. Marinka Kuijpers, bijzonder hoogleraar Open Universiteit en directeur Loopbaangroep, schreef er een artikel over.

Mensen met een hoog IQ kunnen kennis beter en op een hoger niveau benutten. In een kennissamenleving hebben mensen met een hoog IQ een voorsprong op anderen. Overigens wil een hoog IQ nog niet zeggen dat je ook een hoog EQ hebt, dat je ook emotioneel intelligent bent.

Waar het Intelligentie Quotiënt iets zegt over je intellectuele capaciteiten, zegt het Emotioneel Quotiënt iets over de mate waarin je emoties kunt aanvoelen, verwerken en reguleren. Daarbij kun je zowel denken aan emoties van jezelf als van anderen.

Een hoog EQ wijst op interpersoonlijke en intrapersoonlijke vaardigheden die helpen om betere beslissingen te nemen met betrekking tot jezelf en anderen.

Daarbij hebben interpersoonlijke vaardigheden te maken met hoe je omgaat met andere mensen en je vermogen om je aan te passen aan de sociale context. Terwijl intra persoonlijke vaardigheden iets zeggen over je zelfbewustzijn, zelfmanagement (zelfbeheersing en controle over eigen emoties), aanpassingsvermogen, doelgerichtheid en optimisme.

 

 

Naast Intelligentie Quotiënt en Emotioneel Quotiënt wordt het Zelfsturing Quotiënt steeds belangrijker

 

Door internet is het voor iedereen makkelijker om kennis op te doen. En met behulp van Artificiële Intelligentie die ook door te geven aan anderen.

Maatschappelijk gezien is het resultaat van die ontwikkelingen een nivellering van macht door kennis. En een verschuiving van het belang van beschikken over kennis naar kunnen sturen; sturen op welke kennis je waar en waarvoor wilt ontwikkelen en inzetten.

Loopbaansucces hangt daarbij af van de inzet van persoonlijke kwaliteiten voor de behoeften van de omgeving.

Het Zelfsturing Quotiënt (ZQ) zegt dan iets over de mate waarin je in staat bent tot zelfsturing vanuit persoonlijke kwaliteiten en waarden om van waarde te zijn voor de omgeving. Voor de privéomgeving, leer- en werkomgeving in het bijzonder en de samenleving als geheel.

 

 

Een ZQ is beter te ontwikkelen dan een IQ

 

Door flink te oefenen met wat in IQ tests gemeten wordt, kun je je IQ een beetje opvijzelen.

Voor zover ik weet, zijn er nog geen tests om je ZQ te meten. Wat ik wel weet en in mijn coachtrajecten steeds weer ervaar, is dat zelfsturing een vaardigheid is die je goed kunt ontwikkelen.

Sterker nog, mijn aanpak in coachtrajecten en zoals beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ is juist gericht op de ontwikkeling van die zelfsturing. Zodat je vanuit een visie op jouw toekomst om kunt gaan met onzekerheden op de arbeidsmarkt, tijdig bij kunt sturen, jouw koers uit kunt stippelen en waardevol werk kunt realiseren. Niet alleen waardevol voor jezelf, maar ook economisch gezien.

 

 

Tot slot

 

Wil je de vaardigheden ontwikkelen die je nodig hebt om proactief loopbaangedrag te laten zien en strategisch met je loopbaan om te gaan?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt? ‘. Met mijn boek kun je je die vaardigheden eigen maken. Heb je die eenmaal in je vingers, dan kun je je vrijelijk bewegen op de arbeidsmarkt en tijdig bijsturen als dat nodig is.

Ik hoor dat vaak van mijn coachklanten: ‘Ik weet nu hoe het werkt. Mocht mijn project afgerond zijn, mijn functie komen te vervallen of ik uitgekeken raken op mijn werk, dan weet ik wat me te doen staat.’

 

Schat je bij voorbaat in dat je wel wat begeleiding kunt gebruiken om loopbaanvaardigheden en zelfsturing te ontwikkelen?

Lees mijn aanbod over individuele loopbaancoaching.

En heb je interesse voor de driedaagse training ‘Bouw je ideale loopbaan’?

Laat het me horen. Data voor een eerstvolgende training worden een dezer dagen gepland. Stuur even een e-mail naar [email protected]. Dan hoor je als een van de eersten wanneer de training weer wordt gegeven.

 

 

 

 

/door

Zet je ladder niet tegen de verkeerde muur

Waarom het goed is om de tijd te nemen om stil te staan bij wat je echt wilt

 

Het is zo gek nog niet om een laatbloeier te zijn. Ik las het in een artikel in mtsprout. Het is goed om je de tijd te gunnen voor ontwikkeling en uitgebreid stil te staan bij wat je echt wilt. Want je bewust worden van je kwaliteiten en vervolgens ze op een voor jou zinvolle manier gebruiken om ze tot volle bloei te laten komen, is het fundament voor de ontwikkeling van een goed leven.

 

Debuut laatbloeier

copyright foto: Anton_Ivanov / Shutterstock.com

 

Het risico van zo vroeg mogelijk pieken en zo snel mogelijk carrière maken

 

Persoonlijke voldoening wordt te vaak ondergeschikt gemaakt aan professionele prestaties, volgens Rich Karlgaard, uitgever van Forbes Magazine en auteur van het boek Late Bloomers.

Vroeg presteren weerhoud je ervan om je passies te ontdekken.

In plaats van het hebben van diverse interesses, in de breedte te studeren en je tijd te nemen om jezelf te leren kennen, word je door je omgeving algauw aangemoedigd om een bepaalde richting te kiezen. En veilige, stabiele en lucratieve loopbaanpaden te volgen. Met als gevolg dat uitblinken in een specifieke beroepsrichting door velen wordt verkozen boven persoonlijke voldoening. Daardoor kunnen ze zichzelf in dat proces verliezen.

Dat doet mij denken aan iemand die ik heb geholpen met het maken van een cv, aangepast aan de vacature en het schrijven van een overtuigende sollicitatiebrief. Het betrof een zware functie. Een functie die een zware wissel zou trekken op zijn jonge gezin. Dat realiseerde hij zich goed. Hij besefte ook dat hij flinke concurrentie zou hebben van geïnteresseerden met meer levenservaring dan hij. Maar ondanks dat alles, wilde hij er als eind dertiger voor gaan. Voor hem was het een kans om een stapje hoger te komen op de ladder. En qua salaris in een hogere schaal. Helaas viel de keus op iemand met meer levenservaring dan hij. Voor zijn welbevinden misschien wel zo goed.

 

 

In plaats van vroeg pieken in een specialisme is het goed om je van jongs af aan breder te oriënteren

 

Het zijn juist de generalisten die op veel gebieden – vooral die complex zijn – uitblinken. Dat beschrijft David Epstein in zijn boek ‘Waarom generalisten verder komen’. Generalisten zijn creatiever, flexibeler en in staat om verbindingen te maken die hun meer gespecialiseerde collega’s niet zien.

Terwijl je misschien zelf als generalist zou denken, dat je minder waarde kunt leveren op de arbeidsmarkt omdat je geen specialisme hebt.

Ik hoor dat soms van coachklanten. Ze denken dat ze als generalist nergens écht goed in zijn, omdat ze zo breed georiënteerd zijn. Maar juist door die brede oriëntatie hebben ze zich breed ontplooid en breed ontwikkeld.

 

 

Met een laatbloeier is niets mis, integendeel

 

Het is goed om je de tijd te gunnen om je passies en je talenten te ontdekken.

Rich Karlgaard geeft in zijn boek Late Bloomers een wetenschappelijke verklaring voor het pas op latere leeftijd tot bloei komen.

Pas rond je vijfentwintigste zijn je hersenen voldoende ontwikkeld. Voor sommigen is dat zelfs nog iets later. En in feite pieken de capaciteiten van onze hersenen op verschillende leeftijden. We ervaren eigenlijk meerdere periodes van bloei in ons leven.

Doordat laatbloeiers de tijd nemen om hun weg in het leven te ontdekken, ontwikkelen zij sterke punten die zijzelf misschien niet direct als zodanig zien of ervaren. Bij die sterke punten kun je denken aan kwaliteiten als nieuwsgierigheid, inzicht, veerkracht, wijsheid, mededogen. Het zijn kwaliteiten die door werkgevers worden gewaardeerd en die zeker op een arbeidsmarkt die sterk aan verandering onderhevig is, heel waardevol zijn.

Levenservaring geeft laatbloeiers bovendien het voordeel dat ze minder gevoelig zijn voor wat anderen van hen denken. Ze zijn minder afhankelijk van de erkenning van anderen en ze hebben daardoor over het algemeen meer zelfvertrouwen. Als persoon ben je dan ook stabieler en voel je je vrijer.

 

 

Het is nooit te laat om jezelf te worden

 

Zo las ik dat Aristoteles zich pas wijdde aan schrijven en filosofie vanaf zijn vijftigste.

En aansprekend en misschien bekend is onderstaand voorbeeld, dat ik las in een artikel van Kevin Evers in Harvard Business Review:

In vrije vertaling:

Als je steeds weer vastloopt. Bijvoorbeeld zoals Joanne, een getalenteerde en creatieve vrouw, die hopte van baan naar baan in haar twenties, werkend als onderzoeker, secretaresse en docent Engels als tweede taal.

Ze was depressief, zag geen uitweg en voelde zich een totale mislukkeling. Maar ze eigende zich het gevoel van wanhoop toe en zette het om in iets positiefs. Doordat het haar niet gelukt was om een standaard loopbaan pad te volgen, voelde ze zich vrij om te doen wat ze altijd al had willen doen. Dat was fantasieverhalen schrijven voor kinderen. Zoals ze later zou vertellen, “Ik stopte met mezelf voor te doen alsof ik iemand anders was dan wie ik was.”

Alle kans dat je van haar gehoord hebt of misschien zelfs werk van haar gelezen hebt.

Haar schrijversnaam is J.K. Rowling.

 

 

 

Ben je niet gelukkig met het loopbaan pad dat je tot nu toe gelopen hebt? En vraag je je, zoals een van mijn coachklanten, af ‘Wat zijn mijn ankers voor werkgeluk?’ en ‘Op welke plek in de organisatie functioneer ik het beste?’.

Neem contact met me op en leg je vragen aan me voor.

 

 

 

 

/door

Staar je niet blind op alle functie-eisen

Waarom je presenteren met je unieke kwaliteiten je kansen op de arbeidsmarkt vergroot

 

In de USA was in 2020 een executive order nodig om verandering te brengen in het wervingsproces voor functies bij de Federal Government.

Een verandering in die zin dat de skills van een sollicitant zwaarder wegen dan diens diploma’s. Met als doel om op die manier te komen tot een meer inclusief en getalenteerder personeelsbestand.

De federale overheid wilde daarin een voorbeeld zijn voor de private sector. En moedigde werkgevers in die sector aan, om eens kritisch te kijken naar hun recruitmentproces. En na te denken over hoe initiatieven zoals bij de overheid, diversiteit kunnen bevorderen en hun personeelsbestand kunnen versterken.

 

In Nederland hebben we daarvoor geen executive order nodig. Door de krapte op de arbeidsmarkt voelen werkgevers zich genoodzaakt om bij werving en selectie functie-eisen bij te stellen. Bijvoorbeeld minder eisen te stellen aan specifieke opleidingen of aantal jaren werkervaring. En wat betreft arbeidsvoorwaarden toeschietelijker te zijn richting nieuwe medewerkers.

Wil je in 2023 werk maken van ander werk? Grijp je kans.

 

Functie-eisen in vacatures; staar je er niet blind op.

 

Hoe werkgevers hun selectieproces aanpassen aan de krappe arbeidsmarkt

 

‘Staar je niet blind op alle functie-eisen als je op zoek gaat naar je ideale baan. Ga liever op zoek naar werk waarin je unieke kwaliteiten tot hun recht komen.’

Als je meer van mij gelezen of gehoord hebt, dan weet je dat ik daar een groot voorstander van ben en dat propageer.

Heb je zelf daar twijfels over of zie je dat als een utopie? Realiseer je dat je door de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt de wind mee hebt.

Werkgevers staan te springen om nieuwe medewerkers. En door de krapte op die arbeidsmarkt moeten ze zich wel aanpassen, willen ze mensen aan zich kunnen binden.

Onderzoek onder 4500 werkgevers laat zien dat in 2022 in 32% van de gevallen werkgevers de functie-eisen aanpasten om te voorzien in moeilijk vervulbare vacatures. En in 39% van de gevallen pasten ze arbeidsvoorwaarden aan, zoals salaris, thuiswerken, flexibele werkuren.

Daarbij is het goed om te weten, dat het ook in 2023 voor werkgevers moeilijk blijft om vacatures in te vullen. Vier op de tien werkgevers denken dat het in 2023 zelfs moeilijker wordt om vacatures in te vullen dan in 2022.

Voor jou als professional biedt dat volop kansen.

 

 

Je overtuigend presenteren met jouw kwaliteiten

 

Veel mensen die niet tevreden zijn met het werk dat ze nu doen, hebben niet door dat hun ideale baan voor het grijpen ligt.

Juist nu met de krapte op de arbeidsmarkt.

Ze hebben behoefte aan verandering, maar weten niet hoe ze die kunnen realiseren. Ze denken dat ze geen kans maken op banen, omdat ze functie-eisen zien staan in vacatureteksten waar ze misschien niet aan voldoen.

Maar juist nu zijn diploma’s en getuigschriften steeds minder bepalend op de arbeidsmarkt. Wat je als sollicitant in de praktijk kunt met jouw unieke kwaliteiten, daar gaat het om.

Alleen weten wat je unieke kwaliteiten zijn is daarbij niet genoeg. Je moet ook in staat zijn om je met je kwaliteiten overtuigend te presenteren. Je moet aannemelijk kunnen maken dat je over de benodigde kwaliteiten beschikt.

Maak daarom je kwaliteiten tijdens gesprekken met een potentiële werk- of opdrachtgever heel concreet: Ben je heel analytisch en is dat belangrijk in de functie waarvoor je opteert? Geef dan drie voorbeelden die bewijzen dat je heel analytisch bent. Zo kun je werkgevers overtuigen van jouw geschiktheid voor de beoogde functie, ook al heb je er geen ervaring mee.

 

 

Wees je bewust van wat belangrijk voor je is en durf te onderhandelen

 

Stel je niet afhankelijk op.

Zorg om te beginnen dat je zelf helder hebt waar jouw voorkeuren naar uitgaan en met name wat jij écht nodig hebt om goed te gedijen in je werk.

Denk bijvoorbeeld aan de wens om parttime of flexibel te werken, vrije dagen flexibel op te nemen, je inschaling qua salaris, opleidings- of doorgroeimogelijkheden, of welke arbeidsvoorwaarden dan ook.

Ga het gesprek daarover aan en durf te onderhandelen. Kun je wat betreft onderhandelen over je salaris nog wat tips gebruiken? Klik dan hier.

En heb je behoefte aan tips hoe je door goed onderhandelen een betere balans creëert tussen je werk en je privéleven? Die vind je hier.

 

 

 

Voel jij je nog onvoldoende toegerust om nu stappen te zetten in je loopbaan?

Maar wil je wel graag gebruik maken van de kansen die de huidige krappe arbeidsmarkt biedt?

Neem gerust contact met me op en leg je vragen aan me voor. Een oriënterend gesprek is kosteloos.

 

 

 

 

/door

Vast aan een paaltje of koudwatervrees?

Wat maakt dat je geen stappen zet in je loopbaan en maar blijft zitten waar je zit

 

Een coachklant mailde mij:
“Ik had me voorgenomen om na de eerste werkweek een afspraak bij je in te plannen. In de verwachting dat ik direct weer tegen dingen aan zou gaan lopen, waardoor ik weer in actie kom. Dit is niet gebeurd, het is momenteel rustig op mijn werk. Waarna ik ga twijfelen of ik nu wel moet vertrekken. Terwijl ik weet dat de dingen waar ik me aan erger echt wel weer gaan komen. En dat de groei in mijn baan er wel uit is. Ik weet niet zo goed wat er gebeurt waardoor ik niet in actie kom. Enerzijds hangt dit denk ik wel samen met een hectische periode thuis. Anderzijds is er ook een soort koudwatervrees ofzo waardoor ik toch niet zo goed durf.”

Maar is het koudwatervrees? Of heeft zij het gevoel dat zij vastzit in haar baan en daardoor niet in beweging komt? Of spelen beide een rol?

 

Vastgeketend aan een paaltje of koudwatervrees?

 

Het verhaal van de olifant en het paaltje

 

Misschien is het voor jou lang geleden dat je een circus hebt gezien. Voor mij geldt dat in elk geval wel.

Ik kan me dan ook niet herinneren, dat een reuze olifant bij zo’n circus vaak aan een klein paaltje vastzit met een simpel touw. En dat de olifant geen poging doet om te ontsnappen, terwijl die dat makkelijk zou kunnen. Als die even een flinke ruk zou geven aan de ketting waarmee die vastzit aan het paaltje, zou die het paaltje zo uit de grond kunnen trekken.

Waarom doet een olifant dat dan niet?

Olifanten worden getemd als ze nog heel klein zijn. Een baby-olifant wordt met een touwtje aan een paal gebonden die groter is dan hijzelf. Als het dier probeert zich los te rukken, lukt dit niet. Het kleintje schopt en trekt uit alle macht om los te komen en zijn vrijheid terug te krijgen. Dit doet hij dagen, weken, maanden achter elkaar. Maar hij kan niet loskomen, want het paaltje met de ketting zijn te zwaar voor zijn kleine lijfje.

Uiteindelijk geeft het olifantje op, omdat hij uit ervaring leert dat hij niet los kan komen. Hij geeft de moed op en blijft staan bij het paaltje met het touw om zijn poot.

Omdat de olifant zo overtuigd is van het niet los kunnen komen blijft hij zelfs als volwassen, sterke olifant aan het paaltje staan. Dit leidt ertoe dat de olifant accepteert dat hij niet kan ontsnappen en dit ook niet meer zal proberen. Deze overtuiging gaat zo ver dat hij in de veronderstelling is, dat er geen ontsnapping mogelijk is en braaf aan het paaltje blijft staan. Zelfs als hij groot is,

Het verhaal wordt vaak gebruikt als metafoor voor aangeleerde hulpeloosheid.

 

 

Het verhaal van de geketende olifant en het verhaal van mensen die vastzitten in hun werk

 

Het verhaal van de geketende olifant lijkt op de verhalen van mensen die blijven hangen in slechte ervaringen.

Jij kent ze vast ook wel, collega’s die klagen, zich afhankelijk opstellen, uitgaan van wat allemaal niet kan en zelf geen verantwoordelijkheid nemen. Collega’s bij wie het glas altijd halfleeg is. En die min of meer hun loopbaan schijnen te ondergaan in plaats van dat ze zelf aan het roer staan.

Het zijn mensen die zich laten leiden door wat allemaal niet kan of wat ze allemaal niet kunnen en zich afhankelijk opstellen. Het zijn mensen die niet opnieuw proberen om stappen te zetten in hun loopbaan, omdat ze vasthouden aan hun negatieve ervaringen.
Dat weerhoudt hen van benutten van de mogelijkheden die de arbeidsmarkt en het leven biedt en die hun leven volledig zouden kunnen veranderen.

 

 

Hoe je je losmaakt als je je vastgeketend voelt in je huidige werk

 

Zoals het voor een volwassen olifant maar één stapje is om het paaltje uit de grond te trekken, zich los te maken en zijn ruimte in te nemen, zijn pad te lopen en zijn weg te vervolgen, zo kun jij je ook losmaken als je je vastgeketend voelt in je huidige werk.

Ik realiseer me daarbij heel goed dat het lang niet altijd makkelijk is om het bekende los te laten en werk te maken van iets nieuws. Want je weet wat je hebt en je weet nog niet wat je krijgt.

Onderstaande handreikingen helpen je op weg:

 

 

In een volgend artikel lees je meer over hoe om te gaan met koudwatervrees op de arbeidsmarkt.

 

 

 

 

/door

Lieverkoekjes en het profiel van je ideale werk

Waarom je in de communicatie je werkprofiel niet te smal moet maken met lieverkoekjes

 

‘Lieverkoekjes worden hier niet gebakken’; misschien heb jij die uitdrukking ook weleens gehoord. Mogelijk in je jeugd. Of misschien gebruik je die zelf af en toe als ouder of als je werkt met jonge jeugd.

Het is een uitdrukking die gebruikt wordt als iemand niet tevreden is met wat men hem geeft. En zegt liever iets anders te willen hebben. Of te doen.

Ik kan me die uitdrukking goed herinneren uit mijn jeugd.

In mijn coachtrajecten heb ik het af en toe ook over lieverkoekjes. En wel als we het hebben over het profiel van je ideale werk. Want in je profilering naar buiten toe is het niet slim om je te veel te profileren met je nice to haves, je lieverkoekjes. Lees waarom.

 

Met lieverkoekjes verklein je je kansen op de arbeidsmarkt

 

Wil je als werkgever sollicitanten binnenhalen: maak in vacatureteksten onderscheid tussen ‘musthaves’ en ‘nice to haves’

 

In een artikel in NRC las ik tips om als werkgever een vacaturetekst zo aantrekkelijk mogelijk te maken en sollicitanten binnen te halen.

Een van die tips is om in een vacaturetekst onderscheid te maken tussen musthaves en nice to haves. Om te beginnen bevordert dat de leesbaarheid. Maar niet alleen dat. Het is ook belangrijk voor de diversiteit.

Want zoals in het betreffende artikel ook naar voren komt: eerder dan mannen zijn vrouwen geneigd om niet te reageren als ze niet aan álle punten voldoen.

Dat herken ik bij mijn coachklanten. Mannen denken over het algemeen makkelijker dat ze iets wel kunnen, ook al hebben ze er nog geen ervaring mee. Zij laten zich in vergelijking met vrouwen niet zo snel afschrikken door wat in een vacaturebeschrijving gevraagd wordt.

Wil je nog eens lezen wat ik in een van mijn vorige artikelen daarover schreef, klik dan hier.

 

 

Ook als je focust op ander werk is het goed om in eerste instantie te focussen op de ‘musthaves’ en niet op de ‘nice to haves’, de lieverkoekjes

 

Daarbij maakt het niet uit of je wilt werken in loondienst of als zelfstandige.

In mijn coachtrajecten kom je tot een omschrijving van het profiel van je ideale werk als antwoord op drie vragen: ‘Wat wil ik?’, ‘Waar wil ik dat?’ en ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’.

Zoals het voor een werkgever goed is om in vacatureteksten onderscheid te maken tussen musthaves en nice to haves, zo is het in jouw presentatie van het werk dat je wilt doen, goed om een vergelijkbaar onderscheid te maken in criteria met betrekking tot werk.

Maak je profiel niet te smal. Want doe je dat wel, dan verklein je je kansen. In die zin dat je met een smal profiel het risico loopt dat slechts een beperkte groep potentiële werkgevers of opdrachtgevers zich aangesproken voelt. Want een smal profiel kan al gauw de indruk oproepen dat je veel eisen hebt: ‘die heeft veel noten op haar zang’.

Met name in het antwoord op de vraag ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’ zitten over het algemeen de lieverkoekjes. Bijvoorbeeld werkplek/kantoor op fietsafstand, deels thuiswerken of in een kantoortje in de stad, goede koffie, parkeergelegenheid, flexibiliteit in werktijden en locatie, budget voor persoonlijke ontwikkeling.

 

 

Wat een en ander betekent voor jouw profilering en jouw besluitvorming

 

Mijn advies is om bijvoorbeeld op LinkedIn bij ‘info’ met name te beschrijven voor wat voor werk je beschikbaar bent en waar je dat werk zou willen doen. Bij dat laatste punt denk ik aan jouw favoriete kennis- of vakgebied en jouw favoriete werkveld en soort organisatie.

Beperk je dus in je profilering tot een antwoord op de eerste twee vragen met betrekking tot het profiel van je ideale werk: ‘Wat wil ik?’ en ‘Waar wil ik dat?’.

Dat betekent niet dat wat je opgeschreven hebt als antwoord op de vraag ‘Wat is verder daarbij voor mij belangrijk?’ niet waardevol is. En niet meegenomen hoeft te worden in je besluitvorming. Het is zeker wel waardevol, maar lang niet in alle gevallen musthave. Het is aan jou om afwegingen te maken of een voorwaarde of criterium een musthave is of meer een lieverkoekje.

En wellicht kun je ook criteria min of meer tegen elkaar wegstrepen.

 

 

 

Heb je nog geen goed beeld van het werk dat je zou willen doen?

Lees mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’.

 

En kun je wel wat hulp gebruiken om te komen tot een antwoord op de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’

Leg contact met me. Graag maak ik tijd voor je vrij om jouw vragen te beantwoorden.

 

 

 

 

/door

Aan de weet komen waar behoefte aan is

Waarom je niet moet leuren met wat je te bieden hebt op de arbeidsmarkt

 

Of het nu komt door de vakantieperiode waardoor menig ondernemer minder werk/omzet heeft, of door subsidieregelingen van de overheid, ik word met regelmaat lastiggevallen door mensen die denken mij hun product of dienst aan te moeten bieden.

Terwijl ik daar helemaal geen behoefte aan heb. Integendeel, ik merk dat ik daardoor geïrriteerd raak.

Zeker als ze voet bij stuk houden en me een paar dagen later nog een keer lastigvallen en als een soort deur-aan-deur verkoper figuurlijk ‘de voet tussen de deur houden’ om me te doen ingaan op hun aanbod en hun dienst of product af te nemen.

Het is goed om dat te ervaren. Want, ben jij eraan toe om stappen te zetten in je loopbaan en gesprekken te voeren met mensen uit organisaties die interessant voor je zijn? Je loopt het risico dat je in een vergelijkbare valkuil stapt. En gaat leuren met wat jij te bieden hebt op de arbeidsmarkt. En daarmee aan het vissen bent naar een baan.

Terwijl je hebt nagelaten om aan de weet te komen waar behoefte aan is.

Met als resultaat dat deuren voor jou gesloten blijven of dat je een antwoord krijgt als ‘Ik heb geen belangstelling’. (En wellicht als irritant wordt ervaren, waardoor je ook later niet meer welkom bent)

 

Aan de weet komen waar behoefte aan is, voordat je aanbod doet.

 

Voordat je komt met je aanbod, moet je eerst aan de weet komen waar behoefte aan is

 

Bij promotionele activiteiten schieten ondernemers vaak met hagel. Ze stoppen hun flyer of promokrantje bij iedereen in de brievenbus. Of ze sturen bulk promo e-mails naar een adressenbestand dat ze waar dan ook vandaan hebben.

In elk geval niet wetend of er überhaupt behoefte is aan hun aanbod.

Zo kreeg ik afgelopen week ook een paar e-mails:

 

Beste Marlène,

‘Online kwam ik je tegen als coach in de regio van Deventer.  Ik heb ook even een kijkje genomen op je website en het viel me op dat hier behoorlijk wat aandacht aan is besteed, complimenten!

In ons werk met coaches horen wij vaak dat online gevonden worden belangrijk is voor het binnenhalen van nieuwe klanten. Een belangrijk onderdeel hiervan is het invullen van je meta data. Ik zag dat je dit nog niet overal hebt gedaan op je website.

Bij ***** geven we online marketingtrainingen aan coaches. Je leert hoe je onder de aandacht komt bij je doelgroep en topposities haalt in Google. Via het STAP-budget krijg je tot wel €1.000,- vergoed van de overheid. Daardoor zijn een aantal trainingen zelfs gratis. Lees hier meer: *****

Ik bel je graag even om samen te onderzoeken of dit voor jou ook interessant kan zijn. Heb je volgende week dinsdag of donderdag tijd?’

 

Of:

 

‘Goedendag MEER WAARDE IN WERK,

Ik zocht vanochtend naar Coach in Zutphen op Google en merkte dat je niet op de eerste pagina staat met meerwaardeinwerk.nl.

Doordat je positie niet goed is in Google, mis je veel aanvragen en verkeer op je website van bezoekers en potentiële klanten. Bij ***** hebben we diverse bedrijven geholpen in het behalen van een goed website score en betere positie in Google.

Ben je deze of volgende week beschikbaar voor een kort gesprek?’

 

En vier dagen later, waarschijnlijk omdat ik nog geen reactie gegeven had:

‘Ik weet dat je het druk hebt en dat de kwestie je misschien uit het oog is ontglipt, dus ik wilde nog even terugkomen op mijn vorige mail. Heeft het zin om een kort gesprek over je website meerwaardeinwerk.nl te hebben?

Als dat zo is, antwoord dan gerust en laat mij weten wanneer ik je kan bellen.’

 

 

Een aantal tips naar aanleiding van e-mails van commerciële aanbieders

 

Heb je jouw antwoord op de vraag ‘Wat wil ik nu echt?’ en heb je het profiel van je ideale werk omschreven?

Dan ben je gereed voor de volgende stap: het doen van je onderzoek naar waar behoefte is aan mensen zoals jij. Zodat je met jouw aanbod op de behoeften in kunt spelen.

En niet, zoals bovenstaande aanbieders, met jouw aanbod komt terwijl je niet weet of daar behoefte aan is.

 

Mede geïnspireerd door bovenstaande e-mails, geef ik je graag een aantal tips hoe contact te leggen met organisaties die interessant voor jou zouden kunnen zijn:

 

1. Vraag niet naar een baan.

Ook al doe je je onderzoek in het kader van het verkennen van jouw mogelijkheden op de arbeidsmarkt, stap niet in de valkuil van vissen naar een baan.

Je bent je aan het oriënteren naar een volgende stap in je loopbaan. In het kader daarvan voer je gesprekken om te achterhalen of het beeld dat jij van specifieke opties hebt, overeenkomt met de realiteit. En of dat werk of zo’n functie bij jou past.

 

2. Doe grondig je vooronderzoek.

Goedendag MEER WAARDE IN WERK; Zo’n aanhef gebruik je niet. Even de website bekijken en de afzender had geweten wat mijn naam is.

En volsta niet met heer/mevrouw. Even speuren en dan heb je zo een naam gevonden.

Beste Marlène, is helemaal prima. Zelfs met het juiste accentteken, wat voor sommige mensen nog wel een opgave is.

 

3. Geef namen correct weer.

Voorkom spelfouten. Want als jij niet de tijd neemt en aandacht geeft aan juiste spelling van een naam, waarom zou de ontvanger dan wel tijd reserveren voor een gesprek met jou?

 

4. Trek niet te gauw conclusie op basis van onvoldoende informatie

Als de schrijver van de tweede e-mail gezocht had op ‘loopbaancoach Zutphen’, dan had hij mij op de eerste pagina gevonden.

Met specifieker zoeken krijg je specifiekere informatie boven water.

 

5. Zeg iets over wat je in positieve zin opvalt.

In het voorbeeld: Ik heb ook even een kijkje genomen op je website en het viel me op dat hier behoorlijk wat aandacht aan is besteed, complimenten!

Je potentiële gesprekspartner hoort graag wat je in positieve opvalt.

 

6. Lees je bericht nog even goed door op spel- , type- en stijlfouten, voordat je het bericht verstuurt.

Bijvoorbeeld: Een goed website score.

En probeer het niet mooier te zeggen dan het is. Bijvoorbeeld uit het oog is ontglipt. Zie je het voor je?

 

 

Tot slot

 

Wil je succesvol je ideale baan vinden of creëren, dan is het belangrijk om aan de weet te komen waar behoefte aan is. Wat werkgevers nodig hebben en wat ze willen.

En hoe dat correspondeert met wat jij te bieden en met het werk dat jij het allerliefste doet. Zodat jij de koppeling kunt maken tussen jouw behoeften en wensen en die van opdrachtgevers of werkgevers.

Meer tips over hoe je die ideale baan vindt of creëert lees je in de hoofdstukken 10 en 11 van mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ – Een loopbaanstrategie voor gedreven hbo’ers en academici die meer waarde willen realiseren in hun werk.

 

 

 

 

/door

Anders kijken naar het imposter syndrome

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Kern van het imposter syndrome, of op z’n Nederlands het bedriegerssyndroom, is een negatief en kritisch zelfbeeld, dat een negatieve invloed heeft op het gedrag en de gevoelens van de mensen die het ervaren.

Misschien herken je het bedriegerssyndroom bij jezelf en heb je er last van.

Ik heb er al eerder over geschreven. Met name over hoe beschermingsmechanismen je steeds onzekerder maken en hoe je je impostergevoelens kunt overwinnen.

Lang werd het imposter syndrome afgeschilderd als een persoonlijkheidskenmerk. Als je er veel last van had, dan werd je zelfs gezien als een patiënt. Terwijl men steeds meer tot de bevinding komt dat de sociale context een cruciale rol speelt bij de ontwikkeling van bedriegersgevoelens.

En dat het zaak is om die context aan te pakken, in plaats van bedriegersgevoelens te bestrijden door te focussen op het individu dat er last van heeft.

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Ont-medicalisering van het bedriegerssyndroom

 

Syndroom is in deze context een ietwat beladen term.

Over het algemeen wordt de term syndroom gebruikt voor een aantal symptomen die kenmerkend zijn voor een bepaald beeld. Vaak een ziektebeeld.

Beter passend is de term fenomeen. In de context van bedriegersgevoelens hebben we het dan over het bedriegersfenomeen.

In die term is in eerste instantie in 1978 ook door Clance en Imes over het fenomeen geschreven.

Later heeft die term plaatsgemaakt voor bedriegerssyndroom.

Die term suggereert dat er sprake is van psychologisch disfunctioneren van het individu. En als je aan die ziekte lijdt, dan ben je een patiënt en heb je behandeling nodig. Bijvoorbeeld in de vorm van psychotherapie.

Terwijl men nu steeds meer inziet, dat het probleem niet zozeer verankerd ligt in het individu, maar in de sociale context.

En dat het zaak is om stil te staan bij en te onderzoeken hoe context en sociale structuur die bedrieglijke gevoelens creëren. In plaats van onzekerheden van individuen te framen als een probleem dat voortkomt uit de individuen die er last van hebben.

En voor de aanpak van het probleem ook daarop te focussen.

Dus, het bedriegerssyndroom te ont-medicaliseren. Het niet meer te hebben over het bedriegerssyndroom, maar over het bedriegersfenomeen.

Het is geen ziekte, maar een verschijnsel dat zich voordoet. Omdat onze sociale contexten en sociale interacties ertoe leiden dat individuen hun capaciteiten en hun waarde in twijfel trekken.

Want de sociale context heeft grote invloed op hoe je over jezelf denkt en hoe je je voelt.

 

 

Hoe context en sociale structuren bedriegersgevoelens creëren

 

Je sociale context is van invloed op hoe je je voelt.

Zo kan bijvoorbeeld je plaats in de sociale hiërarchie een belangrijke rol spelen bij het al dan niet ontwikkelen van bedriegersgevoelens.

Denk bijvoorbeeld aan etnische minderheden, maar ook aan vrouwen in leidinggevende posities. Beiden hebben nog steeds te kampen met negatieve stereotyperingen.

Een ‘goede’ leider bijvoorbeeld heeft overwegend mannelijke eigenschappen. Terwijl vrouwen stereotyp eerder afgeschilderd worden als ‘sociaal gericht’ en ‘warm’. En dat zijn niet direct eigenschappen die traditioneel verwacht worden van een ‘goede’ leider.

Als reactie op die gender- en leiderschapstypering kun je je als vrouw al onzeker en misplaatst voelen als je zo’n leiderschapspositie hebt bereikt. Omdat de stereotyperingen laten zien, zowel direct als indirect, dat vrouwen niet of minder geschikt zouden zijn voor zo’n positie.

Wat dat betreft is het waardevol dat succesvolle vrouwen als voormailig First Lady Michelle Obama en Sheryl Sandberg, Chief Operating Officer bij Meta, kenbaar maken zich soms een bedrieger te voelen. En daardoor fungeren als rolmodellen, met name voor vrouwen.

 

Ook op de arbeidsmarkt zie je de sociale hiërarchie terug. In de zorg bijvoorbeeld zijn vrouwen nog steeds ondervertegenwoordigd bij de specialisten, maar oververtegenwoordigd in de verpleging. En ondervertegenwoordigd in de informatietechnologie, maar oververtegenwoordigd in human resources. Wat dat betreft kun je nog steeds spreken van mannen- en vrouwenberoepen.

De sociale hiërarchie komt overigens ook terug in de salariëring. Vrouwen krijgen met regelmaat minder betaald dan mannen in een vergelijkbare functie. Alsof ze minder geschikt zijn dan mannen voor betreffend werk?

Het verschil in salaris kan er in elk geval wel toe leiden dat vrouwen aan het denken worden gezet en dat ze hun positie in twijfel trekken. Waardoor ze gevoeliger zijn voor het bedriegersfenomeen.

 

 

Hoe sociale, interpersoonlijke interacties bedriegersgevoelens creëren

 

Onze dagelijkse interacties zijn doorspekt met signalen, die overbrengen hoe mensen zichzelf zien en vooral hoe belangrijk of hoezeer ze van waarde zijn.

Iedereen lijkt overtuigd van zichzelf, behalve jij.

Veel mensen beweren dat ze ergens goed in zijn, terwijl ze dat vaak niet zijn. En schatten zichzelf hoger of beter in, dan dat ze zijn.

Die sociale evaluatieve signalen hebben hun invloed op hoe je zelf je eigenwaarde beoordeelt. En beinvloeden zo je zelfrespect en je gevoel met betrekking tot jouw plaats binnen je groep of context. Of je die plaats waardig bent en écht verdient of niet.

Zo wordt de een bijvoorbeeld vaker om advies gevraagd of betrokken bij werkgerelateerde discussies dan een ander. Waardoor die laatste het gevoel kan krijgen dat die minder waard is. Wat zijn effect heeft op hoe je kijkt naar jezelf.

Overigens kan het tegenovergestelde je ook overkomen. Dat je wordt benaderd en behandeld op manieren die suggereren dat je je plaats binnen je groep of context waardig bent. Terwijl je zelf daar heel erg je twijfels over hebt. En bang bent om door de mand te vallen.

 

 

Tot slot

 

Ik zie het als winst dat het bedriegersfenomeen niet langer gezien wordt als een dysfunctioneel syndroom, verankerd in een individu.

Maar in plaats daarvan als een psychologische reactie op een dysfunctionele context.

En herken je symptomen van het fenomeen in jezelf?

Daar is niks mis mee. Ik denk dat vrijwel iedereen, ikzelf incluis, momenten heeft dat hij zich afvraagt ‘Ben ik wel zo goed als ik denk dat ik ben?’

Het is dan ook geen wonder dat ik mijn exemplaar van het boek ‘F*ck die onzekerheid’, geschreven door Vreneli Stadelmaier, zo vaak uitleen aan klanten.

 

 

En vind je het moeilijk om om te gaan met belemmeringen en beperkende overtuigingen?

Kun je wel wat tips gebruiken voor meer zelfvertrouwen waardoor je je kansen op de arbeidsmarkt vergroot?

Lees hoofdstuk 12 uit mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘

 

 

 

 

 

/door

Nederland als kampioen parttime werken

Hoe een paar uur extra werken voor iedereen winst oplevert

 

Een paar dagen geleden belde ik met onze dochter. Zij woont samen met haar gezin al een aantal jaren in Californië. We spreken elkaar dus vooral online. De manier waarop ik een technisch akkefietje met de onlineverbinding even oploste, deed haar denken aan gesprekken met mensen uit haar netwerk. Verbaasd als ze is over hoeveel mensen vroeg willen stoppen met werken. Eerst een aantal jaren hard werken en veel geld verdienen, zodat je financieel onafhankelijk bent en dan lekker vroeg gaan genieten van het vrije, blije leven en je pensioen.

Kennelijk kan ze het dan niet nalaten om met haar moeder in gedachten, te vertellen hoe het ook anders kan. Dat je met plezier je werk doet, energie krijgt van je werk, voldoening ervaart en al met al je werk zo betekenisvol voor je is, dat je lekker doorgaat met je werk.

 

Dat doet me denken aan het probleem van de krapte op de arbeidsmarkt. En de factoren die daarbij een rol spelen.

Je bent dan gauw geneigd om te denken aan vergrijzing, waardoor minder mensen beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Maar volgens Geert-Jan Waasdorp is het grootste probleem in de huidige krappe arbeidsmarkt niet dat de mensen er niet zijn. Die zijn er namelijk wél, meer dan ooit. Het probleem is dat de mensen die er zijn, zorgen voor onvoldoende economisch aanbod.

Maar hoe komt dat dan?

 

Nederland als kampioen parttime werken

 

Nederland is koploper in parttime werken

 

Het gemiddelde aantal werkuren per week is 29.

Het zal je niet verbazen dat het vooral de vrouwen zijn die parttime werken. Zeven op de tien vrouwen in ons land werken tussen de 12 en 32 uur. En ook steeds meer mannen hebben tegenwoordig een parttimebaan.

Bovendien zijn de deeltijdbanen vaak erg klein. Bijvoorbeeld in het onderwijs en in de zorg en dat zijn met name sectoren met veel krapte.

In een publicatie van SERmagazine komt naar voren dat de helft van de zorgmedewerkers minder dan 25 uur per week werkt.

Stel je eens voor, welke winst het oplevert als in een grote organisatie tientallen medewerkers bijvoorbeeld van 18 uur naar 21 of 22 uur gaan. Dat levert niet alleen winst op met betrekking tot het oplossen van de personeelskrapte, maar ook breder.

Denk bijvoorbeeld aan financiële zelfredzaamheid van werknemers, grotere betrokkenheid bij de organisatie, meer medewerkerstevredenheid en daardoor minder uitval.

Want zeg nu zelf, in hoeverre zou je je meer betrokken voelen bij de organisatie als je meer uren zou werken, meer taken naar je toegeschoven krijgt, of kunt pakken, aansluitend bij jouw talenten en de richting waarin je je wilt ontwikkelen? En als jouw werkgever graag in jouw ontwikkeling wil investeren omdat je gezien wordt als een waardevolle kracht?

Met een kleine parttime baan is dat vast anders.

 

 

Maatschappelijke trends die zorgen voor minder economisch aanbod

 

Waar een volle baan lang betekende dat je veertig uur beschikbaar was voor jouw werkgever en 40 uur ook de norm was, is een werkweek van 36 of 32 uur nu heel gangbaar. En wordt een baan van die omvang ook niet echt gezien als een parttimebaan.

Die paar uurtjes minder werken leiden niet direct tot krapte op de arbeidsmarkt. En zoals gezegd, ook de vergrijzing is niet hét probleem.

Vergrijzing is volgens de eerdergenoemde Geert-Jan Waasdorp wel een factor die een rol speelt, maar is niet dé oorzaak van de krapte op de arbeidsmarkt.

Hij ziet een aantal maatschappelijke trends die er met name voor zorgen dat er minder aanbod is.

Om te beginnen is er weinig activiteit op de huidige arbeidsmarkt. Weinig mensen zijn actief op zoek naar banen en vacatures. Werkgevers, al dan niet in de vorm van hun recruiters, moeten actief op zoek naar potentiële werknemers.

Ook blijkt het voor organisaties niet altijd makkelijk om werknemers vast te houden. Van alle starters in de zorg verlaat bijvoorbeeld 43% binnen twee jaar (teleurgesteld) de sector. Binnen het onderwijs is het verloop van jonge mensen eveneens heel groot. Zo zei bijvoorbeeld een van mijn coachklanten: ‘Het werken met de kinderen vond ik heel leuk, maar die ouders………’.

Bovendien is opscheppen over hoeveel uur je werkt er steeds minder bij. Ik heb de indruk dat het eerder als ‘sneu’ wordt ervaren als je je moet profileren met het aantal uren dat je werkt. Minimaal werken en maximaal leven; dat is steeds meer het devies.

En in het verlengde van minimaal werken en maximaal leven Financial Independent Retire Early (FIRE), of Work Less (WL); eerder stoppen met werken of minder gaan werken zodat je kunt doen waar je gelukkig van wordt.

Alsof je in je werk niet kunt doen waar je gelukkig van wordt, denk ik dan.

Een andere trend die past bij het bovenstaande is de groei van het aantal zzp’ers. Vanuit de gedachte dat je als zzp’er in minder uren dan in loondienst, het benodigde geld kunt verdienen om maximaal te kunnen leven.

 

 

Betekenisvol en waarde(n)vol werk als bijdrage om de krapte op de arbeidsmarkt terug te dringen

 

De SER doet in een van haar publicaties een aantal aanbevelingen om de krapte op de arbeidsmarkt terug te dringen. Kort samengevat komen die aanbevelingen neer op betere organisatie van het werk, minder regeldruk en goed werkgeverschap.

Maar ook als individu, als werknemer, kun je je bijdrage leveren.

In mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?’ heb je wellicht gelezen dat lang niet iedereen zijn werk als zinvol ervaart. Misschien zelfs tot de conclusie komt dat zijn baan in wezen een onzinbaan is. Ik hoor dat met enige regelmaat van mijn coachklanten. Bijvoorbeeld iemand die naar zijn zeggen toezicht houdt op het toezicht of een clusterleider in de zorg die een deel van zijn taken ervaart als bullshit.

Ervaar jij je werk als bullshit?

Ga de confrontatie aan met jezelf en maak werk van voor jou zinvol werk. Dat is werk waar je ’s ochtends graag je bed voor uit komt, waar je energie van krijgt en waar je tijd en aandacht aan wilt besteden.

Het is werk dat past bij jouw persoonlijke missie en de bijdrage die jij wilt leveren met wat je doet in je werk. En werk dat past bij jouw kwaliteiten en waarin je jouw kwaliteiten verder kunt ontwikkelen. Dat alles in een omgeving die optimaal bij jou past.

Als je dat werk kunt doen, dan geeft je dat de energie om er vol voor te gaan. Rekening houdend met wat naast werk belangrijk voor je is. Zodat er een gezonde balans is tussen je werk en je leven naast je werk.

Wat dat betreft kan ik je het kijken van de nieuwste serie van Borgen aanbevelen. De politiek beheerst het leven van Birgitte Nyborg, maar zonder haar werk kan ze niet. Zelf zegt ze: ‘Als ik niet negentien uur per dag werk, wie ben ik dan?’

Voor mij klinkt dat ongezond; een schoolvoorbeeld van onbalans.

Werk is een betekenisvol deel van je leven. Werk is niet je leven.

 

 

Tot slot

 

Het is mijn missie als loopbaancoach om jou te begeleiden naar werk dat voor jou betekenisvol en waarde(n)vol is.

Je zult ervaren dat mooi werk niet alleen jou ten goede komt, maar ook jouw omgeving en jouw werk- of opdrachtgever. En nog breder, een bijdrage levert aan het terugdringen van de krapte op de arbeidsmarkt.

 

Laat het me horen als je hulp kunt gebruiken op jouw pad naar mooi werk.

Via e-mail ([email protected]) of telefoon (06-54762865/ 0575-544588).

 

 

 

/door

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van ontwikkelbereidheid en aanpassingsvermogen

Wat aanpassingsvermogen betekent, wil je succesvol zijn in je loopbaan

 

Je hele werkleven voor eenzelfde werkgever werken? Misschien ook nog in dezelfde functie?

Af en toe komt het nog voor, maar het wordt steeds zeldzamer.

De wereld van werk zit niet langer zo in elkaar. En ik denk, wij als werkenden ook niet meer. Tenminste steeds minder.

Deels moeten we ook wel. Want een baan en een loopbaan zijn steeds moeilijker voorspelbaar. Een baan en een loopbaan zijn onzekerder geworden en moeten voortdurend worden bijgesteld. Wil je tenminste succesvol zijn in je loopbaan.

Ook wordt een loopbaan steeds meer gezien als een verantwoordelijkheid van de individuele werknemer. In het gunstigste geval, een gedeelde verantwoordelijkheid van werkgever en werknemer.

Wellicht heb je dat zelf al ervaren.

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, dan moet je bereid zijn om je te ontwikkelen en beschikken over aanpassingsvermogen.

Wat dat aanpassingsvermogen betekent voor jou als werkende, lees je in mijn artikel.

 

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van ontwikkelbereidheid en aanpassingsvermogen

 

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, ga er dan van uit dat je loopbaan niet te voorspellen is

 

Banen en loopbanen zijn namelijk steeds meer onvoorspelbaar.

Ook al heb je bijvoorbeeld een contract voor onbepaalde tijd, daarmee ben je nog niet zeker van een baan.

Je zou kunnen zeggen dat juist verandering en flexibiliteit de enige kenmerken van organisaties, beroepen en functies zijn, die met een grote mate van zekerheid te voorspellen zijn.

Bij het zetten van vervolgstappen in je loopbaan, kun je dan ook niet zonder meer voortbouwen op eerdere werkervaringen.

Integendeel, soms werken eerdere werkervaringen eerder tegen je dan dat ze de verbindende schakel vormen voor een volgende stap in je loopbaan.

 

 

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, neem daarvoor dan zelf de verantwoordelijkheid

 

De verantwoordelijkheid voor de loopbaan wordt steeds meer in handen van de individuele werknemer gelegd.

Waar decennia terug door de werkgever goed voor jou als werknemer werd gezorgd, is dat nu totaal anders.

Misschien ken jij ook de verhalen van werknemers van bijvoorbeeld de Nederlandse Spoorwegen of bedrijven als Philips of RABO. Bijna complete families werkten daar.

Misschien heb je er zelf wel gewerkt en ken je de cultuur en het familiegevoel maar al te goed.

Was je als werknemer binnen, dan werd er niet alleen voor jou goed gezorgd, maar zelfs voor je gezinsleden had of creëerde men een werkplek.

Het is voor werknemers dan niet gemakkelijk als die cultuur verandert. Van tijd tot tijd zie ik nog bij mijn coachklanten, hoe moeilijk het voor hen is om zo’n organisatie los te laten. Vergroeid als ze zijn met zo’n bedrijf.

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, wacht dan tegenslag niet af, maar anticipeer op de toekomst. Neem zelf de verantwoordelijkheid voor je loopbaan.

Hoe je zelf die verantwoordelijkheid neemt en daar creatief invulling aan geeft, lees je in een van mijn vorige artikelen.

 

 

Succesvol zijn in je loopbaan; wat daarvoor nodig is

 

Succesvol zijn in je loopbaan en in je werk wordt niet alleen bepaald door functiespecifieke kennis en ervaring.

Integendeel, succesvol zijn in je loopbaan wordt vooral bepaald door de mate waarin je over brede en flexibele competenties beschikt.

Je profileren met je competenties vergroot dan ook je kansen op de arbeidsmarkt. Meer dan je profileren met je afgeronde opleidingen en je diploma’s.

Wil je succesvol zijn in je loopbaan, dan is het ook belangrijk dat je je kennis en ervaring regelmatig ververst en nieuwe dingen leert.

Maar nog belangrijker is het, dat je om kunt gaan met en voorbereid bent op onzekerheid. Nu en in de toekomst.

 

 

Succesvol zijn in je loopbaan; een kwestie van aanpassingsvermogen

 

Aanpassingsvermogen in deze context is anders bedoeld dan conformeren.

Beschik je over aanpassingsvermogen met betrekking tot je loopbaan, dan:

  • vertrouw je op je eigen competenties;
  • heb je een optimistische kijk op het heden en de toekomst;
  • volhard je in het nastreven van je doelen;
  • stel je je flexibel op in de manier waarop doelen bereikt kunnen worden en toon je veerkracht bij tegenslag.

 

Men heeft het dan over career adaptability.

Mooi daarin vind ik het woord ability.

 

Waartoe moet je dan in staat zijn? Je moet:

  • in staat zijn om vooruit te blikken naar de toekomst, je toekomst kunnen verbeelden, doelen en plannen kunnen ontwikkelen en in gang kunnen zetten;
  • zelf de verantwoordelijkheid kunnen nemen voor je eigen toekomst door het tonen van inzet, zelfdiscipline en volharding;
  • nieuwsgierig zijn om te ontdekken wat écht belangrijk voor je is en nieuwsgierig zijn naar mogelijkheden, onmogelijkheden en concrete opties met betrekking tot werk dat bij jou past;
  • er vertrouwen in hebben dat doelen en keuzes daadwerkelijk door eigen acties kunnen worden gerealiseerd.

 

 

Career adaptability is te leren.

Anderen leren hoe je kunt komen tot een goede fit, connectie van persoon en (werk)omgeving, is voor mij een van de mooie aspecten van het werken met de Meer Waarde Benadering, zoals beschreven in mijn boek ‘Wat wil ik nu echt?‘.

Aan de hand van die methodiek kan ik je dat leren.

 

Wil je succesvol zijn in je loopbaan? Investeer dan in jouw career adaptability.

Neem gerust contact met me op.

Graag ga ik met je in gesprek om je vragen te beantwoorden.

 

 

 

/door